YLE Colloquia Latina

Soter omnibus Sodalibus et omnibus hac Area Colloquiali Latina Utentibus
s.d.p.


[b]“Associazione Italiana di Cultura Classicaâ€

M. Favonius Ursinus Soteri amico suo illustrissimo doctissimoque s.d.p.

“De mulieribus antiquitatis Graecae et Romanaeâ€

Soter Marcum Favonium, Amicum clarissimum carissimumque, amicissime salutat.


Ignoscas, in primis, mihi - precor - , Marce spectatissime, si tardius ad te rescribo, at, vero, his ipsis diebus in praeparando Conventu Nationali A.I.C.C. maxime, sicut bene credere potes, occupor et - eheu - non cottidie in Aream colloquialem Latinam nostram ad nuntios legendos venire possum.

Nomine meo totiusque Consilii A.I.C.C. gratias tibi, Amice mi humanissime, ago maximas pro votis faustis, quibus optima Conventui A.I.C.C. ominatus es.

Si ( utinam !) Neapolim venies, mihi - hoc pro certo habeas - maximo honori et, pro amicitia nostra, maximo gaudio tecum ad Conventum congredi, loca Parthenopes meae amoenissima visere et aliquot dies comiter consumere erit !

Si non, nihilominus, Conventu peracto, pro hortatu tuo tibi (et Sodalibus) praecipua de argumentis ibi tractatis narrabo.

Facias, Amice mi carissime, ut quam optime valeas !

Soter

A. d. IV Idus Octobres a. D. MMVI - Neapoli

Soter Marco Favonio, Amico suo clarissimo carissimoque, s. d.p.


Conventu Nationali A.I.C.C. ( 3-4-5 Nov. 2006, Neapoli) felicissime peracto atque perfecto, sicut tibi amicissime roganti iam promisi, te, Marce mi, amice doctissime carissimeque, qui ( unus solusque - ut verum dicam - inter Sodales Areae Colloquialis nostrae ! ! ) vota tua sincera gratissimaque ad Conventus ipsius exitum felicem humanissime misisti, de tribus diebus Neapolitanis illis certiorem breviter facio.

Conventus, qui honori sibi adscripsit mirum, quidem, Sociarum Sociorumque A.I.C.C. ex omnibus Italiae regionibus concursum, praebuit multas et doctas relationes, quae attentos fecerunt densos atque doctos auditores, quorum, ceterum, singulis relationibus ipsis actis , plausus laudesque moverunt.

Conventus - hoc praeponere volo - “de mulieribusâ€

M. Favonius Ursinus Sotera amicum benevolentissimum honoratissimum doctissimumque summa salutat reverentia.

Litterae tuae, quibus de conventu AICC Neapoli feliciter peracto diligentissime certiorem me fecisti, tanta humanitate abundant et doctrina, ut admiratione vox mihi paene inclusa sit.

Quid mirum, si animo nunc gratissimo tres illos conventus dies accuratissime pertractatos perscriptosque etiam atque etiam mecum reputo? Imprimis scriptorum locos, quos exhibuisti, maximi censeo esse momenti. Ut exemplo utar: plane oppressum me esse scito in his legendis Valerii Maximi verbis, quae ad velum*), „« torridum » huius temporis thema“, pertinent (6, 3, 10):

Horridum C. quoque Sulpicii Galli maritale supercilium: nam uxorem dimisit, quod eam capite aperto foris versatam cognoverat, abscisa sententia, sed tamen aliqua ratione munita: „lex enim“ inquit „tibi meos tantum praefinit oculos, quibus formam tuam adprobes. his decoris instrumenta conpara, his esto speciosa, horum te certiori crede notitiae. ulterior tui conspectus supervacua inritatione arcessitus in suspicione et crimine haereat necesse est“.

Et res Neapolitanae unice me delectaverunt: in memoria haerebunt.

Oro te, optime mi amice, benigne haec accipias verba: Mea tibi observantia numquam deerit.

Cura, ut quam felicissime valeas!

XVIII K. Nov. Ex Rhenania inferiore.

------------------------------------------
*) Factane est mentio etiam de vocabulis ricae et ricinii?

Soter doctissimum Marcum Favonium, Amicum clarissimum carissimumque, amicissime salutat.


Epistulam tuam, Marce mi, humanissimam elegantissimamque maximo cum gaudio nuper perlegi et ignoscas mihi precor, quod sero ad te rescribo, sed hodie multa me foris tenuerunt et impediverunt ne Colloquia Latina nostra ante adirem.

Gratias, quidem, tibi ago maximas pro generosis verbis honorificis, quae mihi, immerito, tribuere voluisti et quae longissime paucas, re vera, et modestas virtutes meas superant !

Quaerenti mihi iamdiu, quid ad te potissimum scriberem, in mentem venit epistula illa ( Ad familiares, 1, 9 ) ad P. Cornelium Lentulum imperatorem a Marco Tullio Cicerone, tibi et mihi carissimo, missa :

" [i] [color=darkblue]Periucundae mihi fuerunt litterae tuae; quibus intellexi te perspicere meam in te pietatem: quid, enim, dicam “benevolentiamâ€

M. Favonius Ursinus Soteri sodali suo Parthenopeio spectatissimo doctissimoque s.d.p.

Maximas tibi, optime mi amice, habeo gratias, quod iterum epistula cum urbanissima tum etiam eruditissima me delectasti. Iuvat tecum colloqui; quis enim nostrum est, quin et affabilitate tua et doctrina plurimum adiuvetur?

Semper te salvum esse volo.

XV K. Dec. Ex Rhenania inferiore.