YLE Colloquia Latina

Marcus Tiberi suo s.
Ita est, ut scribis, invictissime mi amice Austriace. Equidem nullum aenigma proponi posse suspicor, quin statim abs te solvatur. Gratulor. Quam iucundissimum tibi exopto diem Solis.

M. Favonius aenigmatophilis sal.

Ecce inscriptio insolitis, ne dicam monstruosis composita notis. Quis vestrum eas investigabit?

A%$A&

$&Q7$7

$?FF?Q

-%€

=F&*7?Q

Ubi quinque ea verba leguntur?

Salvete, sodales!
Timeo, ne aequo gravius aenigmate vexemini; itaque auxilio opus est: Inscriptio illa Latina, quam suo genere singularem esse reor, Florentiae in marmor incisa est: Quo loco? Quis verbis artissime constrictis summo afficitur honore?

Tiberis Marco suo sal.

equidem,cum vix credere possim illam inscriptionem eisdem notis, quibus eam nobis investigandam dedisti, compositam esse, a te quaerere velim, num singulis notis certae litterae respondeant.
vale!

Marcus sodalibus, imprimis Tiberi suo s.d.p.
Ita est, mi amice: singulis illis notis inusitatis usitatae respondent litterae. Inscriptio est Latina Latinis in marmore insculpta litteris. Ignoscite quaeso verbis meis ambiguis ! Utinam res bene nunc succedat!

Tiberis Marco suo s.d.p.
timeo, ne in hac re investiganda omnis labor meus in irritum cadat.
nam qui potest fieri, ut inscriptionem mihi ignotissimam enodem ? ne uxor quidem mea, quam ut rerum Florentinarum peritissimam adieram, mihi auxilio esse potuit.
tamen properantius hastam abicere nolo, praesertim cum suspicio mea nescio cur in Poggium Bracciolinum inciderit...
pergam de ea re cogitare...
vale!

Marcus Tiberi suo etiam atque etiam sal.
Arte cryptographica vel potius, ut ita dicam, statistica adhibita aenigma a vobis solutum iri pro certo habeo. Toto vero pectore exopto, ne, cum de aenigmate solvendo cogitetis, tamquam „sanctae cruci“ suffigi videamini . Vale.

Tiberis Marco suo sal.
Heureka!
e verbis tuis statim intellexi inscriptionem quaesitam non reperiri posse nisi in basilica Sanctae Crucis. quam ob rem libellos quosdam de arte Florentina compositos, quos ad manum habui, pervolutavi et ecce titulus sepulcralis Nicolai Macchiavelli:
TANTO NOMINI NULLUM PAR ELOGIUM

vale !

Marcus Tiberi amico suo sagacissimo s.

Iterum ex animo tibi gratulor de aenigmate soluto . Elogium est, quo nil elegantius limatius politius.

Nuper cum de novo aenigmate proponendo cogitarem, in mentem mihi venerunt quaedam aenigmata, quae in ephemeride Germanica, cui nomen est „Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ)“, multis ante annis pervulgata erant: clarorum virorum feminarumque dicta tam inusitatis notis erant scripta, ut nisi earum frequentia investigata non intellegerentur.

Quam optimam tibi exopto exeuntem hebdomadam.

XII K. Nov. Ex Cornicum Campo.

Tiberis sodalibus suis sal.
In fine orationis, quae ad sepulcrum viri cuiusdam in arte musica nobilissimi habita est, haec legimus:
"Proinde domos discedite animo tristi, sed composito! ac si quando, dum vivetis, ut procella appropinquante vi operum ingenii eius devincemini, si incredibili quadam voluptate feremini una cum iis, qui nondum nati sunt, mementote huius horae atque adfuisse vos, cum conderetur, cum moreretur, flevisse cogitate !"

a) de quo mortuo haec oratio habita est ?
b) poeta quidam illustrissimus hanc habuit orationem. quid ei est nomen?

valete!

Marcus Tiberi suo s.d.p.
Perhumana tua epistula perlecta capitis dolor relaxat: Gratias maximas! Utinam ne fallar : Orationem illam funebrem de Ludovico Beethoven a. d. IV Kal. Apr. MDCCCXXVII Vindobonae habitam esse suspicor. Confecta erat a Francisco Grillparzer illustrissimo poeta Austriaco. Cuius poemata dramatica quidem ad manum habeo, sed nescio, quo loco oratio illa edita sit.
Vale quam optime.

Tiberis Marco suo s.d.p.
Ignosce, mi amice, mihi sero respondenti. Ita est, ut scripsisti: Franciscus Grillparzer in funere Ludovici Beethoven hanc orationem habuit. congratulor !
ceterum Grillparzer haec quoque verba composuit, quae in titulo sepulcrali Francisci Schubert leguntur, cuius prope est sepulcrum:
"ars musica thesaurum quidem sepelivit, sed exspectationes multo pulchriores."

vale quam optime!
a.d.III.Kal.Nov.

Lucia Aurelica sodalibus s.d.p.
Vehementer doleo hoc thema iam diu nuntiis novis carere. Nunquam credere possim nemini voluptatem esse aenigmatum solvendorum! Velim eam ob rem hoc aenigma vobis proponere:

Incidit nox, atque apparuerunt flumina duo:

alterum candidum,
alterum rubrum,
et nec initium est illis nec finis,
et alterum alteri obviam fluunt,
sed nunquam concurrunt,
et si concurrent, magnus erit dolor fletusque,
et ubique nos sumus, oculi nostri secundo flumine rubro sunt converti.

Illuxit dies et evanuerunt flumina duo…

Qua de re hoc in aenigmate agitur?
Optime valete!

M. Favonius Luciae Aurelicae sphingi Petropolitanae s.p.d.
O quantum in aenigmate tuo est difficultatis! Sed cum illud „Homo somnians“ legissem, phantasia felici adductus verba tua obscura ad somnium pertinere suspicatus sum. Quid igitur?
INCIDIT NOX: incipit somnium.
FLVMINA DVO: id est mors et vita;
ALTERVM CANDIDVM: his verbis significari videtur mors; res enim candida colore caret ut mortui vultus; et apud nonnullas gentes lugubria candida solent esse.
ALTERVM RVBRVM: id est vita; ruber enim est sanguis, vitalis in animante sucus.
NEC INITIVM EST ILLIS NEC FINIS: neque mors neque vita in rerum natura terminantur.
ALTERVM ALTERI OBVIAM FLVVNT: mors et vita res inter se sunt contrariae.
SED NVNQVAM CONCVRRVNT: si vita adest, mors abest; si mors adest, vita abest.
SI CONCVRRENT, MAGNVS ERIT DOLOR FLETVSQVE: Simulac mors in locum vitae subiit, continuo magnus fit dolor fletusque.
OCVLI NOSTRI SECVNDO FLVMINE RVBRO SVNT CONVERSI: quamdiu vivimus, vitam fluminis instar defluere sentimus.
ILLVXIT DIES: excidit somnium.
Equidem prorsus nescio, num aenigma a me solutum sit ; tamen hanc ad te epistulam mittere audeo; persuasum enim mihi est te mitem sphingem esse et mansuetam.
Optime vale.
XII K. Dec. Ex Cornicum Campo.

Lucia Aurelica Marco Favonio s.d.p. multa cum admiratione
Permultum admirata sum ac delectata interpretatione tua tam acuta ac subtili, tamen in aenigmate meo aliam rem intellexi, potius concretam quam symbolicam atque cuilibet vestrum solitam.
Notandum est hanc quoque explanationem, a te propositam, aliqua ex parte veram esse, sed ne in fraudem te impellant haec verba mea
Optime vale!