YLE Colloquia Latina

..

Soter Norico, amico optimo hilarique, s.p.d.


Numquam - crede mihi - ( et hoc tibi dico neglegens paginam illam www.glock.com , de qua in tuo nuntio # 7067, , ! ! ) te, spectatissime Norice, in numero sodalium inurbanorum habui ( haec, revera, epistula testatur ) et numquam , vero, turrim eburneam mihi aedificare volui: didici, enim, existimare verba et acta hominum et plurimi habere versum illum Horatii (Carm., 3, 1,1), qui recitat “Odi profanum vulgus et arceoâ€

..

Soter Noricum, amicum spectatissimum humanissimumque, amicissime salutat.


Magna cum voluptate, Norice carissime, nuntium tuum # 7113 recepi et summo cum gaudio animadverti verba mea “ Gestus superbus inhumanusque, quidem, et stilus dicendi scribendique inurbanus, immo rusticus atque agrestis (quod, revera, idem est !), qui iam pridem Colloquia Latina nostra amatissima corrumpunt ... â€

Rhumakissimus Soterissimum omnissimosque sodalissimos amicissimissime salutissimat

numquam contempsi amicos populares (et non) atque tabernas plebeias (et non), ubi didici amare populum plebemque

Quam benivolentiam. OoOoOoh quantam animi benignam nobilitatem. Et tibi hi amici populares, haece plebs quam tantopere prope ad sedes deorum coetu tuo splendido sustulisti, certe gratias mille deinde centum egisse debent, et ita omnis plebs rudis undique orbis. Quid dicam? Quale numen te tam purum quasi crystallum omnibu tuis superlativis effulgens creavit?

(temporibus illis exercui remigationem et follis ludum: asperas palaestras .... vitae !)

Soterissime, si vis palaestras vitae veras nosse, audi hanc rusticam suasionem: adito officinas, et fabricas, et aedilicia. Forsitan aliquantulo huius tuae urbanissimae superbiae et elegantissimae inhumanitatis omnibusque tuis superlativis post biduom triduomve durae operae inter lateres et caementa exues.

Valissime

..

Soter Rhumaki "magniloquo"

Num ebrius es, temere ac nullo consilio loquacule adulescentule ?

Ne quid nimis !

Minime harum vocum superbarum atque insolentium facultatem tibi concedo ( sicut iam abhinc paucos menses privatim tibi scripsi ! ) ! !

Norico spd

Ego nil communista sum, sed socialista libertarius... anarchicum, si vis, me appellare licet, sed non ex individualistis (stirnerianis) potius malatestianis vel bakuninianis. Quid amicus tuus sibi vellet, cum senatus opprimi suadebat, nescio mi fingere mente, quia communistas numquam omnino intellegi: nam de libertate usque quaque loquuntur, sed ut hanc consequantur dictaturam fore sperant. Si dein dictaturam esse operariorum dixeris, dictaturas omnes idem esse respondebo: nec vero operariorum illast, sed scribarum de factione rerum potita... num quis cogitare quaenam libertas sub potentias factionum oriri possit? Ego nequeo.

"Certo bisogna farne di strada da una ginnastica d'obbedienza
fino ad un gesto molto più umano che ti dia il senso della violenza
però bisogna farne altrettanta per diventare così coglioni
da non riuscire più a capire che non ci sono poteri buoni."

Nempe multumst faciendum iter ab exercitio oboedientiae
usque ad factum multo humanius quod tibi significatum violentiae ostendat,
sed tantundem iter est faciendum, quo tantus verpa fieri possis
ut iam sentire nequeas, nullas esse potentias bonas.
(Fabrizio De Andr

Tiberis Rhumaki,Soteri, Norico sal.d.

miror, sodales, quod in iis ipsis nuntiis, qui sub themate "de philia", id est de amicitia (!) , proponuntur, odium potius atque inimicitiae praevalere videntur. quamquam cavebo, ne isti "bello civili Italico" intercedam - quod enim meum non est - , tamen equidem , quod in Soterem nostrum, virum vere humanissimum, tanta vehementia invexisti, mi Rhumak, probare non possum. cuius enim verba, licet ambigua possint videri, nullam mehercle causam praebent, cur unum ex nobis tam insolenter offendas, ut qui te ipsum nullo verbo laeserit. memento "iuris praecepta esse haec: alterum non laedere, suum cuique tribuere. " quid? nonne suum cuique ius sententiam dicendi tribuere debemus ? nonne nobis, ut qui humanitatem atque urbanitatem colamus, id praecipue videndum est,
ne quem immerito verbis incultis atque immodestis offendamus?

valete.

..

Ecce duos nuntios comparate

Meus:

Rhumakissimus Soterissimum omnissimosque sodalissimos amicissimissime salutissimat

Quote:
numquam contempsi amicos populares (et non) atque tabernas plebeias (et non), ubi didici amare populum plebemque

Quam benivolentiam. OoOoOoh quantam animi benignam nobilitatem. Et tibi hi amici populares, haece plebs quam tantopere prope ad sedes deorum coetu tuo splendido sustulisti, certe gratias mille deinde centum egisse debent, et ita omnis plebs rudis undique orbis. Quid dicam? Quale numen te tam purum quasi crystallum omnibu tuis superlativis effulgens creavit?

Quote:
(temporibus illis exercui remigationem et follis ludum: asperas palaestras .... vitae !)


Soterissime, si vis palaestras vitae veras nosse, audi hanc rusticam suasionem: adito officinas, et fabricas, et aedilicia. Forsitan aliquantulo huius tuae urbanissimae superbiae et elegantissimae inhumanitatis omnibusque tuis superlativis post biduom triduomve durae operae inter lateres et caementa exues.

Valissime

De vehementia loqueris, Tiberis? Meo vero in nuntio nil verae infensae inerat, et odium partis sane adest, ut dixi, quia revera hos benignos "patruos" populi odi, sed nonnisi per subridentem ludificationem significabatur odium ac reprehensionem: si modo reprehensionem et ludificationes infensas esse non dicitis!. Et regulae nostrae nuntios odio carere iubent, non ludificatione nec reprehensione: quibu rebus sublatis nescio quid salsi in dissertione maneret.

Ecce autem nuntius Soterissimi:

Soter Rhumaki "magniloquo"

Num ebrius es, temere ac nullo consilio loquacule adulescentule ?

Ne quid nimis !

Minime harum vocum superbarum atque insolentium facultatem tibi concedo ( sicut iam abhinc paucos menses privatim tibi scripsi ! ) ! !

De humanitate loqueris, Tiberis? Mi vero unicus nuntius qui odio "philletico" abundat necnon vera vehementia iste videtur. Et obiter dictum, hic nulla rixa geritur: ut iam dixi, quid habeo quod isti viro respondeam? Plane nil: iste vir contumelias tantum vomere quit.

Quod ad architectos et plebem operariorum structorum, illos horum prius discipulos fuisse te certiorem facio, Norice. Si verbis meis non credis, lege scripta architectorum potissimorum secli praeteriti trium horum: William Morris (praesertim scripta de "spiritu gothico"), Le Corbusier (praesertim scripta de "Purismo"), Adolf Loos (praesertim scripta in ornamentum cogitata, de Secessione scholae Viennae).
Quod ad greges plebesque, leges in gregibus hominum valent, qui non semper nec necessario ducem/s habere debent: haec (plebem semper ducibus egere) est opinio intellighentziae, ut verbo russico utar, atque philosophorum cuiusvis scholae. Sed quando, optime rerum, intellighentzia philosophique cuiusvis scholae de populo quicquid tantillulum intellegerunt?

tua uenia, care Rhumak, dicam me nil contra Socialistos habere, nisi ut leges gregis solum in gregibus ualere oportere censeam. et tu mihi interdum re uera uir gregis, scilicet plebis, esse uideris, quod item ualde probo, modo non ipsummet talem fieri flagites. et duces gregis plebisue sane gregem plebemue optime regere posse cedo, uniuersae rei publicae summam nullo modo. itaque summo gaudio me affectum iri scito, illi si maneant inter saepta, ut pecudes decet armentaque.

Haec verba tua omnino infensis carentia et honesta ratiocinandi voluntate dicta parumper effingere volo: quare explices sodes melius opinionem istam: mi quae dicis demonstra: fac e doxa gnome fiat.
sive, sententia tua:
1. Quales viri isti "duces gregis" sunt?
2. Quid est "grex"? Quae flumina in illo moventur? Quomodo ipse movetur?
3. Quid est "summa rei publicae"? Quae flumina in illa moventur? Quomodo ipsa movetur?
4. Quae sunt propria viri, qui "revera gregis" sit?

Valete

..

Soter Amicis suis et Sodalibus “bonae voluntatisâ€

Norico spd

Tu dicis: "uidemus plebis duces, quos eiusdem perditores nominemus, simul ac alios, quos, siue sibi ipsum elegerit uulgus siue ab aliis impositi sint, ad melius rem perduxerint plebis. ex his rursus alios proceres uocares alios ex ipsa plebe ortos".

Primum: numquam fere dux plebis plebe oritur: pauca exempla potissima: antiquitus Dionysius et Iulius genere optimates erant et Clodius sibi nomen inquinaverat pronuntiationem plebeiam secutus ut origines gentiles occuleret; in aevo moderno nec Robespierre, nec Danton, nec Napoleo genere plebeio, sed seu mediae/altae burgensiae (primi duo) sive ex parvis patriciis provincialibus (ultimus); in aevo contemporario Mussolini et Hitler, Lenin et Stalin parvi burgenses erant (Lenin quidem per Rolls Royce vectitatum saepe esse satis constat!). Tollamus igitur e ratione nostra hanc falsam opinionem, duces plebis ipsa plebe oriri umquam posse. Recte dein distinxisti internos (per se vel per favorem plebis rerum potitos) ab externis (a quadam potentia peregrina plebi impositis). Prioris generis ipse Iulius est, vel Mussolini, et alii multi: horum nemo contra plebem fuit: omnes plebem adamabant, eius desideria necessitatesque intellegebant, et optime quidem: melius etiam ac ipsa plebs! Dictatores semper plebem melius ac sese plebs norunt! quia necessitates ac desideria commenticia plebi aliqua machina, quam postmodo inspiciemus, instinguere queunt: in hoc philosophi et intellectuales (illa intellighentzia de qua supra) plebi nullo auxilio esse volunt nec possunt: nolunt, quia longe tutius sub ala potentum quam vitam pro populi libertatem, praeter sua vana verba principiaque, impendere aestimant; nequeunt, quia abstractione sua suaque... nobilitate et urbanitate (!) tam procul a plebis cotidianis necessitatibu distringuntur, ut in plebem versati nil nisi parvuli timidique puerculi fierent, qui ne quo quidem lumina vertere oporteat scirent. Differentia enim inter philosophos et potentes haec una est: priores plebi extranei sunt et per theoriam suam saepe quae plebs facillime intellegit ne sentire quidem queunt, nedum necessitates!; alteri item plebi extranei, sed per praxim necessitates intellegere et detorquere didicerunt: ceteris rebus philosophi et potentes iidem sunt: quapropter nil miror te cynicum eos plebe malle! necessitates detorquere necessarium columen potestatis, quae alioquin protinus decidet, est. Alterius generis dux est vg Pinochet, a potentia americana Chilenis impositus: istis viris desideria plebis inquinatum intellegendo nil opus est, quia utcumque potentia eorum a quodam alio potiori servatur: non a plebe pendet (ut prioribus illis fiebat) sed ab illo Potenti obscuro et externo. Milosevich Russia tuebatur. Saddam in Iraquia et Talebanos in Afganistania America, dum sui contra Komeini Russosque amici sociique fuerunt.
Ad summam duces plebis numquam plebe oriuntur, saepe se ad plebem pertinere fingere debent (et queunt), semper philosophis ad plebem fascinandam utuntur (et philosophos adversos expellunt); aliquando his omnibu non egent, quia alia potentia maior se tuetur (et philosophos omnes expellunt).

"nomine gregis in iis utimur, quibus in turbas quasdam sicut arceruos conuenire placet, praesertim cum sint animalia , quaeque porro solitudine uiuere aut nolunt aut nequeunt."

Cave homines animantibu confundas: hoc dicere multum et potentibus et philosophis placet, quia prioribu rationem praebet, qua plebem duce egere profiteri et se duces ei proferre possint; alteris rationem praebet, qua se plebi superiores politiusque cernere queuntes profiteri et idcirco se potentibu consulares proferre possint, unde vitam dilicatam et tutam agere sibi liceat (nam pavor periclorum, fuga et latebrarum amor, quae omnia plebi gregique propria, Norice, dicis, ego philosophorum et intellectualium potius propria censeo - et censeo, non quia puto, sed quia video). Quibu dictis, maxima luce refulget ducis egestatem unam earum necessitatum commenticiarum est, quas duces plebi instinguere sciunt, immo, potissimam earum necessitatum esse. Sed qua machina? Dux plebem ex externo tuetur, more philosophorum: sed isti nil intellegunt, dum ille intellegit, mehercle intellegit! Sed continuo distorquet, ubi haec distorsio nil est ac perversio verarum necessitatum est: ecce simplicissimum exemplum: plebs, tu in egestate vivis: bene: in egestate quia nunc potentes inopem faciunt: bene: nunc potentes, o plebs, in egestate te tenent quia te metuunt: bene, sed tu in egestate manes quia nil sentis virum tuarum, quas sine duce nullo pacto gubernare potes, nedum... summam rei publicae! Ego igitur dux tuus ero! optime!! Sed vera necessitas est mors cuiusvis potestatis et aequatio opium populi (inde Socialismus): nam si in civitate divitiae diffusae sunt, civitatem divitem dicimus, sin in paucissimis sidunt, pauperem iure dicamus: nam aspice nationes orientales, quas nostri potentes "pauperas" et Tertium Mundum esse dicunt: verum non est eas divitiis carere, immo abundant: sed in paucissimis sidunt, ceteri miserrimi sunt.

Multa flumina ergo in plebe multisque modis ipsa se movet, non quia varietate delectetur, sed quia variae necessitates sunt, quod eas distorquere facillimum efficit: sed sola est: sola contra potentes, sola contra philosophos, sola contra... istos splendidos "urbanos" quos tam valde adamatis. Vero ista solitudo fortem efficit sed denuo numquam constantem secundum rationem vestram... et semper constantissimam secundum rationem suam, quae est laborandi opesque filiorum suorum in futura producendi, quicquid vos atque potentes sentitis. An vis omnes constantes secundum rationem tuampte constantiae esse, Norice?

"antequam quaestionem tractabo de uiris omnino plebeiis, strictim de summa rei publicae. ad hoc te oro tibi fingas quandam machinam ut ingentem computatorem, cuius beneficio omnia rei publicae acta atque disceptationes, ergo tota rei publicae administratio, sine ullis magistratibus sineque mora perficerentur quam dispensate. nam hoc exacte quod hodierni magistratus se cotidie uectigalibus nostris suppeditatos agere dicunt. non nos ducunt nec quicquam efficiunt aut docent, sed solum administrant, ut saltem pollicuntur, quam optime."

Ergo grex est sine duce! Nam nemo ducit, nemo docet, sed tantum sanguinem sugit (vectigalia). Et iampridem Liberistae rem publicam quam minimum res plebeias inire decere dicunt. Sed cur? quia quod tibi dico intellegerunt, Norice: plebs ducibu nunciam diffidet, nedum eget. Sed illi (Berlusconi etc) latrones sunt: antiquorum ducum in loco grassatores posuerunt: et si antiquitus duces plebis mentem necessitatibus ideologicis falsis inquinabant, nunc grassatores plebis ventrem inquinant necessitatibus mercatoriis falsis. Omnes divitiae societatis in manu plebis gregisque sunt, quia plebs grexque eas facit, sed duces et grassatores omnes ad se convertiunt, quod non plebi solum nocet, sed et tibi, et mihi, et Soterissimo, et omnibus illis qui in charta regia non scribunt: quare, ut opes omnes partim et pro merito producamus eisque fruamur, nobis necesse sit cum plebe illis oppugnare simul, et superare: quare nolim greges hominum (quae societates vocantur), qui diversissimi ac greges animantium (quae simpliciter greges vocantur) sunt, inter se seclusa "velut armenta pecudesque" sint, sed in unum amplexum luctationis coeant, qua nemo quoquam se superiorem sentire possit vel debeat, quia prorsus hoc dissidium est primum telum ducum et grassatorum.

Vale

..