YLE Colloquia Latina

Lucius Erico Marcoque atque omnibus s.d.

Mi care Erice, quod ad praenomen meum attinet, te certiorem facio multa sunt mihi quae placent Latine. Mihi Anglice praenomen ut supra dixi est "Luke," ergo et LVCIVS et LVCAS praenomina sunt mi suauia. Vt Romanior essem, LVCIVM summum praetuli, nec uero LVCVS (quod annis ante mihi finxi) nec LVCAS aliena a me habentur. Itaque ut males me uocato. Omnibus respondebo.

Vt putabam, Marce optime, regulae claritatis causa frangi possunt. Credo igitur me accentum originalem in 'Amad

Ericus Palmén Marcum Favonium summa reverentia salutat.
Nihil est, amice, cur graviter feras, quod paululum mecum dissentis. Scio bene multas in doctrina mea lacunas inveniri; quin etiam gaudeo, quod unam ex iis patefecisti ac mihi copiam praebuisti doctrinae meae locupletandae. Libenter fateor me antea neque locos Gellii e Prisciani a te commemoratos neque commentarios de iis in grammatica Kühneriana prolatos novisse.
Praeter ea, quae attigisti, aliud quoddam in hac re par est observare. Manifestum est iam apud veteres de illo pronuntiatu controversiam, ut dicis, vel contrarias opiniones fuisse. At meminerimus P. Nigidium Figulum, qui Ciceronis fuit aequalis et amicus, aetate ab A. Gellio circiter ducentis et a Prisciano plus quam quadringentis annis distingui. Tam longo temporis spatio lingua Latina, praesertim cum in diversis partibus imperii Romani usurparetur, etiam quod ad pronuntiatum attinet, necesse est variis mutationibus sit obiecta. Pariter lingua Anglica hodierna aliquantum a lingua Shakespeariana differt, aliaque est in Britannia, alia in America, alia in Australia etc.
Sine dubio Gellius et Priscianus in casu vocativo aliter nisi VALÉRĪ et MERCÚRĪ et VERGÃ

M. Favonius Erico Palm

Ericus Palmén Marco Favonio ceterisque Latinitatis studiosissimis s.d.p.
Ita est, ut scribis, Marce: ad suum cuique arbitrium libidinemque liceat in casu vocativo enuntiare: aut „V