YLE Colloquia Latina

Lucius Umbrius onmibus s. d. p.

Sodales, si aliquis scit, dicat, ut imperativus futuri verborum deponentium oriatur?
Exempli gratia:
morior, mortuus sum, mori
morior - praes. ind. pers. prim.
morire - imp. praes. pers. sec.
morito aut moritor - sed quid horum - imp. fut. pers. sec.?

morire - imp. praes. pers. sec.

morere, non morire

Vergilium sequere:"nunc morere.' hoc dicens altaria ad ipsa trementem" (Aen. II, 550)

imp. fut.:

II s. moritor
II p. moritor*
III p. moriuntor*

*=desueta

Herimannus Lucio Umbrio et Maxo sal. dicit

In veteri meo libro, quo linguam Latinam adulescens discere coepi, inveni de verbo capio:

II s. capitor
III s. capitor
II p. capiemini
III p. capiuntor.

Valete amici!

Novocomi, hieme moriente, pridie Idus Martias MMV.

Lucius Umbrius Herimanno et Maxori s. d.
Etiam, morere sit in imperativo praesentis, erravi
Herimanne, IIpl sit capiamino.
Idibus Martiis.

Iulia Lucio et Herimanno sal.

Luci, II pl. certe non est capiamino.
Tamen et Herimanno non possum plane assentiri: Imperativus deponentium enim II sg. idem est, ut didici ego, quod esset infinitivus activus, si esset, ergo utere ad uti etc.; imperativus autem II pl. idem est atque II pl. ind., ergo utimini, capimini etc.

Valete.
Id. Mart.

Lucius Umbrius Iuliae s. d.
In quodam libro videbam:
imperativus futuri passivi
2s, 3s -tor
2p -mino
3p -ntor

Censeo, imperativo futuri utendum est cum verbis deponentibus.
Fortasse, dicere volebas de imperativo praesentis passivi?
In hoc, certe, in 2p sit -mini, ut in praesentis passivi. Scripsi de imperativo futuri, non praesentis.
Vale!
Idibus Martiis.

Spartacus Lucio Umbrio omnibusque sodalibus sal.

Spero, Luci, haec tibi adiumento fore:

Imperativus futurus quorumdam deponentum coniugationum:

Exempli gratia:

A. Imitor (imitari = infinitivus)

S II p = imitator; IIIp = imitator
P II p = imitabimini; IIIp imitantor

B. Mereor (mereri = infinitivus)

S II p = meretor; III p = meretor
P II p merebimini; IIIp = merentor

C. Fungor ( fungi = infinitivus)

S IIp = fungitor; III p = fungitor
P IIp = fungemini; III p = funguntor

D. Partior ( partiri = infinitivus)

S IIp = partitor; III p = partitor
P II p =partiemini; III p = partiuntor


Gratias tibi, maximas, ago, quia ex interrogata tua penitius linguam Latinam et colere et scrutari, ne dicam speculari, potuimus.

Latinam semper constanterque perge, ac optime valeas!

Spartacus Lucio sal

Quae cum ita sint, ita suspicor, si verbo "morior" uti vis, hoc responsum idoneum mihi videtur.

Morior ( mori = infinitus)

S. II p = moritor IIIp = moritor
P II p = moremini IIIp = moruntor


Mori neve fame neve inscientia passi sumus, patimur, patiemur ! Patere, Luci, quod haec dicam; patimini, o sodales, de talibus rebus disputare; patiar, quamobrem, patientia vestra abutere; passusne tanta iam sum?Patemini quoque vos omnes, sodales, me non tam saepe, ut velim, propter modum vivendi laboriosum, heu!, in convivio vestro esse.


Valetote, valento omnes qui humanitatem cum cura vel non parva diligentia discere volunt!

Lucius Spartaco ceterisque s.d.p.

Non intelligo, quare formae moremini moruntur sint.
In libro nunc inveni:
(sII, sIII, pII, pIII)
hortor (I) hortator, hortator, hortamino, hortantor
vereor (II) veretor, veretor, veremino, verentor
utor (IIIa) utitor, utitor, utimino, utuntor
morior (IIIb) moritor, moritor, morimino, moriuntur
orior (IV) oritor, oritor, orimino, oriuntor.

Valete!
A. d. XV Kal. Apr.

Ericus Palmén omnibus de formis imperativi futuri verborum deponentium colloquentibus s.p.d.
Verbo MORI formae imperativi futuri, non quidem frequenter usurpatae, sunt hae:
Sing. 2. et 3. p. MORITOR, plur. 3.p. MORIUNTOR. Pluralem autem formam secundae personae hoc verbum, sicut cetera deponentia, in imperativo futuri nullam habet; forma MOREMINI, cuius mentionem Spartacus fecit, est pluralis secunda persona coniunctivi praesentis verbi MORARI.
Etiam quod ad alia verba deponentia attinet, formae imperativi futuri tam rarae sunt, ut a communi usu omnino alienae fuisse videantur.
Etiam rariores sunt formae maxime archaicae in -MINO exeuntes - non plurales, ut docet liber a Lucio Umbrio adhibitus, sed singulares (2.p.). In legibus XII tabularum occurrisse formam ANTESTAMINO Porphyrio elocutionem Horati â€

Iterum erravi, fateor Ericum peritissimum nostrum habendum.

Lucius Umbrius omnibus loquentibus s. d. p.
Excusate me, sodales, nam erravi. Vero, in libro meo quoque -mino aequare -tor scribitur.
II pluralis imperativi futuri non est.
Valete!
A. d. XIV Kal. Apr.