YLE Colloquia Latina

Italica mulier politica, Emma Bonino, quae iam praefectus Unionis fuerat atque princeps Partis Permutatoris gentium (International Radical Party) proposuit, in nomine pacis, libertatis patientiae atque pugnae contra Terrorismum et integralismum et fanatismum, Israel atque Palaestinam in Unionem Europaeam accipere, ut adiunctio regionis duo civitates placet et duo populos reconciliet.
Estne iustum aut absurdum propositum?

Tiberis Scipioni s.d.
id consilium, de quo nos certiores fecisti, vere insanum et ab unione Europea alienissimum mihi videtur; deinde pro certo habeo non posse fieri, ut cives unionis tale propositum probent. aequo enim iure quaelibet in toto orbe terrarum nationes unioni Europeae asciscendae essent, dummodo bella aut discordiae ibi sint. quid? num debuimus Ruandam aut Ugandam recipere, ne caedes fierent ? ne in unione ipsa quidem discordias civiles coerceri posse constat, si ad Hiberniam spectes. ceterum eo infirmiorem unionem fore mihi persuasum est, quo extentior erit. qua de causa moderatores civitatum caveant, ne , cum de unione dilatanda cogitant, supra modum eam inflent, ne opus commune perditum ducant.
vale.
VII.Id.Sep.

S.V.B.E.E.V.
Socio tuarum dissensionum. Sed Palaestina et Israel sicut quicumque natio africana non est. Terra Sancta, vero, pars Europae non est, sed Populus Israelianus, pertinens ad doctrinam et scientiam, europaeus est.
Vero Terra Sancta (Israel et Palaestina), simul Roma et Athenae, Patria cognitionis Europaeae. Terra Sancta una inter patrias maiorum nostrorum est.
Nolite oblivisci contributionis iudaici in scientiam et philosophiam nostri continentis.

Scipio

Lūcus Eques nostrō Scīpiōnī clārō s. d. p.

Cum sententiīs tuīs ualdē cōnsentiō, praecipuē super factō Israeliānōs esse Eurōpaeānōs, suā democratiā atque ingeniō. At complūrēs difficultātēs mihi uidentur. Prīmum omnium, Eurōpaeī certō plērīque Israeliānōs haud amant, nec dīligunt, ac nimis saepe Israel pūnīre cōnantur, cum Palaestīniānōs (etiam illōs quī sint plānē terrōristī) laudent. Neque Arabī, quī inuasiōnēs Cruciātās Eurōpaeās semper metuunt, Israel ac Palaestīnam ut partem Eurōpae sānē uidērent ut uictōriam Chrīstiānam super Arabīs Musulmānīsque.

Praetereā, Israeliānī ualdē sunt independentēs, nec sē putant egentēs auxiliōrum Eurōpaeōrum quī Israel anteā saepius culpārunt. Possumusne in futūrum Eurōpam exspectāre magnitūdinis imperiī nostrī Rōmānī antīquī? Fortasse, nisi magniōrem. At hodiē difficultātēs numerōsissimās inueniēmus eā in parte mundī. Palaestīniānōs exspectēmus democratiam tōtam efficere atque sōlōs pacem cum Israel agere cum terrōristī illī horribillimī ab iīs capiantur seu necentur.

Valē.
S. Kintnersuīllae a. d. IX īd. Sept.

P. S. Quid sibi uelit "S.V.B.E.E.V."?

Vero puto propositum pro posteritate esse.

S.V.B.E.E.V valet "Si vales, bene est, ego valeo"

Ah! Gratias, amice.

Sed verum non est, Europaeos israelianos haud diligere neque amare. Deinde multi Europaei Israel atque israelianos amant. Atque multi inter europaeos diligunt gentes israelianas, sed politicam Sharon non diligebant, et causam Palestinensem comprehendunt. Unos israel non iuvant, verendum alteri fanatici dexterae atque sinistrae eum oderunt.

In Italia id credo uarium esse, nam Italiani ualde sunt omnibus amici, uirtus eorum; estis carissimi quidem ac benigni. Sed non eandem Israelianis benignitatem credo in aliis patriis esse, neque in Gallia nec Germania, quorum utramque bene cognoui — facta uiolentiae ibi contra Iudaeos frequentius accidit, atque attitudines eorum saepe audio. At fortasse sodales Fori nostri horum patriarum melius dicere possint.

M. Favonius sodalibus s..
Quod ad Unionem Europaeam attinet, vehementer Tiberi nostro assentior. Neque enim terram Israel neque Palaestinam neque – id quod addi oportet - Turciam in numerum civitatum Europaearum asciscendas esse puto: „sunt certi denique fines“. Tamen imprimis Iudaeos homines vere Europaeos esse contendo. Ut rem imagine quadam explicem: Europa tribus solidis sustinetur columnis, Hierosolymis, Athenis, Roma. Et plurimum contulerunt Iudaei ad cultum humanitatemque Europaeam, idque longa per saecula. Qua de causa multis civitatibus Europaeis, imprimis Germaniae, dedecori maculaeque est aeternae, quod saepe eos tam sceleste et nefarie insectatae sunt. Bello mundano secundo confecto, cum Coloniae Agrippinae puer synagogam feliciter restitutam visitarem, me eo magis puduit scelerum inexpiabilium, quo planius Iudaeos patriam meam saeculo iam quarto sedem sibi delegisse intellexi. Ecce verba ex codice Theodosiano (16. 8. 3): „Idem a. decurionibus Agrippiniensibus. Cunctis ordinibus generali lege concedimus Iudaeos vocari ad curiam. Verum ut aliquid ipsis ad solacium pristinae observationis relinquatur, binos vel ternos privilegio perpeti patimur nullis nominationibus occupari. Dat. III Id. Dec. Crispo II et Constantino II cc. conss. (321 dec. 11)“. Optime valete. VI Id. Sept. Ex Cornicum Campo.

Iulia sodalibus sal.

Quaeris, mi Luce, quid sentiant Germanos erga Iudaeos, cobabor ergo explicare: Post Secundum Bellum Mundanum multi Germani, imprimis gubernatio, omni vi sectati sunt reconciliationem cum Iudaeis ac veniam ab iis - maxime puduit calamitatum. Adhuc si quis homo politicus quid dicat contra Iudaeos, statim vehementissime lacessitur. Alias in populo: Sunt, qui dicunt etiam civitatem Israel peccare - quod si diceret politicus, ei obiceretur antisemitum esse. Multi etiam, imprimis iuniores, ea sunt opinione, ut iam nolint tantam, quam nunc habent, auctoritatem in futuro concedere Iudaeis. Dicunt non se ipsos bello infuisse, ergo nihil culpae in iis esse; ceterum non fieri posse, ut nemini iam liceat aliquid in Iudaeos dicere vel etiam mentionem facere de genocidis aliorum populorum. Non probant Consilium Centralem Iudaeorum tantam habere auctoritatem, ut multa poscere possint, quae nemo audeat negare, quod timere debeat se Iudaeos offendere, quo in Germania nihil esse peius ac periculosius.
Puto ego homines illos non in Iudaeos loqui velle, nolunt tantum hereditatem Secundi Belli Mundani ferre. Nolunt semper misericordes esse cum victimis Germanorum, nolunt iterum iterumque audire quam male se gesserunt Germani, quam bene ceteri, nolunt semper de temporibus praeteritis agere. Volunt, ut et Germanis liceat patriotismus. Dicunt Francogalli "Vive la France", dicunt Hispanici "Viva Espana", dicunt denique iterum iterumque Americani "God save America". Nemini autem Germano venit in mentem dicere "Es lebe Deutschland" vel similia - plerique etiam non auderent. Volunt vivere liberati "dedecore maculaque aeterna", cuius mentionem Marcus fecit, volunt denique esse aequales aliis nationibus.


Ceterum de Israel et Palaestina Tiberi Marco ceterisque prorsus assentior. Non sunt nationes quaelibet dimicantes in Unionem Europaeam recipienda reconciliandi causa; talia sunt munera UNOnis. Potius ergo quaerendum est, cur Palaestina non sit membrum UNOnis.
Unio Europaea hanc ob causam nomine eius nuncupata est, quia est in Europa. Certe nemo nescit Iudaeos magnam habuisse partem in Europa aedificanda, dubito autem eos Europaeos vocare: Quid de Iudaeis Americanis? Estne Alan Greenspan, homo maxime Americanus, estne hic Europaeus? Quid de ceteris Americanis? Suntne hi Europaei? Luce, esne Europaeus tu? Non autem volo Unitas Civitates Americae in Unionem recipere Europaeam.
Nonne post Bellum Mundanum Secundum deliberabant, an civitatem Israel in Argentina conderent? Si hodie Israel esset in Argentina, minime puto aliquem Iudaeos in Unionem recipere velle.

Quid attinet ad ludum pedifollicum, et Israel et Turcia populi sunt Europaei. Quo miror, tamen non censeo eos in Unionem Europaeam esse recipiendos.

Valete quam optime.

Mercurius sodalibus, imprimis Iuliae s. d.

Laudo approboque tuas litteras, Iulia, in quibus querebaris Germanis propter peccata maiorum suorum etiamnunc erubescendum esse, nec audere eosdem ut patriotas se gerere, ne scilicet nacionalistae - ut puto - ne dicam nazistae illi habeantur... Quod sane iniquum ac tristissimum censeo, cum quis nesciret nationem Germanam saepissime fuisse Europae lucem ac gloriam? Ac etiamnunc esse. Obiter dictum: noli invidere meae patriotismae, Iulia: cum et nos Hungari plurima passi sumus, dum iterum patriam nostram palam amare, ac de rebus gestis libere colloqui disputareque nobis liceret. Vale ac valete. Budapestini, d. IV. Iduum Septembrium.

Puto Israel in Patagonia incredibilem costitutum esse potuisse.
Tamen credo Terram Sanctam excludere sine exceptione iustum non esse.

Quid attinet ad ludum pedifollicum, et Israel et Turcia populi sunt Europaei

Vero. Israel sodalis Unionis Pedifollicae Europaeae sicut Turcia. Sed Israel tamen sodalis Unionis Pedifollicae Asiaticae usque ad A.D. 1979 fuit. A.D. 1979, re nova Persica conclusa et Komeini rectore, Persia Ayatollarum, quae Israel non recognoscebat, cum aliis nationibus arabis, israel e Unione pedifollica asiatica pepulit. Deinde acceptus est a Pedifollica europaea. Israel quoque a Consilio Nationium unitarum sicut Civitas Europaea numeratus est.