YLE Colloquia Latina

Mercurius sodalibus s. d.

Milosevic, gubernatorum Europaeorum coaevorum pessimus, tyrannus impius et cruentus, Iugoslaviae destructor, Croatarum Bosnensium Albanorum percussor, Hungarorum contemptor die XI. Martii mortuus est. Unum est, quod doleas, scilicet quod prius iste quam a iudicibus Hagensibus condemnaretur diem ultimum obiit: ut quidam Serbicus dixit, istius mors praematura fuit istius culpa ultima. Certe, Iugoslaviam, respublicam post bellum mundale primum infeliciter excogitatam ac ex plurimis populis sibi invicem invidentibus institutam dilabi ac dissolvi necesse erat; sed haec dissolutio Milosevico auctore opinione multo terribilior facta est. Valete. Budapestini, pridie Iduum Martialium.

..

Mercurius norico s. d.

Ita est: non solum Milosevic iste accusandus est, sed etiam Unio Europaea, quae languido ac inerti animo contemplabatur gentes illas, qui olim coadunari coactae essent, se invicem trucidare, unum ab altero e patria sua expelli... memento illorum militum Batavicorum, qui - proh pudor - nihil fecerunt, dum apud Srebrenicam milia decem virorum puerorumque Bosnensium a latronibus illis Serbicis caederentur... Quid multa? Recte dixisti gubernatoribus nostris sapientius fortiusque tumultus bellaque civilia in Europa coorta componenda esse. Vale! Budapestini, pridie Iduum Martialium.

..

Gavius Pontius omnibus s.d.
forsitan bellum contra serbos pro albanis illata anno 1999 non fuit magne intelligens, credo.
Valete
a. d. XV Kal. Apr. Samnii

Omnibus Franciscus Arnensis s.p.d.

Quid agitur in foro politico?

Loquemini de re nova:
Quid de Hamas gubernatorium cogitatis.
Num tantum est copia terroristarum, vel potest vero bene gubernare civitatem Palaestinorum (ac Palaestinarum:wink:)?

Sydney omnibus collegis salutem.

hodie, in Italia,novus praeses factus est, cui nomen Giorgio Napolitano est;is gubernabit nos rem publicam 7 annos;facimus ei massimum augur et massimum congratulatio quoque Carlo Azeglio Ciampi (praesidente uscente).

curate ut valete.

avete omnes

salvete cuncti!
pergratum mihi posse lingua maiorum de quaestionibus novissimis rei publicae nostrae gerendae disserere. Ego vero nec quaestiones politicas neque antiquas litteras praecipue studeo, sed in Universitate Romana rem aedificatoriam seu graece architecturam, et ita fit ut fortasse eloquium nonnumquam elegantia careat: sed, ut puto, spero vos excusaturos. Breve quo ad propositum veniam, nuper nuntium de praeside novo Napolitano legi cupioque nosse quid de nunc statu Italiae (non modo Italos rogo!) sentiatis. Perexiguorum gratia suffragiorum grex factionum vicit quarum dux illa est, quae se veterum Communistarum Italorum heredem iactat et quae tamen a suo duce M. D'Alema marxistarum doctrinam reliquisse eamque liberistarum hodie usquequaque populos grassantem esse amplexa iure iurando dicitur. Sed hoc "optimates" victi negant simulque confirmant "populares" accusando tanquam leges optimatium imitarentur. Interea, populares factionem "democraticam" parando rem publicam nostram Americanae adhuc paullulo similiorem facere usque properant nil prioribus differentes: ad summam, cum ideologiae (rectene voco?) cecidere, tum differentiae factionum, quae nisi idem facere possunt diversis itineribus (populares per mutatam speciem ac structuram factionum suarum; optimates per furiosas privatizationes - quae tamen, si memineritis, iam a supra dictis inceptae sunt superiori sua gubernatione). Ego - dico aperte, neque ideo lites excitare cupio, sed pacate disserere - anarchen semper optavi, et anarchicus comitisque optimatisque pariter rogo: nonne utrique hunc statum et hanc differentiarum ideologicarum occisionem perosi simus licet? Quem demum finem habet auguria novo praesidi, sive alii ex politica veteri recocto facere?. De hoc hortor ut pacate disseramus.
PS ignoscatis quaeso verbis novis (privatizationi etc.) sed puto linguam, si vivit, nova verba recipere posse, mortuam econtra tantum non posse, quare aut praetereatis aut (multo gratius) corrigatis per verba pariter nova, apta magis. ceterum ignoscatis prolipsitati sermonis, sed primus nuntius meus hic est. Spero vos et auctorem et argumentum benigne recepturos!

Mucius omnibus s.d.
Nouum thema proponere uelim, dolens cum uideam hoc forum politicum tam utile iam tam longe neglectum .
His tempestatibus, post bellum afganistanum et iraqenum, multae aliae causae discordiae interesse uidentur inter mundum occidentalem ac orientalem.
Quid uos putatis de consilio praesidentis reipublicae iranianae, qui redintegrare decreuit officinas nucleares (nescio quomodo uertere "nuclear centrals")? Ille iure agit, et quidem progredi uolt populum et ciuitatem suam, aut minas mundo occidentali parat? Fabricabitur arma nuclearia et minabitur Israel, aut in pace utetur nuclearem uim (iuuate me, quomodo uertam "energy"?)? Et iterum, etiamsi sibi uelit arma nuclearia parare, cum multae aliae ciuitates pro se eadem habeant, aequom est Iran prohibere?
Haec haud dubie non facilia dubia uoluo in mentem meam, et si quis uolet mihi exponere sententiam suam, illi gratiam agam.
conseruate uos mihi

Veniam date mihi et ignoscite meis uerbis, quod dixi paullo antea hoc forum neglectum esse! At ego, qui non peritissimus sum in usu huis forii, non uidi nuntios recentissimos allatos, sed ueterrimos tantum, anni 2004! Ignoscite rursum mihi

Mucio aestimato ceterisq sal.
Iam video thema me propositum de ideologiis occasis occasum esse simul illis! . Sed, si sapienter id praeteristis, idest ne qua forte nimis vemens disputatio fieret (thema enim fateor aliquid aethereum habere videri et fere philosophis modo politicae aptum, sed ita non est, cum, si de eo verba adeantur, saepissime baculi verba sequantur!), bene fecistis.
De themate tibi lato quid dicam? Non minus ardet quaestio, sed forsan in hac licet carbones aspicere procul.
Ita rem disposuisti, ut primum illum timorem tuom patefaceres, non sine ratione, ne nuclear iranicum Occidenti mina foret (in Occidentis verbo Europam praecipue iurene lego?). De his inde dubitans rebus addis alid argumentum, esse forsitan iniquom negare alii quod aliis concessumst.
Si novum opus Umberti Eco iam legisti, quae inscribitur "Guerre calde e populismo mediatico" (De Bellis armatis et populo blandiendo per mass-media) haec miro acumine explicat, quae forte priori dubio tuo (num sit Iran nucleare praeditum minae Occidentalibus) auxilio esse possunt:
Conceptio elementaris belli gerendi in tris species dividit: palaeopolemon, polemon frigidum et neopolemon. Primus ita se habet ut duo tantum hostes ceteris abstinentibus dimicentur (et ceteros abstinentes, quorum officinae bellicae propter exquisitionem dimicantum pinguescunt, iuvet bellum alienum); ita fit ut damno alterius vel utrorumque bellum gerentium ceteri (seu praesit seu absit victor) ditent absumantque partem divitiarum populi victi aequam vel secundum potentiam unius cuiusque, et aequilibrium permaneat stabile. In secundo, qui fere totum per seclum praeteritum viguit, oblivio principii illius, duos tantum esse dimicantes, a bello mundiali metum nutriens omnes nationes ad "pacem bellicosam" seu "bellum pacatum" (sic) tulit, quo non per arma mera sed et per illa et per adquisitionem mercatorum dimicabatur: dicit "et per illa" quod tale bellum dictum frigidum ut consisteret in primo secundoque mundo nonnullos palaeopolemos in tertio requireret temporarios atque brevis, ne de potentia politica et vi mercatoria procerum dubitaretur (adversus Communistas in Vietnam vel turpissimum illud in Chile, quo, ne gubernatio Allende confirmaretur, mercatum cupri ibi primus fons divitiarum occlusum Americaest, ut duo modo exempla referam). Sed ut per b. frigidum mercata I IIq mundi nationum pinguescebant sensim miseriores nationes III mundi fiebant ut ibi theocratica et thyrannica regimina manerent omnigenerisq discidias foverent proceribus nationibus sedandas, quod - et nunc tandem ad quaestionem tuam properamus - ut Fortuna iussit, primae opes in quas mercata procerum condita erant et sunt idest petrae oleum et manus operaria officinis fere gratuita et sine protectione syndicatorum, a nationibus illis non proceribus venirent , ita ut bella diutiora luxui nostro nocerent, exque hoc natura neopolemi arguitur: is tertio mundo retinendus est parumperque duret necesse, cum diutior mercatis noceat pluribus nostris (feriarum, aedilicium, translationum). Iran ita se habet ut omnino ad illud mundi spatium pertineat, unde opes nostrae veniunt et ubi regimen theocraticum bella antiquae speciei fovet. STATVS ERGO A QVO METVIS BELLI FRIGIDI VESTIGIVM EST, QVAPROPTER NVCLEAR IRANICVM NON NOS, SED FINITIMOS MINATVR, QVOD PALAEOPOLEMI IN III MVNDO RELIGANTVR. A quo igitur nobis metuendumst? Non a bello sicut per se se habet, sed a tempore, seu, quo melius explicem, ab impensis ad id sedandum, quae non possunt nisi obnoxiae divitiis nostris esse: divitiis, non vitae.
Ceterun quid utr'aequom an iniquom sit vel concedere vel negare cuicumque quicquid curemus, quando illis armis nos praecipue per terrorem subditis incutiendum utimur et ille populus in illa condicione pro nobis stat? Iniqui sumus nos tantum et donec iniquitas ista nostra perferetur, ab ea re metuamus una, ne vis desperationis subditos nostros per tantam patientiam cogat luctando saxis contra pulverem ac nutriendo per studia rancori, ut quandoque, dum ad aliena bella sedanda magis in diebus impensas fundimus quas scholaeque servitiisq publicis subducimus, stolidi, miseri et inermes fiamus in conspectu subditorum quondam nostrorum aliquantulum esurientium et aliquantulum iratorum. Nos Romani in pelle nostra didicimus
Di vos ament

Mucius Rhumak praecipue et ceteros salutat
Euge, mi Rhumak! Sententiam tuam mihi optime explicauisti! Problemaque quod me magis adfligit est admodum magnorum sumptuum et incommodorum qui nobis esse poterunt ab isto "bello frigido". Enim pretium olei-terrae iam nunc nimis mea sententia auctum est, ad summa pretia uolatus (paene 70$ per cupam ). At a te dissentio hoc, quod dicis effectus contrarios solum ad III mundum attinere, et nihil nobis. Nam in casu belli nucleari in medio orienti, et nos eius calamitatis oecologicae effectus referemus! Timeo praeterea ut, si iraniana uis nimis crescat et si hostilia aduersus nos consilia habeat, nimis pensi habeat contra nos armis uti, sicut acta terroristica saepe perpetrata monstrant. Arma illius enim non potius bellum apertum quam terroristica suspicor esse, sicut exempla afferre potest status Palestinae.
Fidemus igitur uerbis iranianis, aut ad bellum melius est peruenire?
Certe bellum a foedere transatlanticum ductum dico, et praecipue decretum a natione quae ferme statuit omnia bella huiusce saeculi, Status Uniti Americae...
Hoc puto maxime ponderandum esse: si Iran non hostilem uoluntantem contra nobis habeat, certe non iustum sit, iure aequitatis beneuolentiaeque inter nationes, impedire progressum populi iraniani nucleari ui; si autem non perperam timetur, quamdo iam habuerit Iran uim nuclearem, bellum non pote erit contra eum, cum nimis omni mundo perniciosum bellum nucleare sit... Et nobis erunt sinendae aliquae uoluntates eius, quia erit potens armis. Ad haec additur quod forsitan persuasio et fides religiosae reipublicae theocraticae aliquantum protinus illos prouehi potest. Non facile quidem argumentum uidetur !
Si meum consilium expeteretur, at dico hoc incertus, illud esset sinere eum continuare in suis propositis, et potius operam dare ne Iran nos mouere ullo modo possit, exempli causa augendo inquisitione nouorum fontium uirium energeieticorum (nec nunc scio quomodo uertam "energy" ). Sed haec mea sententia incerta et uideo non ueri similis, cum nimios quaestus et lucros in his potissimi habeant ...
Haec mea assis sententia, si quis magis afferre uelit aut partim in totoue dissentiat, quam libentissime eum audiam .
Felices estote

STVBEEV

Necdum intellegeram, Muci exoptate, utrum magis a tyrannis an terroristis metueres: nunc video te terrore communi nostro adfici (nostro sive universorum occidentalium): nam si quando nationes quibus terroristae inhabitant nucleari vi uti possint, nunc video te timere ne ope nucleari, gubernationem loci uti consciam nancti, terroristae in nos utantur, terroristae et non ipsi tyranni, qui immo suas manus non polluant; addis, quod etsi in finitimos tantum agant, et super nosmet quandoque naturae dampna repercussa videamus. Eheu amice, qui infra pedes periculum tam bene intueris neque illud supra crines incumbens animadverteris! Consideres quaeso precorque, cunctos fere terroristas AlQaedae in America exercitos esse conscia gubernatione americana quibus in regimen communistarum usa russorum apud illam scholam bellicam in Georgia sitam, cuius nomen mente excidit sed quod statim in orationibus Beppe Grylli nostri reperias (www.beppegrillo.it).
Facinora saeculi hoc mi persuaserunt, terroristas omnigeneris cuiusvisque nationis servitiis secretis in morem littorum usque gestiri dirigique: caedibus suis multo peiores caedes illorum praecedere. Arma Thalebani ab Americanis receperant, arma Saddam ab Occidente emerat, arma Italia dimicantibus africanis tribubus vendebat et forsitan vendit, idem quod ceterum multinationales at nunc faciunt quo de caede illic populorum situum parvae impensae ad officinas suas instruendas potiantur: arma plurima itinera faciunt. Quibus, amice, leges impedimento esse perraro possunt. Sed eam ob rem, quod terroristae intellighentziis serviunt in morem littorum, non tam gravibus armis uti possunt nec queunt: illos officinae bellicae solum pulvere vetere praedere possunt: arma magna sunt dominis officinarum ipsarum tantum directa qui simul oleum vivum et rempublicam possident. Et illi possidentes non in Iran, sed in scamnis curiae americanae consident. Et illi considentes reapse fuere, quo ad alterum timorem tuom veniam, per quos in mari Hadria nostro tantum uranii depauperati subiacet.
Metuo, amice, metuo... non mult'autem denique ab armis alienis, sed potius abs inermitate nostra.
Cura quam maxime valeas.

Omnibus ubicumque sal

Amici Itali (nec soli, si cuius alia a natione res italicae intersint), rogo, quid censetis de quaestione ex populo prolata super chartam institutorum nostrorum rescribundam? Paucis diebus suffragia danda nobis erunt, nec satis per mass-media viri publici nostri de hoc loquontur, ut certam et patefactam quaestionem sit ducere nobis. At quanta cum vehementia ante suffragia pro gubernatione eligenda data super alias multo minoris momenti res perstrepitabant plebis benivolentiam modo captum! .
En igitur quibus maxime rebus sollicitor: 1, dux magistratuum nonne potentior nimis fiet? nonne haec figura tam supereminens ab exemplo Silvii Berlusconi desumpta est? 2, numerus patrum conscriptorum minuetur: foret belle nobis qua minus tributorum soluturis, sed tali et tanto miraculo crederetis? Quandonam tributa esse licet quantillo deminuta audistis? Probabilius puto, stipendia eadem mansura et unicuique maiora quandoquid'in pauciores dividentur! Addite, quod difficilius partibus minoribus populi legatos in rempublicam mittere erit et ita fit ut magis adhuc hic status noster magnis factionibus tantum addicatur, magno cum impedimento mutationum potestatum .
Attamen non omnia conscio, quamobrem nec integr'et omnino sanam sententiam edere pote dubitabundo. Quaeso, praedite lumine vestro!

Littoriae, Latio, a.d. XI Kal.Iul.

Mucius omnibus et praecipue Rhumakshi s.d.
Cum nostras sententias de chartam rei publicae rescribendam nos poposcas, quid sentiam paucis (argumentum enim uidetur maxime latum) dicam.
Primo puto hoc referendum male gestum, quia multa themata in uno uoto colliguntur. Melius explico: noua charta tractat de facultatibus primi ministri (uos quomodo censetis uertendum "premier"? ); de societate foedere regionum (quod appellant "devolution"); de mutatione binae curiae (bicameralismo); de retractatione numerorum participum cohorti ad leges inspiciendas (corte costituzionale).
Nimia mihi uidentur themata ut una dentur. Necesse erat pluribus uotis, ut quisque suam sentetiam daret in unumquodque argumentum.
Hoc dicto, me potestatem non habente decernendi in singula themata, in summa dicam "no" mutationi, etiamsi uideo huic chartae opus esse uariationibus quibusdam. Inter uariationes propositas, absurdas credo nouas facultates primi ministri, praesertim cum pugnantes sint cum illis curiae legatorum (camera dei deputati): nam ambo fidem extollere possunt alteri, et periculum est difficilis facultatis regendae rei publicae.
Autem illa superiore meliorem censeo societatem inter rempublicam regionesque, sed etiam hanc non perfectam, ita puto melius expectare aliud consilium ne nimis mutetur charta, et omnino suam grauitatem amittat.
De quo autem dixisti in tua priore epistula, id est de numero patrum et eorum mercedum, certe non optima est ratio minuere illos, et minuere simul cogitantia capita ac comparatio sententiarum; melius est minuere illorum mercedes...
...Si quis eorum hoc facere auderet!
Atque quantum pretii in singulos minuetur centum aut ducentibus patribus sublatis? duo euri, tres in anno? Non magis profecto!
Nunc non penitus omnia argumenta tractaui, ergo si quid me melius explicare mearum sententiarum uis, dicito, et faciam.
Termino dicens me uotum contrarium allaturum esse. Vt quid censeatis mihi dicatis uos oro.
Valete omnes,
Mucius a Borgotaro, in montibus inter Aemiliam Etruriamque