Tuscus sodaliis sodalibusque, in primis Iuliae, Tullianae, Erico, Marco, Mercurio, Mucio Norico et Scipioni
quocumque pariter orbis,
qualibuscumque pariter religiosis, ob ver reviviscens auguria mittit.
Verba precibus ad Deos (quorum potissimae nunc Venus, Ceres, Proserpina, Tellus), auguriis ad vos, hoc tempore Horatius praestet:
CARMINA, I, IV
Soluitur acris hiems grata uice ueris et Fauoni (

)
trahuntque siccas machinae carinas,
ac neque iam stabulis gaudet pecus aut arator igni
nec prata canis albicant pruinis.
Iam Cytherea choros ducit Venus imminente luna
iunctaeque Nymphis Gratiae decentes
alterno terram quatiunt pede, dum grauis Cyclopum
Volcanus ardens urit officinas.
Nunc decet aut uiridi nitidum caput impedire myrto
aut flore, terrae quem ferunt solutae;
nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis,
seu poscat agna siue malit haedo.
Pallida Mors aequo pulsat pede pauperum tabernas
regumque turris. O beate Sesti,
uitae summa breuis spem nos uetat inchoare longam.
Iam te premet nox fabulaeque Manes
et domus exilis Plutonia, quo simul mearis,
nec regna uini sortiere talis
nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet iuuentus
nunc omnis et mox uirgines tepebunt.
Brevis est vita, sed nonne perraro fit ut pulchra durent? Itaque etiam idem Invictus, quamvis in tempore verno iucundior, mox malo aestu nos praegravabit: fruamini opto quam optime ac maxime hoc perbrevi tempore, ceu fit cum frustulo nostratis panis Romani, qui nisi intra diem comestur saxo durior fiet!
Di vos servent
VIVAVUVE
Πατρίους παραδοχὰς ἅς θ' ὁμήλικας χρόνῳ κεκτήμεθα, οὐδεὶς αὐτὰ καταβαλεῖ λόγος οὐδ' εἰ δι' ἄκρων τὸ σοφὸν ηὕρηται φρενῶν.
Quae tradita patribus coaeva temporis accepimus, ea nulla ratio destruet neque alta mens si repperit scientiam.
(Eur., Bacch., 201-3)