YLE Colloquia Latina

Gastón Iarcio ceterisque s.p.d.

Quid censetis de hac sententia?

"Meum corpus aqua ducta lavo."

Fortasse origo generis feminini aqua est.

Valete!

Tiberis Mercurio, Iarcio, Gastoni ceterisque sal.
Prorsus tibi assentior, Mercuri, in eo, quod dicis circumlocutiones esse evitandas, tamen equidem non circumlocutionem esse arbitror, si in eo, de quo agitur, instrumento appellando duobus utimur verbis, veluti "aqua dispersiva" aut "lavatio pluvia". nam saepe fit, ut in convertendo quasi cogamur duo verba adhibere uno non sufficiente, e.g. "Staat"/"k

M. Favonius amplissimis sodalibus pariter omnibus s.
Quamvis de verbis novandis disputare iuvet, tamen finem inveniamus oportet. Quod enim ad verborum indicem componendum pertinet, iucunda quidem sunt verba singula ingeniose et subtiliter novata, sed quod ad litteras Latine scribendas attinet, ea saepe supervacanea esse censeo; quis enim nostrum est, quin sciat permultas res non ineleganter pluribus verbis explicari posse? Permultas res dico, ergo res quoque nostrorum temporum. Utinam ne verbis novatis sine iudicio et modo usi sermonem Latinum corrumpamus!
Valete. IV Non. Iul. Ad Cornicum Campum magnis hodie imbribus perfusum.

Mercurius Marco s. d.

Admiror quidem tuas litteras, ubi nos et praecipue me - certe, sine nomine meo - reprehendis, quod vocabulum quoddam novum reperire ausus sum ad significandam eiusmodi lavationem. Num ego corrumpam linguam Latinam illo vocabulo novo "sine iudicio et modo" invento? Num tu velis esse iudex super me, amice? Num tu velis modum rectum nobis praecipere? Nonne et tu vocabula nova excogitare soles? Nonne illa lingua, quae recreari ac rebus novis se accomodare nequit, mortua habenda est? Nonne, denique, turpe ac inhumanum est de sodalibus disputantibus quasi ex sella curuli, ne dicam ex cathedra iudicare? Priusquam nostros nuntios huc pertinentes prorsus supervacaneos immo noxios esse magna voce declarares, saltem nobis ostendere potuisses, quare tibi vocabulum illud ac cetera verba nostra displicerent. Vale. Ibidem, eodem die.

Iarcius amico Gastón ceterisque sodalibus s.p.d.

quae proposuisti, spectate Gastón, et ego probo, id est "aqua ducta lavari".
in universum igitur, quantulum -re vera minimum- judicare valeo, probo:
-"lavationem pluviam" locutionem a Iosepho M. Mir, olim propositam in libro q.i. "Nova verba Latina", (Barcinone, 1970);
-"lavationem impluentem" a J. Wagner, opere suo q.i. "Dictionarium rerum recentissimarum seu modernarum Hungarico-Latinum", (Budapest 1937.);
-"lavationem pluvialem", locutionem ab aliis olim propositam;
immo probaverim "balneas pensiles" ab ipso Wagner opere suo propositam locutionem, vel potius "balneum pensile" -a C. Bacci propositam opere q.i. "Lexicon vocabulorum quae difficilius Latine redduntur" (Romae, 4ª ed. 1963), quamquam ut monet professor Mir, hae locutiones aliud apud Plinium et Valerium Maximum significant. "sunt enim "balneae camerationibus et hypocaustis subjectis impositae"".
sed vocabulum "ductia" quod professor Gaditanensis recens proposuit, cum in circulo Latino Gaditano essemus, mihi etiam probabile videtur, et fortasse veriloquio proprius. sed infeliciter scripta testimonia desunt...

minus tamen probaverim circuitiones verborum, quae inhabiliores et incommodiores sint in sermone cotidiano atque colloquiali; et insuper res saepe parum definite parumque distincte significent -ut ipse professor Mir in praefatione, dignissima quidem quae pellegatur, operis sui (vid. supra) asseveravit.-

optime valete, amici!

M. Favonius sodalibus carissimis, imprimis Mercurio suo s.d.p.
Neque te, amplissime mi amice, neque ceteros sodales aeque honoratissimos verbis increpare et quasi „ex cathedra iudicare“ – horribile auditu! – volui. Quod si animo intendissem, iure meritoque maxima dignus essem reprehensione. Quid igitur?
Cum sodalem te norim esse et doctissimum et urbanissimum, non solum litteras tuas, quibus in me tam acerbe invectus es, iterum iterumque perlegi, sed etiam meas, ut castigationis causam intellegerem. Scis me scripsisse iucunda quidem esse verba singula ingeniose et subtiliter novata; qua sententia me admiratione omnium eorum sodalium imbutum esse declaravi, qui illa vocabula novata („ductia“, „ductio“, „dispersorium“, „lavatio pluvia“ et al.) summa ratione et consilio proposuerant. Sed verba mea, quae secuta sunt, id est cum illud „saepe supervacanea“, tum praecipue sententia illa „Utinam ne verbis novatis sine iudicio et modo usi sermonem Latinum corrumpamus!“, nimis temere et (quod multo peius est) arroganter posita videntur. Cuius rei suppliciter veniam a vobis peto, sodales. Quod vero dicere volui, hoc est: Multa verba novata, licet ingeniosissime inventa sint, in epistulis orationibusque scribendis vitari posse puto, dummodo ex contextu sermonis et continuatione satis appareat, quid quoque loco significetur.
Utinam ne quid ex neglegentia mea detrimenti capiat commercium nostrum epistularum!
Valete. IV Non. Iul. die vere atro.

Mercurius Marco suo s. d.

Vitium meum iam satis inveteratum est, quod ob aliquam rem non tam magni momenti nimium exacerbatus amicos meos offendo; sed vix hoc feci, iam paenitet me vehementer furoris mei. Vitium hoc est, ne dicam culpa; nec haec ad me excusandum scripsi, solummodo ut causam rei paullulum illustrem. Venia ergo mihi a te, ac non tibi a vobis petenda, quum enim quamvis me tristitia affeceris, Marce, quod vocabula illa, quae nos proposuissemus, abjecta essent a te ac supervacua habita, tamen ut nos offenderes minime te voluisse e tuis litteris intellegi.
Nota bene hunc diem molestum ac valde incommodum mihi fuisse, et maxime me laetari illum esse iamiam delapsum; sed nec haec me excusandi causa scripsi. Vale. Ibidem, eodem die.

Marcus Mercurio suo:
Meminerimus, benevolentissime mi amice: Borúra derű, id est Post nubila Phoebus!

Iarcius omnibus s.p.d.

mendum a me olim scriptum repperi, spectati amici lectores. etenim, in epistula quam Lunae die quarto m. Iulii, a. 2005 (9:04 am) miseram, scripsi:
"gaudeo quod omnia Latine dici posse"....
ubi scilicet mihi scribendum erat:
"gaudeo quod omnia Latine dici possunt"...

ignoscatis mihi oro, propter mendum.

optime valete

M. Favonius Iarcio s.d.p.
Menda, mi amice, facillime hoc modo tolluntur: primum colloquia "ineas" oportet, deinde aperienda tibi est epistula mendosa; in summa pagina a dextra signum videbis, cui inscriptum est „edit“. Quo signo mure pulsato epistula ita apparebit, ut sine ulla difficultate retractari possit. Postremo pulsandum est "mitte". Agedum!
III Non. Iul. Crefeldiæ.

Ericus Palmén omnibus de re, quae vocabulo Italico DOCCIA, Francogallico DOUCHE, Hispanico DUCHA, Theodisco DUSCHE, Anglico SHOWER exprimitur, Latine reddenda colloquentibus s.d.p.
In libro institutorio Latino nuperrime in Finnia edito, cui titulus est ’Clavis Latina II’ (auctoribus M-L. Kallela & E.Palm

Iarcius Marco Favonio ceterisque s.d.p.

gratias tibi plurimas ago, amice, quod mihi epistulas emendandi modum benigne atque dilucide indicasti.

Iarcius Erico Palm

Ericus Palmén Iarcio s.d.p.
Tibi gratias ago pro amicissimo responso tuo, quod modo perlegi. Idem animadverto te celeriter admodum bonam, quod intellegam, solutionem repperisse rei, quam ego in medio reliqueram, scilicet quomodo SPATIUM PLUVIALE (sive SPATIUM PLUVIUM) uno vocabulo Latino exprimi possit. Apud veteres quidem Romanos IMPLUVIUM non exacte eandem rem significabat, quam nos nunc eleganter Latine exprimere conamur; sed tempora mutantur, nos et mutamur in illis. In domibus Romanis aqua pluvia de caelo per compluvium in impluvium incidebat; cur hodie IMPLUVIUM novato paululum sensu minus aptum sit ad id spatium designandum, quo aqua de ductu sive tubulo pluvialiter incidit? Nonne igitur posthac in deversorio Latine CUBICULUM CUM IMPLUVIO (Hispanice: una habitación con ducha) praenotare poterimus? Cura, ut valeas!

M. Favonius sodalibus pariter omnibus sal.
Iarcii Ericique litteris perlectis pergamus oportet disceptare. Cum enim „impluvium“ legissem, in mentem mihi venit haec vocabulorum series: compluo : compluvium / impluo : impluvium / depluo : depluvium. Equidem hoc quoque vocabulum satis idoneum esse censeo ad rem nostram significandam. Vobis quid videtis?
Optime valete. Nonis Iuliis. Crefeldiæ.