YLE Colloquia Latina

Ericus Iuliae, Rhumaki(bus), Vettio s.d.p.
Ad nuntios vestros rescribens exordior ab Iulia – nonne enim â€

M. Favonius Ursinus Erico Palm

Ericus sodales iterum salutat.
Locus Horatii a me in fine superioris nuntii commemoratus nimirum est Carm.IV 12,28. Subridendi signum, quod mihi, dum eius mentionem facio, imprudenti in textum irrepsit, forte ab hoc contextu haud alienum est. Miror tamen, quid sit, quod mihi numquam contingit, ut ordinatro meo tale signum faciam, nisi ita agendo, ut primum numerum 8 et post eam nullo spatio interiecto uncum rotundum ) ponam. Extraordinarium signum surridendi ut vitarem, modo mihi spatium intericiendum erat, id est (Carm.IV 12,28 ) scribendum, non (Carm.IV 12,28). Valete!

Rhumak Erico necnon ceteris spd

Erice, scito me non, ceu ceterum iam dictitavi, ut te vel alios arroganter docerem vel morarer, meam "scholam latinae" defendisse, sed quia latine hunce in morem materies tractatas semper indicatas legi: "ludus litterarum" (praeterquam litterarius) "ludus discendi", "ludus ingenuarum litterarum" etc., idest semper casu genetivo, hoc praesertim quando adiectiva originis modo ad originem indicandam usurpantur, ita ut "latina" nil alid ac "Latio/Latinis ortam/institutam" significet.
Ille dativus, quo usus sum, "dativo d'interesse" (italice dictus) erat (lexicum meum qui latine dicatur non docet...), sive: (ad latinam docendam) parati sumus, (ut) latinae docendae (prosimus), sive aliis verbis: ut disciplinae latinitatis prosimus, ad eam (latinitatem) docendam parati sumus.

Sed hae quaestiunculae sunt.

Quod pollet: quid administri responderunt? Vtrum probant annon?
Facias quaeso nos quam primum certiores!
Interim mihi, optime, valde valeto.

Ericus Rhumaki s.d.
Id quod meae "auri Latinae" displicet, est elocutio 'Latina' pro 'lingua Latina'; tali vi formam femininam adiectivi 'Latinus, -a,-um' in substantivum mutari nusquam vidi. Neutri generis forma 'Latinum' in quibusdam elocutionibus substantivi naturam accipere potest, e.g. 'vertere Graeca in Latinum' (Quintilianus, Inst.or.10,5,2). Item 'Latinitas' = 'lingua Latina (eleganter usurpata)'; e.g. Academia Latinitati fovendae, quae Romae habet sedem, quinto quoque anno conventus internationales Latinistarum totius mundi instituere solet.
Ne ego quidem eo tetendi, ut te "arroganter docerem"; sed nunc de forma agitur, quam titulo indicis adiutorum a nobis iam diu praeparati daturi simus; eam quam elegantissimam esse volo.
Quaeris, quid administri responderint. Nondum quicquam. Nunc in Finnia dies est duodecimus mensis Octobris, hora secunda antelucana. Heri circa meridiem administratoribus Radiophoniae Finnicae Generalis electrogramma misi et pro appendice ei indicem nostrum subiunxi. Non possumus iis imperare, ut ceteris rebus omissis statim nobis obtemperent; ut enim antea scripsi, area nostra colloquiorum Latinorum nonnisi perexigua pars est activitatis eorum. Nimirum, ubi primum responsum tulero, de eo omnes sodales certiores faciam. Interim tu quoque valde valeto!

_________________

Erico spd

Hic saepissime "latinam" in loco "latinae linguae" legi, nec immerito causa brevitatis: et cum usu invaluerit, iure iudicavi et in titulis quidem haec verba parere posse: ni ita est, "schola latinitatis" certe melior est forma, nempe quando eam verba anglica sequantur, si hac forma utamur, quae melius linguae innuunt.

Suspicor - nam nec sum certus - illud Quintiliani "in Latinum" pro "in Latinum Sermonem" scriptum esse.

Si non in Faq, sed iuxta Faq titulus scribetur, mihi igitur duo loci pariter placent, et Themata et tituli supremi: ergo si vos pro titulis summis consentitis, ego consentio. Illam praepositionem "sub" (nuntius 6064) me fefellisse confiteor : putaram sub = sub titulo, ergo in eis, quae titulus tegit (= ergo quorum titulus est = intus)!

Vale(te) mihi

M. Favonius Ursinus Rhumaki sodali honoratissimo s.d.p.

Scribis:

Hic saepissime "latinam" in loco "latinae linguae" legi, nec immerito causa brevitatis: et cum usu invaluerit, iure iudicavi et in titulis quidem haec verba parere posse

Discrepare doleo sententias nostras, optime mi Rhumak:

Quicumque vocabulo „Latinam“ linguam Latinam significari putant, eos in vitiosam consuetudinem Latinam incurrisse contendo. Neque brevitatem illius vocabuli neque usum pro argumento poni licet. Imprimis enim Cicero, quo praeclarissimo nos exemplo uti oportet, nihil aliud scribit nisi „(con)vertere in Latinum“ (forsitan addendum sit „sermonem“, ut recte videris adnotare).

Bene vale.

IV Id. Oct. Ex Cornicum Campo.