YLE Colloquia Latina

Gavius Pontius omnibus s. d.
hi versus eligo a Taciti "Historiis"
Opperiebatur nuntium pugnae nequaquam trepidus et consilii certus. Maesta primum fama, dein profugi e proelio perditas res patefacierunt. Non expectavit militum ardor vocem imperatoris; bonum haberet animum iubebant: superesse adhuc novas viris, et ipsos extrema passuros ausurosque. Neque erat adulatio: ire in aciem, exercitare partium fortunam furore quodam et instinctu flagrabant. Qui procul adstiterant, tendere manus, et proximi prensare genua, promptissimo Plotio Firmo. Is praetorii praefectus identidem orabat ne fidissimum exercitum, ne optime meritos milites desereret: maiore animo tolerari adversa quam relinqui; fortis et strenuos etiam contra fortunam insistere spei, timidos et ignavos ad desperatione formidine properare.[...]Ipse(Otho) aversus a consilis belli "Hunc" inquit "animum, hanc virtutem vestram ultra periculis obicere nimis grande vitae meae pretium puto. Quanto plus spei ostenditis, si vivere placeret, tanto pulchrior mors erit"
Valete.

M. Favonius sodalibus litterarum Latinarum studiosis sal.
Nuper a veterum librorum venditore emi Bohuslai Hassensteinii a Lobkowicz epistulas (*). Opus divisum est in volumina duo, quorum altero continentur tres epistulae de re publica scriptae, altero CXCI epistulae ad familiares inter a. MCDLXXVI et MDIX exaratae.
Bohuslaus Hassensteinius natus est a. MCDLXI, mortem obiit a. MDX. Erat scriptor Bohemus renatarum litterarum studiosus facundiaeque Latinae peritissimus.
Quod ut quam optime intellegatis, haec exscribo verba ex prima epistula de rep. composita, quae est de ‚situ Pragae et incolentium moribus’ (24-30):
„Et Pragae quidem situs ita se habet. plebs autem ipsa ventri universa servit neque quicquam in rebus humanis cibo et potu expetibilius iudicat. frugi et in victu parcum esse in probris habent. nullum pretium magnum videtur, si quid venale est, quod gulam delectat. ebrietatis exiguus pudor: palam et in plateis compotant et quotiens unus in manus poculum sumit, totiens et alii. [...] inter potandum tempus sermonibus terunt et fabulae, quae in Italia in tonstrinis, hic in cauponis narrantur. unus quisque, quod sibi veri simile videtur, refert. et ut talium hominum mos est, quae ipsi finxerunt, ab aliis se audivisse commemorant. Erga hospites benigni sunt solis tamen his, qui Germanica lingua utuntur, infensi, quod eos maxime religioni suae adversarii putant. feminae eorum facie decora, vultu modesto, corporibus plerumque obesis, mammis, ut in Meroe (**) natae viderentur, alloquio blando, illicibus oculis; amplexus etiam praesentibus maritis honesti sunt, oscula impudicitiae signa existimantur. pronus uterque sexus in libidinem: facilis enim transitus est a Cerere et Libero ad Venerem. neque tamen, quod mirum est, in tanta urbe ullum lupanar...“.
Quibus verbis et vos delectatum iri spero. Quid autem a Bohuslao nostris temporibus de aurea urbe Praga scribi potuisse censetis?
Ut epistulam brevi fine concludam: Optime valete. VII K. Dec. Ex Cornicum Campo.
________________
(*) Ed. Jan Martínek et Dana Martínkova, tom. I, Lipsiae MCMLXIX, tom. II, ibd. MCMLXXX.
(**) cf. Iuv. 13, 163.

Ericus Palmén omnibus sodalibus s.d.p.

Ode ’Integer vitae’ inscripta (Od.1,22) inter carmina amatoria Horati peculiari celebritate excellit. Initio enim saeculi undevicesimi – quo anno, non constat – medicus quidam Theodiscus, nomine Friedrich Ferdinand Flemming (1778 – 1813) duas strophas eius, primam et secundam, hymnum funebrem fecit, cui ipse melodiam composuit et rhythmum a metro Sapphico minore omnino differentem dedit:
Ã

M. Favonius Ursinus Erico Palm

Ericus Palmén Marco Favonio Ursino s.d.p.
Gratias tibi ago pro nuntio tuo, per quem etiam carmen venustissimum Ludovici Uhland mihi antea ignotum perlegere licuit. Sine dubio similia fere is atque Horatius carmen componens sensit. Versio tua, etsi oratione metro soluta composita est, egregie sensus eius exprimit.
Si hoc carmen silvestre Latine reddentes quam perfectissimam versionem metricam efficere conaremur, praeter rhythmum (quaterni iambi alternant cum trinis, quorum ultimus catalectus est) respiciendae essent etiam rimae (-mut – Gut, nicht – -wicht, Busch – husch, droht – tot). Res haudquaquam facilis! Valeto!

Marcus Ericum summa salutat observantia.

Carmen Uhlandianum iterum in Latinum converti, idque servato quidem rhythmo, sed neglectis syllabarum quantitatibus. V. quaeso thema „Carmina ex linguis peregrinis &c.“ #6432.

Optime vale.

Ericus Marcum amicissime salutat.

â€