M. Favonius Oenipontano sal.
Anno MMIV Herimannus, sodalis noster Novocomensis, hanc ad nos misit epistulam (inspice quaeso „Alia themata“ -> „Florilegium II...“ -> # 1253, „De parvulo aureo tecto“):
„[...]
Tres dies in urbe Insuburcha (Innsbruck), capite Tyrolis, recenter fui; in media urbe, quo omnes visum concurrunt, est "parvulum aureum tectum" (goldenes Dachl) plus quam semel a Tyrolis rectoribus restauratum.
Sub eodem sic legitur (ut trancripsi stans, fere familiam meam amittens):
Renovatum tertio ano 1782
Restauror post horrendos continuo ano et ultra perpessos terrae motus
Iam mihi constat "ano" pro "anno" scribi, sed quid de "continuo ano"?
[...]“.
Forsitan res abs te, ut qui vir vere sis Oenipontanus*, explanari possit.
Optime vale.
K. Iul. Ex Rhenania inferiore.
-------------------------------
* Fluminis nomen apud Tacitum: Aenus, i m., cf. hist. 3, 5: „ad occupandam ripam Aeni fluminis“ (ut caelum ~ coelum, ita Aenus ~ Oenus); cf. etiam „Der kleine Pauly“, vol. IV, col. 1044: „ad pontem Aeni“.