Regiomontanus Marco Favonio ceterisque sodalibus s.p.d.
Gratias plurimas maximasque tibi ago, carissime sodalis, pro epistula tua, quam ad nos, Brasilianos sodales, praeterito Saturni die dedisti. Equidem pergratum mihi facis cum de rebus nostratibus scripsisti, propterea eo magis velim excuses, quod tardius rescribo ad epistulam tuam. De mea linguae Latinae imperitia, ergo de mea in scribendo tarditate, te iam satis novisse credo; huc accedatur quod his diebus occupationibus gravibus atque interpellationibus sexcentis sum irretitus. Nunc ad ea quae scripsisti.
Quod nordestinis sertaneiis pecuniarium adiumentum a civibus vel consociationibus exterarum gentium praebeatur, duobus inter se adversis afficior commotionibus. Primum valde laetor in beneficio in nordestinos sertaneios collato, et benignissimis hominibus societatis Moersianae omnes reverentiae mihi sunt agendae, propter tam liberale inceptum secundum illos sertaneios. Alia me pudet pigetque scire egentes nostros fratres illius regionis exterarum gentium adiumentum requirere, nam iis subvenire sane nostrum est. Egent enim, non quod eos subsidium deficiat a populo Brasiliano assidue congestum, sed quod in ignorantia et foeda paupertate retinentur a politicis et moderatoribus, quorum plerique nordestini, qui omnem fere pecuniam illis fratribus dicatam furantur, sibi sumunt, sibi detorquent,... Si scias, mi amice, si sciatis, carissimi sodales, quantam corruptionem, quantam morum pravitatem, quae nostram pulcherrimam patriam pabulantur! Sed longum est ac luctuosum grave haec narrare turpia. Videant modo beneficiorum auctores, ne pecunia in manus incidat cuiuspiam corrupti politici vel falsi sertaneii vel etiam mercenarii turbatoris plebis. His pestibus patria nostra abundat.
Visitavi paginam interretialem societatis Germanicae Moersianae, quam nobis indicasti. Nullo negotio quidem est simpliciores sententias sicut “keine familie ohne wasser” intelligere, sed quoniam linguam Germanicam verissime nescio, fere omnia mihi prorsus obscura fuerunt. Sed paucis textibus lusitane scriptis ac photographematibus aliquantum finium societatis ac operis illorum modestorum feminarum ac virorum secundum nordestinos percipere potui. Quam nobile ac omnibus laudibus dignum opus! Utinam opera eorum prospere succedant!
Haec hactenus. Plura fortasse scripsi quam debui, sed pauciora quam volui. Saluta, quaeso, virentibus flaventibusque meis salutationibus
, puellam, discipulam tuam popularemque meam Teutonicam
.
Quam optime vale ac valete.