YLE Colloquia Latina

Soter suis Amicis et pariter ceteris Sodalibus s.p.d.

Carissimi et clarissimi Amici et Sodales,

festinanter reversus domum et ad computratum meum per officii et muneris intervalla, de quibus vobis scripsi electronicis litteris, quas spero ad vos pervenisse, vobis scribere amo ut meas salutationes vobis mittam et, simul, significationem faciam aliquorum Sanctae Sedis inscriptionum interretialium, quas utilissimas ad propositum nostrum habeo et quibus maximum nobis auxilium inesse mihi videtur :

1) http://www.vatican.va/phome_it.html ;

2)http://www.vatican.va/roman_curia/institutiones_connected/latinitas/documents/index_it.html :

3)http://www.vatican.va/holy_father/benedict_xvi/messages/pont_messages/2005/documents/hf_ben-xvi_mes_20050420_missa-pro-ecclesia_it.html ;

4) latinitas@org.va (hic inest etiam inscriptio cursualis maxime – puto – nobis utilis !): perlegenda sunt “proposita Operis Fundati “Latinitasâ€

Marcus Soteri illustrissimo amico suo Neapolitano s.p.d.
Equidem maximas tibi ago gratias pro binis tuis litteris, quae non solum – ut semper - summo me gaudio complent, sed etiam optimo omnibus nobis sunt auxilio atque usui. Imprimis inscriptiones electronicae sagacissime investigatae praecipua videntur esse utilitate. Sed antequam iis uti liceat, aliquamdiu nos exspectare oportet, ne „pertinacia quadam epistulari“, ut nuper scripsisti, res nostra ad irritum recidat.
Quod vero ad epistulam ipsam ad Pontificem Romanum missam attinet, neminem nostrum voluntati tuae diligentius obsequi posse censeo quam Mercurium Hungaricum.
Ut finem faciam: Repetitio cum mater sit studiorum, libenter iterum confiteor ineptum sane esse illud „MMV“ !
Omnia tibi precor laeta.
V Idus Iunias anno salutis MMV. Crefeldiæ.

Soter Sodalibus et Amicis, imprimis Mercurio Hungarico et Marco Favonio, s.p.d.


I) Optimo Amico Mercurio magnas gratias ago pro litteris electronicis
(quas solum hodie legere potui), quibus benigne immisit textum
perfectum epistulae illius ad Sanctum Pontificem missam.
In ea, verum, non inveni aliquas emendationes, quas Sodales
Subscriptores suaserant; attamen rursus laudandas habeo magnam
industriam et diligentiam doctissimi et indefessi Amici Hungarici..

II) Carissimo et clarissimo Amico Marco, cuius nuntios semper maximo
cum gaudio et maxima cum admiratione perlego, magnas gratias
ago pro gratissimis et benevolentiae plenis votis, quae in exitu nuntii
3190 scripsit.
Pacata, benigna et semper doctissima verba optime testantur
summam serenitatem animi et inusitatam sapientiam Viri illius, qui
pretiosa amicitia et benigna aestimatione me honorat !

Dies dominica sit Vobis, Sodales et Amici carissimi, quam iucundissima.

Valeatis plurimum.

Ab imo pectore

Soter

Pridie Idus Iunias a. D. MMV - Neapoli

M. Favonius sodalibus s.
Sunt amplius tres menses, cum Mercurius noster pro nobis litteras ad Romanum pontificem misit. Ostendebamus patientiam: frustra. Nullum verbum responsum est. Ne cognitum quidem habemus, num litterae in notitiam administrationis pontificalis pervenerint. Res non vacat offensione. Quid faciamus? Num solacio nobis est illud Propertii "In magnis et voluisse sat est"? Valete. XVIII K. Oct. Ex Cornicum Campo.

Mercurius sodalibus ac praecipue Marco suo s.

Ita est: nihil responsi ad meam inscriptionem electronicam pervenit. Sed fieri potest, ut in administratione pontificali nemo ad correspondentiam interretialem designatus sit. Certe, omnes vidimus in pagina Vaticani nullam inscriptionem inveniri, ad quam fideles suas opinones, postulationes, querelas admittere possint... et quia haec non datur, factum est, ut et nostra epistola ad inscriptionem electronicam gratulationibus accipiendis factam emissa ab eis nihili habita sit. Quibus omnibus perpensis censeo nostram epistolam in papyro, per postam esse ad sanctam sedem mittendam. Vale ac valete. Budapestini, d. XVII. Kal. Oct.

Marcus Mercurio suo s.
Etiam litterae electronicae ad “Nuntiaturas Apostolicas” mitti possunt. Ecce inscriptio Berolinensis: apostolische@nuntiatur.de
Budapestini quoque Nuntiaturam Apostolicam esse pro certo habeo. Quid suades, amice?
Vale. XVII K. Oct.

Mercurius Marco suo s.

Et ego "paginam" Nunciaturae Apost. Hung. visitabam (quae pars est paginae domesticae eccl. romano-cath. Hung.), sed nullam inscriptionem electronicam ibi inveni. Quam ob rem ad inscriptionem a te repertam epistola nostra mittenda est. Quam epistolam iterum hic publicabo, ut, si quid vobis corrigendum esse videtur, de illo me certiorem facere possitis.

Summo Pontifici et Domino reverendissimo Papae Benedicto XVI. amici litterarum Latinarum reverentiam et amorem.

Sanctissime in Christo Pater, Domine honoratissime!

Cum Sanctitatem Vestram constantissima benevolentia sermoni Latino favere pro certo habeamus, epistulam hanc humillimam benigne acceptum iri speramus.

Nos linguae Latinae studiosi, qui ex compluribus Orbis terrarum regionibus in interrete convenientes Latine colloqui solemus (http://chat.yle.fi/yleradio1/latini/index.php ), firme adhuc credebamus Sanctam Sedem esse quasi propugnaculum asylumque Latinitatis ultimum, quippe ubi lingua Latina non modo in usu esset, sed etiam sermo Ecclesiae ut vocatur officialis haberetur.
Quo maiore cum dolore ac consternatione animadvertimus ad legendam paginam Sedis Apostolicae domesticam (www.vatican.va) eligi posse complures quidem linguas – utpote Germanicam, Anglicam, Hispanicam, Francogallicam, Italicam et Lusitanam –, sermoni autem Latino in hac linguarum multitudine nullum locum esse datum, quamvis officialis sit Ecclesiae; quod mirum sane nobis videtur, ne dicamus absurdum.

Sanctissime in Christo Pater!

In Sancta Ecclesia Romana etiamnunc plurimis modis lingua Latina in usu est: Latine Bullae pontificales ac leges canonicae publicantur; Latine multis in locis Missae celebrantur; Latinis denique verbis immortalibus "Habemus papam" novus Pontifex Maximus annuntiatur. Quae cum ita sint, Sanctitatem Vestram suppliciter oramus atque obsecramus, ut linguam Latinam etiam in paginam domesticam Civitatis Vaticanae admittere, et, quae in illa pagina interretiali (www.vatican.va) reperiuntur, ea in Latinum quoque convertenda curare dignetur. Quo facto clare apparebit, quanti aestimetur a Sanctitate Vestra Latinitas viva, quantoque studio sermo ille Latinus, qui in historia ecclesiae Christianae semper maximi momenti fuit, his quoque temporibus
a Romana Ecclesia recolatur ac conservetur, idque imprimis ad maiorem Dei gloriam.

Sanctitatis Vestrae benevolentiam demisse consectati desiderium nostrum exactissimo Vestro iudicio examinatum iri speramus. Qua spe adducti summa nos Dignitatis Vestrae verecundia obstrictos esse confitemur.

Die VI. Idus Maias anno salutis MMV.

... (Ericus Palmén)
... (Iulia)
... (Marcus Favonius)
... (Mercurius Hungaricus)
... (Soter)


Valete. Budapestini, d. XVII. Kal. Oct.

Ericus Palmén Mercurio Hungarico s.d.p.
Duo sunt, quae ad epistulam Summo Pontifici mittendam adnotem:
1. Spero meum nomen in subscribentium numero non primum collocari; ad talem locum melius convenit e.g. tuum nomen. Nonne enim tu primus dictam epistulam adumbravisti, ceteris pauca tantum, quae retractarentur, proponentibus?
2. In periodo 'firme adhuc credebamus Sanctam Sedem esse quasi propugnaculum asylumque Latinitatis ultimum, quippe ubi lingua Latina non modo in usu esset, sed etiam sermo Ecclesiae ut vocatur officialis haberetur' tempora imperfecta 'credebamus' et 'esset' et 'haberetur' in praesentia commutare velim, ne quis nos propter actualem absentiam linguae Latinae in pagina domestica Sanctae Sedis confidere desiisse putet ei quasi propugnaculo asyloque Latinitatis ultimo. Ergo:
"...firme adhuc credimus Sanctam Sedem esse quasi propugnaculum asylumque Latinitatis ultimum, quippe ubi lingua Latina non modo in usu sit, sed etiam sermo Ecclesiae ut vocatur officialis habeatur."
Cura, ut valeas!

Marcus sodalibus, imprimis Mercurio suo s.d.p.

Equidem Erico assentior, mi Mercuri. Unum hoc velim addere: Sotere amico Neapolitano auctore diem hoc modo in litteris ascribendum esse censeo: „A. d. VI Idus Maias anno salutis MMV“ (non MMV).

Nonne etiam epistula addenda est, qua Nuntiaturam Apostolicam de litteris Romam perferendis rogamus? Ecce aliquot verba, quae mihi in mentem venerunt:

„Amplissimis in Christo fratribus salutem.
Suppliciter vos oramus, ut litteras, quae huic epistulae subnexae sunt, non solum commendatione dignas esse censeatis, sed etiam ad Sanctam Sedem perferre dignemini. Amplius enim tres sunt menses, cum inscriptione electronica Vaticana usi has litteras Romam misimus. Cum nullum nobis adhuc verbum responsum sit, eas ad adminstrationem pontificalem non pervenisse suspicamur. Qua de causa fidenter vos in auxilium vocare audemus. Valete.“

Vos quid sentitis, sodales?

Valete. XVII K. Oct.

Mercurius amicis suis s.

Vobis utrique assentior, amici. Erice, quod ad tuam correctionem attinet, et ego sensi sententiam illam non ex omni parte perfectam; tempus vero verborum commutare non ausus sum, ne regulas grammaticas rumpere viderer. Sed prave hoc timui, quia et ita sententia recta est, sive sensum, sive grammaticam spectas.

Mi Marce, eleganter ac perfecte illam additionem composuisti! Ceterum censeo litteras nostras non mihi, sed tibi ad inscriptionem nunciaturae Germanicae mittendas, quia Germanus es, ac illa nunciatura in Germania, pro fidelibus Germanicis constituta est. Si nomina nescis, tibi privatim emittam.

Valete. Ibidem, eodem die.

Marcus Mercurio suo s.
Libenter voluntati tuae obsequar, spectatissime mi amice. Sed oro te ad me mittas et litteras abs te retractatas et nomina subscripta, quorum ordinem Ericus noster paullulum commutandum esse censuit.
Optime vale.

Herimannus sodalibus sal. d.

Hodie primum legi quae in colloquio hoc disputastis, sodales, et litteras a Mercurio confectas et ab aliis correctam.
Nisi sero est, nisi vs taedet, pseudonymon meum sibscribentibus quaeso superaddite: nam vobis de hoc assentior.
Valete!

Novocomi, a. d. XVII Kalendas Octobres.

Mercurius sodalibus s.

Mi Marce, quod ad litteras attinet, non intelligo, cur me ut ad te epistolam a me retractatam (?) emittam roges, quia epistola palam est, nuper a me huc inserta. Quod Ericus corrigendum esse censuit, certe corrigere possum, sed hoc et tu, dilectissime amice, fecere potes. Nomina brevi ad te mittam.

Mi Herimanne, certe si vis, te numero subscribentium libenter inseramus. Mitte quaeso privatim nomen tuum verum ad Marcum.

Valete. Budapestini, d. XVI. Kal. Oct.

Antonius sodalibus salutem
nomen meum epistolae addite, nisi vos taedet.
Valete

M. Favonius Antonio Romano sal. pl. d.
Libentissime nomen tuum epistulae nostrae subscribemus. Sed oro te certiores nos facias, num etiam nomine tuo vero uti liceat et qua in urbe vivas. Equidem, cum epistula ad administrationem pontificalem mittenda sit, nomen verum puto esse opportunius. Quod ad me privatim mittere potes. Ut exemplo utar, epistulae nostrae hoc modo nomen subscribitur: „Carlo Mascia (Carolus Sardus), Cagliari, Sardegna/Italia.“
Optime vale. XVI Kal. Oct.