YLE Colloquia Latina

M. Favonius sodalibus s.

Supellectili computatri commutata novum nomen - nescio qua de causa - mihi eligendum erat: Marcus Favonius Ursinus (cf. indic. utent. # 8 ). Oro vos solita me appellatione salutetis.

Valete. VIII Id. Iul. Crefeldiæ.

Rhumak Mamarkesh vivavuve

Quid "Vrsinus"? Adne memoriam ursi in natione tua nuper caesi? Vtcumque securus nomen antiquom tuom servaturos nos esto.

Vale.

Marcus Rhumaki sal.

Cognomen traxi e praenomine "Bernd" (Italice "Bernardo", id est "fortis ut ursus" ).

Ceterum quod ad pedifollium crastinum attinet, non est causa, cur Cohors Caerulea "bestiam nigram" (scis, quid sentiam) timeat.

Optime vale. VIII Id. Iul. Crefeldiae.

Soter Marco Favonio / Ursino, Amico clarissimo carissimoque, s.p.d.


“ Marcus Favonius â€

Rhumak omnib sal

Egomet hac vespera Germanis, amici, tertium locum certaminis exopto: valde enim Lusitanorum lusus displicuit, multoque, ut dictitavi, cum honore Germani non nobiscum modo, sed etiam in ceteris certaminibus se gesserunt.

Valete

Rhumak Marco spd

Ubi, Marce, de linguis germanicis antiquis aliquid discere pote? Hanc quaestionem movit praenomen tuom: v.g. in verbo tam brevi bernd, ubi fortis? ubi ut? ubi ursus? Mirifica brevitas in his linguis verborum, quam autem continuo in grammatica (modernae saltem) perdunt, sed nilominus curiositatem meam non parum alliciunt.

Vale

PS

Sententiam meam de ara pacis et aliis ultimis quaestionibus in "cui favetis" colloquio inscripto Decurione legere poteris.

Iterum vale

Marcus Rhumaki s.d.p.

„Bernd“ contractum ex „Bernhard“ < bern + hard, in lingua Germanica prisca: bero (ursus; B

Marcus Rhumaki studiosissimo linguarum priscarum amatori sal.

Praenominis origine explicata nunc ad nomen commenticium "Favonius": Nomen meum gentile Germanicum significat „Ioannes parvus“; „Ioannes“ autem nomen Hebraicum ("Jochanan"), cui vis subiecta est „Deus favet (fovet)“ ("jo" deus + "chanán" favere); qua de causa nomen Favonii aptissimum videtur. Obiter dictum: favōnius > faōnius > phōnno (in lingua Germanica prisca) > fÅ“nne (in lingua Germanica mediae aetatis) > F

Iulia Marco sal.
Ergo Ioannes = Ioachim? Nescio linguam Hebraicam...
Ceterum F

Rhumak Marco Iuliaeq spd

Iulia, praebe aliquid exemplum harum etymologiarum!
(Quod ad quaestionem tuam de colore vestimenti nostri, in foro "Certamen Mundiale 2006" respondi).

Nonnumquam etiam etymologiae "seriae" discordantur: v.g. "Johannes" (ital. Giovanni) praeter illam quam docuisti, plussci Marce, aliam etymologiam in Jeova hannah (nescio an recte ex litteris iudaeorum versum) (= donum Dei) habere usquam legi, ut illud graecum Theodoros.

Valete.

PS

Gottfried (ital. Goffredo) Theophilos (amicus Dei)?

Pax vobiscum, Iulia, Rhumak!

Equidem vehementer doleo, optime Rhumak, quod illud „Jeova hannah“ nulla ratione confirmari potest.

Paulo altius mihi repetendum est (ignosce quaeso):

Exstant in lingua Hebraica duo nomina, quibus Deus significatur, quorum alterum est ELOHIM (אלהים; Gen 1, 1), alterum tetragramma JHWH sive JHVH (יהוה)*), quod religionis causa Iudaeis non licet enuntiare. Ut autem ex libris divinis recitari vel gravissima illa verba „Audi Israhel Dominus Deus noster Dominus unus est“ [id est „sh(e)mÃ

Artifex famosus nomen Gottlieb habuit sed postea in Amadeus transformavit... Wolfgang Gottlieb Mozart enim nomen internationalum voluit et nomen suum in linguam latinam transtulit. Postea, ut melius sonet, in modo franco "Amadè" se vocavit.

Gottlieb=Amadeus=Theophilus

Omnib sal

Gratias errore fugato, Marce doctissime, notionibusque additis ago, quod ebraice me minime nosse fateor.
Quod ad Gottfried, bonum scitu! egomet vero illud "fried" cum germanico "freund" britannicoque "friend" aliquid communicare conieceram: sed video plane me profanum sonis vestris Alamanicis esse!
Quod ad Mozart, conventus quodam duos ante annos particeps fui de Muzio Clementi (1752-1832) celeberrimo musico romano, patre clavicordii probato (usus potius, nam clavicordus XL circiter annos ante eum natum inventum erat), in quo a quodam doctore alterum nomen Amad