M. Favonius sodalibus, imprimis Spartaco s.
Ut facile intellegatis, quale Marsilii Patavini scribendi sit genus, hunc ex Defensore Pacis transcripsi paragraphum (dict. I, cap. I, § 4; ed. R. Scholz a. MCMXXXII):
„Sunt igitur, ut diximus, pacis seu tranquillitatis fructus optimi, opposite vero litis importabilia nocumenta: propter quod pacem optare, non habentes querere, quesitam servare, litemque oppositam omni conamine repellere debemus. Ad ea quoque singuli fratres, eoque magis collegia et communitates se invicem iuvare tenentur, tam superne caritatis affectu, quam vinculo sive iure societatis humane. Quod eciam Plato nos admonet, teste Tullio, De Officiis libro primo, cum dixit:
Non nobis solum nati sumus, ortusque nostri partem patria vendicat, partem amici. Cuius sentencie subdit Tullius consequenter:
Atque, ut Stoicis placet, que in terris gignuntur, ad usum hominum omnia creari, homines autem hominum causa generatos esse: in hoc naturam ducem sequi debemus, communes utilitates in medium afferre. Quodque communis utilitas non parva foret, quinimo necessitas, iam dicte singularis cause licium, regnis atque communitatibus omnibus nocumenta non parva minantis, reserare sophisma, curam vigilem diligentemque operam huic prebere tenetur quilibet, commune volens et potens utile cernere. Hoc enim immanifesto, nequaquam pestis hec evitari potest, nec ipsius perniciosus effectus a regnis seu civilitatibus resecari perfecte.“
Marsilius orthographiam suo Latine loquendi modo videtur accommodasse; itaque cum ea discrepat, quam nos sequi solemus.
Valete.
III Kal. Sept.