YLE Colloquia Latina

potestisne mihi inspicere hanc translationem carminis DireStraits-is?
gratiam maximam vobis ago!

Fratres ex armis

hi montes tecti nebulis
mihi domus sunt
sed mihi domus valles sunt
et erunt in aeternum
aliqua die vos refferetis
ad vestras valles praediaque
et non flagrabitis cupiditate
vos esse partem fratrium ex armis

proelis saevientibus
testem fui dolores tuas (doloribus tuis?)
in agris uinteritus et baptisando ignis
etsi grave vulnus mihi inflixerunt
tempore timoris perturbationisque
non me deseruistis, mei fratres ex armis

fiunt multi mundi,
fiunt tanti multi soles,
et nobis solum unus mundus est
sed in aliis vivimus

nunc sol iit ad inferna
et luna tam sublime navigat
permittas te salutari a me
cuique homini morendum (decendum) est
sed in luce stellae omnibusque lineis
palmae scribitur nos esse stultos
causa belli cum nostris fratribus ex armis




Brothers In Arms
Dire Straits

These mist covered mountains
are a home now for me
but my home is the lowlands
and always will be
some day you´ll return to
your valleys and your farms
and you´ll no longer burn
to be brothers in arms

Through these fields of destruction
baptisms of fire
I´ve withnessed your suffering
as the battles raged higher
and though they did hurt me so bad
in the fear and alarm
you did not desert me
my brothers in arms

There´s so many different worlds
so many different suns
and we have just one world
but we live in different ones

Now the sun´s gone to hell
and the moon´s riding high
let me bid you farewell
every man has to die
but it´s written in the starlight
and every line on your palm
we are fools to make war
on our brothers in arms

Herimannus "ante" sal. dicit

Hic fructus conatus mei, ut versus converterim

"Fratres armati

Hi montes tecti nebula
nunc mihi sunt velut domus,
domus mea vero in planitie
et erit in aeternum.
Quondam redibitis
ad valles vestras et villas
nec amplius flagrabitis cupiditate
arma destringendi, ut fratres.

In campis caedium
fit igneum baptisma,
doloris testis fui
proelio increscente:
vulneribus cruciantibus
terrore instante
me non deseruistis, fratres armati.

Tot sunt mundi tot soles,
unum mundum habemus
sed varios incolimus.

Iam descendit sol ad inferos
et luna sublimis navigat,
sinite vobis vale dicam;
unicuique moriendum
sed in astris inscribitur
et in lineis palmae.
Insanimus bellantes
in fratres nostros armatos."
Haec confeci. Siquis corrigere velit, facito!

Novocomi, pridie Nonas Septembres.