YLE Colloquia Latina

questio de pronuntiatione latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: robertus urbanus | 07.07.2003 - 16:45 | |
--------------------------------------------------------------------------------
quomodo nescimus pronuntiationem latini esse talem sicut nos scire?
exempla essent: "v" pronuntiatum sicut "w", aut omnes "c" sicut "k" et non "s" aut "ch" sicut "latinam ecclesiasticam", etc., etc. gratias


RE: questio de pronuntiatione latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: robertus urbanus | 07.07.2003 - 16:47 | 1 | |
--------------------------------------------------------------------------------
quomodo nescimus pronuntiationem latini esse talem sicut nos scire?
exempla essent: "v" pronuntiatum sicut "w", aut omnes "c" sicut "k" et non "s" aut "ch" sicut "latinam ecclesiasticam", etc., etc. gratias



RE: questio de pronuntiatione latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Cristian Moyano | 07.07.2003 - 19:18 | 2 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Cristianus Iulius Roberto Urbano S.P.D.
Nescio ex qua natione es (utilissimum esset novi tuam linguam maternam ut illae referamus latinam pronuntiationem utrasque comparando), sed possum tibi dicere varias scholas de latina pronuntiatione esse. Sed tamen classica pronuntiatio sicut sequitur: "ae" = "ai", "oe" = "oi" et "c" = "k" ("Caesar" sonat "Kaisar", "coelum" sonat "coilum"). "g" semper suave, "t" semper sonat, "v" sonat sicut "w" germanica (non anglicana!), "u" post "q" aut "g" semper sonat, "h" inter vocales sonat "k", v.g. "mihi" = "miki", "nihil" = "nikil". Spero te iuvisse. Optima vale!


RE: questio de pronuntiatione latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: philogallius | 07.07.2003 - 23:05 | 3 | |
--------------------------------------------------------------------------------
pronuntiatione latina saepe mutata fuit.
pronutiasne lingua latina classica


RE: Quaestio de Pronuntiatione Latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: A.F. | 08.07.2003 - 00:20 | 4 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Salve, Roberte

Est liber anglice scriptus ab W. Sidney Allen ("Vox Latina" nomine)
qui curiosissime pronuntiationem Latini classici explicat.

Si multum interest quid de illa pronuntiatione sciamus et
quomodo, debes id legere, si lingua anglica est tibi nota.


Vale.


RE: questio de pronuntiatione latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Tiberis | 08.07.2003 - 12:55 | 5 | |
--------------------------------------------------------------------------------
@A.F.
illius libri mea multum interest. nonne nobis potes dicere nomen editionis,a qua ille publicatur? etiamne per interrete venit?



RE: questio de pronuntiatione latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Tiberis | 08.07.2003 - 13:18 | 6 | |
--------------------------------------------------------------------------------
@Christian
dubito, num littera " h" inter duas vocales quasi "k" pronuntiatum sit. multo magis mihi persuasum est illam quasi vocem mutam fuisse, nam alioquin contractiones quaedam (nihil> nil, mihi >mi etc) non apertae essent ad intellegendum.
quod ad pronuntiationem diphthongi "oe" pertinet, plurimum refert ,medione in verbo situs est an in extremo.
nam medio in verbo nonnumquam fit, ut quasi "u" longum pronuntietur, ut e multis inscriptionibus - cf. elogia Scipionum - perspici potest.


RE: questio de pronuntiatione latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Viator | 08.07.2003 - 18:39 | 7 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Tiberis, ecce titulus libri quem petis. Me certe iuvit. Et de historia linguae latinae et de pronuntiationis historia legitur. Credo librum usu scientiae acutae scriptum est.

Allen, W. Sidney (William Sidney), 1918-
Title Vox Latina : a guide to the pronunciation of classical Latin /
Published Cambridge [Eng.] ; New York : Cambridge University Press, 1978.

Viator





RE: questio de pronuntiatione latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Hialmarus | 08.07.2003 - 19:00 | 8 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Pauca de pron. latina romanorum: ae, oe sicut germ. ei, eu (ai, oi); vulgo autem iam circa Christum natum sicut e longum (apertum, clausum). Litera V (U varietas solum mediaevalis est): semiconsonans sicut angl. w, vocalis sicut ital., hispan., germ. u. Et "h inter vocales sonat k" - minime!


RE: Quaestio de Pronuntiatione Latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: A.F. | 08.07.2003 - 22:30 | 9 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Tiberis Roberteque,

Gratias Viatori agantur. Quae scripsit de "Vox Latina"
vera sunt (quippe, non necesse est me id dicere ut
sciatis).

Est ubique venalis nunc, puto; et splendidissimus, scio

Dubito tamen utrum omnes qui hic nuntia legunt "Vox Latina"
semper sequantur cum loquantur. Sed quis nostrum semper
id facit?


Ave atque vale.


RE: questio de pronuntiatione latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Antonius Prata Quartianensis | 08.07.2003 - 23:36 | 10 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Primum omnium de quo tempore locuti sumus scire oportet; postea, quis linguam latinam pronuntiat; denique in qua regione linguam latinam uta est.
Memoro locus ubi versat circa de pronuntiatione: SUETONII, Caesari Duodecim, Tiberius Claudius, XLI, ubi dicitur Claudius litteras tres creavit. Hae litterae quae erant cognoscemus propter investigationes posteriores:

-digamma inversa (tamquam 'v' semivocalis... deinde ego quoque puto u/v similis erat sicut 'w' germanica)

-antisigma ('ps')

-aspiratio (tamquam ' hellenica, pronuntiata sicut 'ü' germanica)

Sed alii memorant quidam occasionem, ubi dux in proelium mittitur;vocem unam audivit: "Caue, ne eas... caue, ne eas...". Iam dux,deum credendum audire, bellum defugit. Sed ille nesciebat ut venditor prunorum prope erat, et clamabat "Cauneas, cauneas".


RE: questio de pronuntiatione latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Antonius Prata Quartianensim | 08.07.2003 - 23:43 | 11 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Iam erravit:

C.SUETONI TRANQUILI, De vita duodecim caesarum, Divuus Claudius, XLI:

"Novas etiam commenutus est litteras tres, ac numero ueterum quasi maxime necessarias addidit; de quarum rationem cum priuatus adhuc uolumen edidisset, mox princeps non difficulter optinuit yt in usu quoque promiscuo essent. Extat talis scriptura in plerisque libris ac diurnis titulisque operum."


RE: questio de pronuntiatione latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Antonius Prata Quartianensis | 08.07.2003 - 23:49 | 12 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Quoque unam oblita est: 'oe' antiquam pronuntiationem est (pronuntiatur 'e') ex illis temporibus republicae:
coepit ---> cepit


RE: questio de pronuntiatione latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Viator | 09.07.2003 - 03:14 | 13 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Recte dictum:

"Credo librum usu scientiae acutae scriptum esse."

Non "scriptum est". Ignoscite mihi! Haec verba mane scripsi coffea carens.


Plus de "Vox Latina"
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: A.F. | 09.07.2003 - 03:42 | 14 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Scripsit Antonius Prata Quartianensis:

"Primum omnium de quo tempore loquamur scire oportet;
postea, quis linguam latinam pronuntiaverit; denique in qua
regione linguam latinam usa sit. "

Vera quidem.

His rebus intellectis, de qua forma Latini pronuntiationis explicet, Sidney Allen dicit haec:

"We are here concerned primarily to reconstruct the educated
pronunciation of Rome in the Golden Age. But it will be
necessary to take note of certain variations even within this
period, and of interest in some cases to refer to features of
more colloquial speech, and of preceding or following periods."

(Si quisquam vult haec in Latinum transferri, roga
et ego--vel, fingo, alius--id facere conabor.)

Puto hanc pronuntiationem esse quae studentes Latini Antiqui
hodie debeant uti conari. Consentisne?


Addendum
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: A.F. | 09.07.2003 - 04:12 | 15 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Debui dicere:

"Puto hanc pronuntiationem esse qua studentes Latini
Antiqui hodie debeant uti conari *generaliter*"

Sed, cum talis studens legat aliud ex alia aetate antiquitatis
Romanae--in qua scimus quomodo et quantum pronuntiatio fuerit
dissimilis illi de qua Sidney Allen explicat--oportet id legere pronuntiatione illius aetatis, quantumlibet potis est.


RE: questio de pronuntiatione latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Hialmarus | 09.07.2003 - 23:39 | 16 | |
--------------------------------------------------------------------------------
De litera V: Semiconsonans V sicut anglic. w sonabat; mutatione autem pronuntiationis appropinquabat sono b (etiamnunc in lingua hisp. b labiis incomplete clusis), id quod, ab anno circiter L post Chr. n
atum, menda scripturae frequenter efficiebat: VIBAS loco VIVAS, etc.Claudius novam literam conatus est pro sono consonanti introducere: retrorsum, simul inversum F; lit. V vocalem solum signi- ficatura. Litera nova post Cl. oblivione obruta est. In monumentis aetatis eius invenitur.


RE: questio de pronuntiatione latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: w.z. | 10.07.2003 - 07:30 | 17 | |
--------------------------------------------------------------------------------
atque puto "b" ante ultimum "s" quasi "p" sonare. sic "urbs" quasi "urps" et "plebs" quasi "pleps".


RE: questio de pronuntiatione latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Hialmarus | 10.07.2003 - 12:41 | 18 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Sonum k litera c (praeter exceptiones pauciora cum lit. k) significat. Mutatio sonorum k et g ante e et i in multis linguis facta est; inter quas et lingua Suetica et l. Sinensis: bene notum nomen urbis principis Sinarum nunc in orthographia sinico-latina (pin-yin) Bei jing scribitur; litera j significat anglic. ch in "children". In lingua latina eadem mutatio soni k in saeculo sexto post Chr. natum facta est.


RE: questio de pronuntiatione latina
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Mercurius Hungaricus | 11.07.2003 - 12:58 | 19 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Salvete sodales!

Quoad pronunciationem Latinam, duo illius genera exsistere constat: alterum, quae pronunciatio Erasmiana vocatur (de Erasmo humanista clarissimo nominata), alterum, quae pronunciatio restituta (scilicet in veram antiquam formam restituta) a philologis dici solet. Hoc equidem in "aetate aurea", (ut dicitur), illud autem in aevo medio in usu fuisse traditur; aequum ergo est Horatium pronunciatione "restituta", Abelardum autem pronunciatione "Erasmiana" recitari. Quid? Quod quae "restituta" vocatur, nihil aliud, quam quod Christianus Moyanus in nuncio secundo rectissime disertissimeque demonstravit; quae autem "Erasmiana", longe ab eo discrepans. In illa enim "ae" pronunciatur "e", aut "ae" (v. anglicum "a" in ABC), "oe" aeque "e", aut "oe" (vide anglicum "her", germanicum "sch

Gastón sodalibus sal.

Nuper Mercurius Hungaricus dixit "haud facile est orationem Latine dictam audire, ac percipere".Quid de hoc censeatis?

Nonnullas recitationes in lingua Latina audivi in interrete quae difficillimae perceptu erant, sed causa difficultatis non lingua sed intonatio erat. Si quis tamen qui linguam Latinam paene ignoret aut aliquam linguam romanicam sciat, recitationem Radiophonici Finnici, quae bene recitata est, auscultat, nonnullum intellegere potest.

Fortasse in lingua Latina, quae lingua flexiva est, intonatio maioris momenti est quam in aliquis linguis modernis, sed de hoc certus non sum.

Estne pronuntiatio singuli verbi tam magni momenti quam intonatio sententiae?

Valete!

Mercurius Gastoni s. d.

Nuntii Latini vere bene a collegis Finnicis recitantur! Singula enim verba clare ac satis tarde ab eis pronuntiantur, et accentus quoque in suo loco ponuntur. Et nihil quidem est, quod in illa recitatione desiderare possis, nisi quod pronuntiatio ut vocatur restituta non ex omni parte ab illis servatur: cum enim 'c' semper <k> apud eos sit, diphtongi vero 'ae' ac 'oe' <e> sive <

Elessar Mercurio s.d.

Haud dubie sermo suo determinat pronuntiationem aliarum linguarum, etiam latinae, sed puto, si vere voluimus latine loqui, rationem communem latine legendi inveniendam esse.

Eligemus ergo pronuntiationem nuntiorum? Mihi quoque maxime illa recitatio placet, et clarissima est. Nam satis intellegere possum etsi Nuntios Latinos audeo, nullis verbis lectis.

Quid vos de commune pronuntiatione censetis?

Valete

At quemadmodum vos ipsi linguam Latinam pronuntiare consuevistis? Quomodo c, v, s, h et y litteras atque oe, ae et ti combinationes pronuntiatis?

Iulia Luciae Aurelicae sal.

Ecce nuntius quidam meus, in quo varios in Germania modios explicavi verba Latina pronuntiandi (In colloquio "De locurorio interretiali constituendo", nuntius 2587):


[color=blue]Iulia Herimanno de pronuntiationis modis curioso sal.

Nuntios Bremenses illa pagina audire non potui, quia mihi deest audioprogramma aptum. Tamen conabor describere modos pronuntiationis, de quibus locuta sum:

Primum ecce pronuntiatio in universitate a professoribus et paucis studentibus adhibita: ae et oe ut ai et oi; u et v ambo ut u; r tectale (non gutturale); s semper ut littera Germanica ß; eu vere e-u (non oi); ch et nonnumquam th et ph ut k-h, t-h et p-h (non t et f); c semper ut k, t emper t (non e.g. in "natio" ut z); longitudines ab bevitudinibus differrunt.

Deinde pronuntiatio, quam ipsa primam didici, quae in regionibus septentrionalibus in scholis usitata est: ae et oe ut

Iulianus sodalibus, imprimis Iuliae et Luciae Aurelicae s.d.p.

Quaeritis, quomodo in terris aliis verba Latina pronuntiantur? Censeo, melior est vox viri docti explicationibus meis. Itaque spectate:
http://www.slownik-online.pl/indeks_hasel.php
ubi multae sententiae ( non solum Latine ) sunt.

Valete

Tiberis Iuliano sal.
pagina interretiali, quam proposuisti, visa quam litteram illius indicis ,quaeso,premam? aut quam vocem quaerendam in aream vacuam inseram? nam cum verba "pronuntiatio Latina" inseruissem, quaestio in irritum cecidit. quare dic nobis, quaeso, ut qui linguae Polonicae simus expertes, quid faciundo eventa quaesita habeamus.
vale.

Iulianus Tiberi s.d.

Aream vacuam noli attingere nam infra alphabetum videas. Indicium ad litteram ( qua eligi potest ) adducere oportet. Deinde litteram illam signare oportet ut sententiam videre possis.
Tum sententiam elige similiter ac litteram elegisti anteaquam. Si figuram hanc (vocis amplificator) videris et eam signabis vocem audies.
Spero, solum “internet explorerâ€

Tiberis Iuliano s.d.p.
ah, intellexi. tamen ea, quam audivi, pronuntiatio spem meam fefellit.
primum, quod in ea locutione quantitates syllabarum plane negleguntur, deinde, quod voces "ae" et "e" parum distinguuntur, praeterea, quod in versibus legendis elisiones, si quae sunt, minime respiciuntur.
ceterum istam locutionem ad modum loquendi antiquum sive classicum minime convenire censeo littera C ante E sive I , ut exemplo utar, velut "z" pronuntiata, ita, ut "szis" audias, ubi "skis" loqui oporteat.
ita fit, ut "ekze" audiamus, non "ekke" , deinde "vakz

Iulianus Tiberi s.d.p.

Pronuntiationem eam, neque ut archetypum, neque pro imitatione ostentavi, sed potius quod tu et sodales locutionem talem inaudire possint. Philologus non sum et rare linguam Latinam audire possum. Libri mei locutionem istam iubent et eos obtempero, etsi certe locutio talis antiqua non est.
Tu, Tiberis, qui Germanice domi loqueris, istam linquam Latinam paradoxam putas sed eam intellegis, ut mihi videtur. Ego autem, domi Polonice loquor et cum Germanicus aut Italicus quidam Latine loquitur, sermo talis intellegere possim. Sed aliquando Americanus aliqui, sententiae Latinae dixerat et nullum prope verbum cognovi..

Nuper Benedictus XVI Latine sententiae dixit. Id mihi placet nam facile sermo eius intellexi.
Quid de sermo Latino Papae sentis ?

Vale

M. Favonius Luciae Aurelicae ceterisque sodalibus pariter omnibus s.
Ad manum habeo libellum, qui multis ante annis dono mihi datus est et inscribitur: С. Сомов, ПО-ЛАТЫНИ МЕЖДУ ПРОЧИМ, Словарь латинских выражений, Москва, 1992 (ISBN 5-7196-02112-7), id est: „Latine per occasionem / Index sententiarum Latinarum“. Compositus est a Valerio Somov editusque in vulgus Moscoviae a. 1992. Qui libellus anno 2003 a me propositus iam est in colloquiis nostris (cf. Litterae Latinae -> Libros lege... -> nunt. 43).
Nunc ad quaestionem nostram. Valerius ille Somov omnes sententias Latinas non solum Latinis litteris scriptas proponit, sed etiam Russicis. Ex quo etiam ab iis, qui Russice loqui quidem nesciunt, sed litteras interpretari possunt, facile intellegitur, quo modo Russi verba Latina pronuntiare videantur. Ut exemplis utar:
p. 39: Ecce homo! ЭКЦЕ ХÓМО. Cur homo = ХÓМО, sed Horatius = ГОРАЦИЙ?
p. 29: Causa finita est. КÃ

Tiberis Iuliano ceterisque sodalibus p.s.d.
tibi consentio , mi Iuliane, in eo, quod Americani vel Britanni verba Latina nonnumquam tam mendose pronuntiant, ut vix intellegi possint.
neque enim raro fit, ut eos "ssaisserou" (Cicero ) pronuntiare audias, ubi "Kikero" loqui oportet. ceterum vocem R, quae primo in palato lingua velut vibrante effici debet, in imis faucibus fingunt, quod a recta pronuntiatione plane alienum est.
quod vero ad eum modum pronuntiandi attinet, quo Vaticanus sive ecclesia catholica utitur, eam equidem locutionem credibilem puto, quamvis classica non sit. sed, cum assimulata sit pronuntiationi Italicae, statum quodam modo recentem praebet sermonis Latini, quem nescio an haberemus, si lingua Latina usque ad hoc tempus vulgo in usu fuisset.
valete.

Marcus sodalibus, imprimis Iuliano et Tiberi s.d.p.
Quod ad pronuntiandi modum Vaticanum sive Italicum pertinet, maxima ex parte tibi, mi Tiberis, assentior. Quamvis syllabae „ce“, „ci“, „ge“, „gi“, „tio“ &c. Italico more pronuntiatae mihi parum probentur, tamen res est, quam aequo animo tolerare possimus.
Valete quam optime.

Ericus Palmén Marco Favonio s.d.p.
Ex exemplis a te commemoratis concluserim auctorem Indicis sententiarum Latinarum Moscoviae editi illis signis potius accentum syllabae quam vocalis longitudinem indicare voluisse. Parum quidem cognovi institutionem Latinam Russicam; sed non credo quemquam Russum Latinitatis ita peritum, ut librum institutorium exarandum suscipere ausus sit, ignorare in substantivo CAUSA duas esse syllabas, quarum priore diphthongus AU continetur (id est putare de vocabulo trisyllabo CĀ-U-SA agi, cuius primā syllabā vocalis longa contineatur!), aut in primis syllabis vocum HOMO et PROCUL longam vocalem O collocasse. Elocutio PROCUL NEGOTIIS ex originali contextu (Hor.Epod.2,1) evulsa profertur, ubi versus Horati ita pronuntiatur: BEÃ