YLE Colloquia Latina

Marcus Iuliae s.d.p.
Noli nimia esse in laudibus de me habendis . Res enim ita se habet, Iulia: Minime quidem omnes linguas abs te commemoratas – pro dolor! – calleo, sed cum omnibus linguis externis magnopere delecter, vocabulorum indicibus librisque grammaticis usus, verba quid valeant, videre studeo.
Vale. X K. Ian. Crefeldiae.

Mercurius Marco suo s. d.

Verbis tuis maxime efficacibus, mi Marce, prosus convictus socios meos Hungaricos adhuc hodie ad colloquia Latina visitanda hortabor. Plura scribere nunc non possum, cum, ut ante diem Nativitatis fieri solet, plurima munera donaque adhuc mihi emenda... Vale ac valete. Varadini, in terra Jazigorum, pr. vigiliam Nativitatis.

M. Favonius sodalibus, imprimis Tiberi Mercurioque sal.
In epistula XXVII ("Lingua Latina -> Sententiae, adagia et caetera") sententiam reperietis, quam utrum recte intellegam necne, prorsus nescio . Quamquam Tiberis et Mercurius, viri sapientissimi, sine mora ad me rescripserunt (v. epp. XXVIII et XXIX), tamen quaestionem nondum enodatam esse doleo...
Valete. Kal. Ian. Crefeldiæ.

Addendum: Ut imaginem a Rembrandt factam ipsi inspicere possitis, ecce haec inscriptio interretialis: http://www.univ-montp3.fr/~pictura/Images/NePasOuvrir/A1558.jpg

Mercurius Marco suo s. d.

Imaginem illam Rembrandtianam diu intuens, signficationem istarum litterarum invenire frustra conabar. Ceterum "clavem" nescioquem hic latere putaverim, quo ad aenigma solvendum opus esset. Sed nec hoc pro certo affirmare ausim. Sed ecce quid mihi in mentem incidit: in circulo exteriore fortasse "satanas", "satana" aut "satan" est legendum, cum quis nesciret Faustum a satana esse temptatum? In circulo vero interiore ita verba mutaverim: "adam ad te geram". Nec vero hoc modo ullam vim ea verba habere fateor. Ceterum quod ad litteras "INRI" in medio positas adtinet, palam est illas esse abbreviationem tituli illius "Iesus Nazareus Rex Iudaeorum". Valete. Transaquinci, Kal. Ian.

Marcus sodalibus, imprimis Mercurio et Gastóni sal.
Satan! Optime indagatum, diligentissime perpendendum! Gratias tibi ago maximas, mi Mercuri. Ceterum verbis „clavem nescioquam hic latere“ adductus litterarum sive notarum dispositionem ad artem cryptographicam pertinere suspicor. Quae ars cum nostra aetate instrumentis electronicis exerceatur, rem ad te, Gastón, delegare ausim. Tu forsitan notas scias enodare (v. ep. 2177).
Valete. Kal. Ian. Crefeldiæ.

Iulia Marco Mercurioque sal.

Constat Faustum "artibus nigris" cabbalae alchimiaeque studuisse - fortasse verba vel artes cryptographicae illis ex scientiis sunt auxilio? Quae autem omnino mihi ignotae sunt... Non autem puto esse simplicem litterarum rotationem: Nimia enim sunt vocalia in verbis istis.
Modo inveni paginam interretialem (http://www.windsorfineart.com/artists/rembrandt/Faust-in-his-study.html), in qua haec fere dicuntur de illa imagine:
Non esse certum virum profecto eundem esse Faustum, quem descripserat Christophorus Marlowe; significationem diagrammatos ei apparentis adhuc non esse inventam - fortasse etiam pictorem non in animo habuisse diagramma solubile effingere, sed ipsa inperspicuitate naturam arcanam dicti cuiusdam magici exprimere. Certos, fautores ideae visionem esse formulam secretam, imagini attribuere titulum "Alchimista ad laborem"; ceterum in tota imagine esse dertam atmosphaeram magicam tenebram mystericam; elucidationem fortasse esse venturam ex circulo illo fulgente idque congruere natuae alchimiae, quam scientiam elementa scientifica magicis miscere; fortasse ob eam combinationem, quae occureret etiam in Christophori Marlowe Fausto, illam picturam semper illo nomine fortasse falso appellavisse.
Haec hactenus.

Valete.
Gottingae, Kal. Ian.

Mercurius Iuliae Marcoque s. d.

Haud crediderim litteras illas sine ulla ratione a Rembrandto esse descriptas. Disceptare vero non ausim, qua in lingua illae sint intelligendae. Utrum Latine, an nescioqua in lingua alia, fortasse secreta magicaque? Nec me quidem fugit vero similius esse linguam Latinam in solvendo adhibendam (vide INRI, aut litteras TE); tamen melius est semper dubitare. Admonere porro vos velim crucibus illis, quae inter litteras videntur, in sigillis verba dividi solent; qua de re de litteris inter cruces positis verba nobis creanda, quod vero difficille, ne dicam impossibile mihi videtur. De his enim litteris "amrtet" componere quidem potueris vocem "tetram"; quid vero de litteris "algar"? Ceterum notatu dignum est litteras "alga" in sequente "verbo" repeti (algastna). Sed haec hactenus, collegae. Res est quidem obscurissima, in qua haud multum spei ad solvendum nobis ostenditur. Valete. Transaquinci, d. IV. Non. Ian.

Marcus sodalibus, imprimis Iuliae Mercurioque sal.
Artibus quae vocantur nigris tanta menti caligo offunditur, ut de explicanda inscriptione Rembrandtiana iam desperem. "Und wieder sehen wir betroffen, den Vorhang zu und alle Fragen offen", ut ait Bertholdus Brecht, id est „et iterum confusi videmus aulæum missum omnesque quaestiones inexplicatas“ . Tamen responsum Gastónis exspectandum esse censeo.
Valete. IV Non. Ian. Crefeldiæ.

Gastón Marco ceterisque sal.

Videamus quid accidat si abecedarium lapsum sit.

Code: Select all

INRI – TE DAGLRAM – ADAM – ALGAS TNA AMRTET ALGAR
      
Incrementum: 1
KOSK – VF EBGMSBN – BEBN – BMGBT VOB BNSVFV BMGBS

Incrementum: 2
LPTL – XF FCGNTCO – CFCO – CNGCV XPC COTXFX CNGCT

Incrementum: 3
MQVM – YH FDGOVDP – DFDP – DOGDX YQD DPVYHY DOGDV

Incrementum: 4
NRXN – ZI HEGPXEQ – EHEQ – EPGEY ZRE EQXZIZ EPGEX

Incrementum: 5
OSYO – AK IFGQYFR – FIFR – FQGFZ ASF FRYAKA FQGFY

Incrementum: 6
PTZP – BL KFGRZFS – FKFS – FRGFA BTF FSZBLB FRGFZ

Incrementum: 7
QVAQ – CM LHGSAHT – HLHT – HSGHB CVH HTACMC HSGHA

Incrementum: 8
RXBR – DN MIGTBIV – IMIV – ITGIC DXI IVBDND ITGIB

Incrementum: 9
SYCS – EO NKGVCKX – KNKX – KVGKD EYK KXCEOE KVGKC

Incrementum: 10
TZDT – FP OLGXDLY – LOLY – LXGLE FZL LYDFPF LXGLD

Incrementum: 11
VAEV – FQ PMGYEMZ – MPMZ – MYGMF FAM MZEFQF MYGME

Incrementum: 12
XBFX – HR QNGZFNA – NQNA – NZGNF HBN NAFHRH NZGNF

Incrementum: 13
YCFY – IS ROGAFOB – OROB – OAGOH ICO OBFISI OAGOF

Incrementum: 14
ZDHZ – KT SPGBHPC – PSPC – PBGPI KDP PCHKTK PBGPH

Incrementum: 15
AEIA – LV TQGCIQD – QTQD – QCGQK LEQ QDILVL QCGQI

Incrementum: 16
BFKB – MX VRGDKRE – RVRE – RDGRL MFR REKMXM RDGRK

Incrementum: 17
CFLC – NY XSGELSF – SXSF – SEGSM NFS SFLNYN SEGSL

Incrementum: 18
DHMD – OZ YTGFMTF – TYTF – TFGTN OHT TFMOZO TFGTM

Incrementum: 19
EINE – PA ZVGFNVH – VZVH – VFGVO PIV VHNPAP VFGVN

Incrementum: 20
FKOF – QB AXGHOXI – XAXI – XHGXP QKX XIOQBQ XHGXO

Incrementum: 21
FLPF – RC BYGIPYK – YBYK – YIGYQ RLY YKPRCR YIGYP

Incrementum: 22
HMQH – SD CZGKQZL – ZCZL – ZKGZR SMZ ZLQSDS ZKGZQ


Nihil, ut Iulia iam suspicabar.

Quota quaecumque littera sunt? Videamus...

Code: Select all

Numeri:
Littera    Numerus
A   10
T   4
R   4
M   3
L   3
G   3
N   2
I   2
E   2
D   2
S   1


Littera "A" non est tam frequens in lingua Latina... Quid igitur? Nescio Si textus longior esset...

Valete!

M. Favonius sodalibus, imprimis Gastóni sal.
Per mihi grata est epistula tua, in qua instrumento electronico usus, quid obscurissima illa verba Rembrandtiana sibi vellent, indagari non posse demonstrasti. Sodales locuti, causa finita. Valete. IV Non. Ian. Crefeldiæ.

Iulia Mercurio Marco Gastoni sal.

Nescio, an cogitam litteras eas ratione quadam esse insripta necne. INRI in medio, quod pro certo significat Iesus Nazareus Rex Iudaeorum, indicat textum plus minusva Christianum, de aliis litteris quid significent maluerim tacere... Tamen multa sunt A in iis, plus quam in lingua Latina, sed est lingua quaedam in regione Indiae, quae litteris abundat. Oblita sum quae sit ista lingua, puto non Sanskrit, fortasse Hindi. Dubito autem alchemistas ea usos esse lingua. Praeter A unum solum habemus vocal, scilicet E - illa duo I, quae Gaston numeravit, sunt e litteris INRI - et pauca consonantia. Exmeriendum ergo est, an sit ulla lingua fortasse secreta talibus cum litteris, quae aevo medio in usu erat. Estne aliquis, qui sciat linguam Arabicam?? Sed puto et hoc nimium esse facile: Aliquis iam soluisset aenigma...

Marce, quod fecit Gaston, simplicissimum est. Fortasse est solutio, si autem est, non ita facilis potest esse inventu. Fortasse paucae solum litterae mutantur vel nescioquid.

Valete.
Gottingae, a. d. IV. Non. Ian.

Pistos magistris stili optimis s.d.p.

Non intellego, quid Seneca dicere velit verbis his:

"nostris tamquam melior interest."

hisque antecedentibus, quae intellego:

"Vis isto divina descendit; animum excellentem, moderatum, omnia tamquam minora transeuntem, quidquid timemus optamusque ridentem, caelestis potentia agitat. Non potest res tanta sine adminiculo numinis stare; itaque maiore sui parte illic est unde descendit. Quemadmodum radii solis contingunt quidem terram sed ibi sunt unde mittuntur, sic animus magnus ac sacer et in hoc demissus, ut propius [quidem] divina nossemus, conversatur quidem nobiscum sed haeret origini suae; illinc pendet, illuc spectat ac nititur," ("nostris tamquam melior interest.") Quid istud "tamquam" rei est? Qua non de causa "interesset"?

(Inveniri apud ep.mor. XLI 5 possunt).

Estne, qui me vertendo Senecam vel interpretando adiuvare potest?

Valete quam optime!

Hamelina, Non.Ian.

Marcus Pisto s.d.p.
Quod ad illud "nostris tamquam melior interest“ attinet, haec habeo, quae ad te scribam:
Animus (lógos, ratio, vis divina etc.) nostris rebus interest pars, ut ita dicam, melior naturae humanae. Equidem Senecam vocabulo „tamquam“ usum esse puto, ut vis metaphorae infirmaretur. Haec raptim scripta... Ignosce!
Ceterum, quod ad aenigma tuum attinet, devictum me esse confiteor. Neque tamen hastam abiciam .
Vale. Non. Ian. Crefeldiæ.

Pistos Marco suo s.d.p.

Gratias, mi Marce, tibi ago, summe philologe, quod, antequam ex hoc foro migro, conspicio in monitorio meo et his tectis quaestionis solutionem! Qua tua solutione inductus pro signo ",", quod aliquantula ira abiciam, post "spectat ac nititur" signum ":" ponam, ut Senecae sententia clarior apparet.

Quod ad hastam pertinet, hanc tibi extorquere nolui. Immo spero me abs te non nominatum iri crudelem. Ita tibi indicium, quod aliis nihil expedit, quia haec verba non (intel)legunt, dabo: Illud maius opus, quod minore ab opere ominatum erat, maximam in pelliculam collatum est.

Vale quam optime!

Iulia sodalibus sal.

Hodie vicinus, qui socius est alicuius societatis numismaticae, me rogavit, ut eum adiuvem in inscriptionibus convertendis. Agitur de duobus nomismatibus duodevicesimi saeculi, quorum primum Elisabethae Albertinae uxori principis oppidi Schwarzburg natali datum est. Inscribitur:

ELISABETHAE ALBERTINAE PRI(ncipessae) REGN(anti) SCHWARZBVRG IVCTVTVM LAETVM HANC DABAT EXULTRA! PORREXIT VERQVE BENIGNUM SONDERSHVSAE ENQVE VERNA DIES VENIENS DAT GAVDIA CVNCTIS TERT ID APRL PRINCIPIS NATALITIA CIRCVMFVNDVT LAETIA SVBDITOS PRO PRINCIPIS SALVTE PRECES FVNDENTES ARDENTES

Quid est iuctutum? Etiam "exultra" non inveni in lexico meo. Pro "laetia " et "circumfundut" puto faciliter legi posse "laeta" et "circumfundunt". Et "verna" ad "dies" vel ad "gaudia"?

Aliud nomisma Güntheri principi, Elisabethae marito, natali suo qunquagintesimo datum est et ita inscribitur:

SACRATVS / DOMINO ANNVS / QVO / INGRESSVS PRVDENS GVN/THER NVNC LUMINIS ORAS / ANNVM REDDIT FELICIOREM / QVO / SONDERSHVSANAS SVMAT / PRINCEPSQVE SECURES / ET NVNC / OMNIBVS SVBDITIS ET PEREGRINIS / EXPONVNT DVCIS NATA/LES IVBILA POMPAE / QVAS DOMINVS / HABEAT / SACRARAS

Ita conscriptum est in charta, quam habeo; puto verbum ultimum esse "sacratas". Constat scriptorem mendose scripsisse, tamen non omnia corrigere velim. Est chronogramma in eo, fortasse etiam in primo, quo explicaverim illa "-que", quae mihi supervacua vel etiam falsa mihi videntur, et primum "nunc", quod mea opinione eo loco insertum est: nam ut comprehendo ego, illic de natu principis agitur. Et quid sibi vult pars ultima huius inscriptionis? Sondershausen eo tempore iam quattuor saecula principibus de Schwarzburg erat, ex saeculo XVII fuit principatus Schwarzburg-Sondershausen.

Valete.
Gottingae, a. d. XI. Kal. Mart.