YLE Colloquia Latina

Heri Rhumak colludente scripsi


Carmina tot scripsi quot apes examine ludunt
pisces caeruleo gurgite quotque natant

Non est forma satis nec quid sua cuique figura
Praeter quod placeat conciliare puta
Sunt salque et lusus et multis gratia verbis
Vincunt quae formae candidioris opus

Venerunt tandem cerealia tempora messes
Aspiciam et flavos ingens teret area culmos

Omnia casus agit cedunt atque omnia fato
et quae praeteriit est ea flenda dies

Saepe miser telo percussum quaerit eodem
Defleat in simili qui sua damna sinu:
Mutua condiscunt orbi deflere parentes
Funera ploratus conciliantque suos
Ergo confusis et nos feriamus Olympum
Verbis utilior quam prece simque tibi

Cerbereos rictus utero commissa virago
Scylla puella fuit qua non poteretur amante
Glaucus ad Euboicum litus novus incola ponti
Dum properat magno cordem perculsus amore

Nescia miratur virtutem coniugis Hero:
Leander proprii causa doloris erit

Laucontem alternis delibant morsibus hydri
Et cum prole sua lux rapit una patrem

Ore leo caper et tergo caudaque coluber
Belua tergemino corde Chimaera fuit

Alma Ceres veniunt hiemalia tempora tandem
Exue de flavis florea serta comis

Valete

Scilicet "casu" scribere debui

Omnia casus agit cedunt atque omnia casu
et quae praeteriit est ea flenda dies

valete!

Pelias hasta volans incautum decutit hostem:
Incautum clipei dominum septemplicis icit

Valete!

Rhumak Agricolae commilitoni spd

AESTVS AEQVORIS (strophe alcaica)

Ne nunc silens sta: planities nigrae
obscuritate desiliant simul:
litus quatis, spuma, in specus fle-
tu solido modo ducta luna

impulsa, quorum sola potis, velut
admota vina et plangere pectora
solent mea ossibus simul sunt
volvere tempora docta noctis.

Insomne aquae corpus tacitum citae
immane per flumen canit institae
tacetque non data unda te: nam
aequoreas terit aestus umbras.

Vale

Agricola Rhumak spd


Aeneidos I

Famaque et pietate virum super aethera notum
Disiectasque canit naves crudelis ob iram
Iunonis, regno socios aulaque receptos
Utque suos referat casus cithereius heros

Aeneidos II

Tandem conticuere omnes suaque ora tenebant
Intenti Aeneas deflens ea facta diei
Semper lugendi deceptam crimine Troiam
Commemorat flammas per quas raptumque parentem

Vale!

Agricola Rhumak ceterisque spd

Omnia exercitia quae misi his diebus:


Carmina tot scripsi quot apes examine ludunt
pisces caeruleo gurgite quotque natant

Non est forma satis nec quid sua cuique figura
Praeter quod placeat conciliare puta
Sunt salque et lusus et multis gratia verbis
Vincunt quae formae candidioris opus

Venerunt tandem cerealia tempora messes
Aspiciam et flavos ingens teret area culmos

Omnia casus agit cedunt atque omnia casu
et quae praeteriit est ea flenda dies

Saepe miser telo percussum quaerit eodem
Defleat in simili qui sua damna sinu:
Mutua condiscunt orbi deflere parentes
Funera ploratus conciliantque suos
Ergo confusis et nos feriamus Olympum
Verbis utilior quam prece simque tibi

Cerbereos rictus utero commissa virago
Scylla puella fuit qua non poteretur amante
Glaucus ad Euboicum litus novus incola ponti
Dum properat magno cordem perculsus amore

Nescia miratur virtutem coniugis Hero:
Leander proprii causa doloris erit

Ore leo tergoque caper caudaque cerastes
Belua tergemino corde Chimaera fuit

Alma Ceres veniunt hiemalia tempora tandem
Exue de flavis florea serta comis

Aeneidos I

Famaque et pietate virum super aethera notum
Disiectasque canit naves crudelis ob iram
Iunonis, regno socios aulaque receptos
Utque suos referat casus cithereius heros

Aeneidos II

Tandem conticuere omnes suaque ora tenebant
Intenti Aeneas deflens ea facta diei
Semper lugendi deceptam crimine Troiam
Commemorat flammas per quas raptumque parentem

Vale(te)!

M. Favonius sodalibus, imprimis Agricolae sal.

Tandem conticuere omnes suaque ora tenebant
Intenti Aeneas deflens ea facta diei
Semper lugendi deceptam crimine Troiam
Commemorat flammas per quas raptumque parentem

Quibus versibus perlectis fieri non potest, Agricola optime, quin Anthologiam quae vocatur Latinam ex parte tibi notam esse suspicer. Utcumque autem se habet res, gaudeo equidem, quod ipse ut versus componas calamum in manum sumis. Legendo enim et scribere discimus.

Ecce autem carmen DCLIV, quod reperitur in Anthologia Latina, quae saec. XIX ab Alexandro Riese edita est:

Conticuere omnes. Infandos ille labores
Deceptamque dolis Toiam patriaeque ruinas
Et casus Priami dolet et flagrantia regna
Ignibus et mediis raptum deque hoste parentem.

Ceterum oro te calami lapsum corrigas: non TETRASTHICA, sed TETRASTICHA (uti oportet „edit“).

Vale, valete.
VIII K. Iul. Ex Cornicum Campo.

Agricola Marco etsi iratus spd

Legi quidem ea carmina sed et alia legi neque tetrasticha ea invidiae alicui fore credebam, aliud est enim imitari aliud furari. Ceterum scio quomodo calamo utar vel quomodo distichum vel similia dicantur, scio enim et graece. Ecquid tibi palcent an non?

Vale!

Agricola Marco iterum spd

Excusatum me habeas. Utinam olim poeta sim! Etenim adhuc infirmior videor quam ut meis umeris magnum aliquid suscipere queam, sed quod aliquando mihi profuturum confido noli, quaeso, invidiae esse tibi. Interim tetrasticha haec habeas:

Aeneidos I

Famaque et pietate virum super aethera notum
Disiectasque canit naves crudelis ob iram
Iunonis, regno socios aulaque receptos
Utque suos referat casus cithereius heros

Aeneidos II

Tandem conticuere omnes suaque ora tenebant
Intenti, pater Aeneas flagrantia Troiae
Moenia deceptamque dolo fallacis Ulixis
Urbem deflevit raptos deque igne Penates

Vale!

Marcus Agricolam amicissime salutat.
Licet imitari et aemulari, mi amice! Ingenio poetico te sane praeditum esse puto. Quam ob rem perge porro, ut coepisti! Placent enim versus tui, ex quibus quanto tu studio Latinitatem colas apparet.
Vale quam optime.
VIII K. Iul.
Ex Germania pedifolliis quasi ebria facta.

-------------
Quod ad calami lapsum "tetrasthica" attinet, inspice quaeso "prima pagina" -> "Lingua Latina" -> "Themata"!

Matthaeus omnibus spd

Exercitia:

Armis et pietate virum super aethera notum
Disiectasque rates invia per maria,
Iram Iunonis, classem Lybicisque receptam
Finibus, hospitium Sidoniumque canit
Pendeat utque epulas inter dicentis ab ore
Dido, multa super Troica bella rogans;
Infandos renovat luctus Cythereius heros
Maesta nec effusis fletibus ora rigat
Inde refert Priami casus et funera Troiae
Seque tot incolumen fata tulisse dolet
***
Mutua condiscunt orbi deflere parentes
Funera, ploratus conciliantque suos
Et pauper telo percussum quaerit eodem
Defleat in simili qui sua damna sinu
Ergo confusis et nos feriamus Olympum
Verbis utilior quam Iove simque tibi
***
Tandem venerunt cerealia tempora: messes
Prospiciam et flavos ingens terat area culmos
***
Tandem conticuere omnes patriaeque ruinam
Deflevit pater Aeneas et funera Troiae
***
Omnia casus agit cedunt atque omnia casu
Et quae praeteriit est tibi flenda dies
***
Cerbereos rictus utero commissa virago
Scylla, puella fuit qua non poteretur amante
Glaucus ad Euboicum litus novus incola ponti
Dum properat virides flamma populante medullas

Valete!

Civis Rhenanus suspiria ducens:

Desine, Sol, patriam nimium comburere nostram!
Ut miserum natum, te Iovis ira premat!

Excusatio Iovis

Iam sole sudor mi per tora currere coactus
Phoebo arma dat Iovi rapitque fesso!
Nam mihi quid misero, ferme liquefacto ab igne Phoebi
si fulgura ardentissima attigissem???

Civis Rhenanus incolumitate sua gaudens:

Iuppiter altitonans precibus modo cessit amanter:
Imbribus est Phoebi fracta tyrannis eri.

Sol qui tot maria et terras circumspicis omnes
parce ministerio te precor ipse tuo