YLE Colloquia Latina

M. Favonius sodalibus s.
Casu incidi in „Parvum verborum novatorum lexicum“:
http://www.vatican.va/roman_curia/institutions_connected/latinitas/documents/rc_latinitas_20040601_lexicon_it.html
De quo quid sentitis? Valete.

Spartacus Favonio et omnibus philologis ceterisque sodalibus s.p.d.

Quid dicam, Favoni, de "parvo verborum novissimorum lexico", scire vis?
Legendum nempe operae pretium est, ita suspicor.

Quodsi dissentire autem licet, de quo obiter lectum vidi, dicam:

Fortasse Italice "aeronauta" ad instar "aërius viator" non idoneum sit. Maluerim "aeris nauta" vel "aerius nauta".

Num "Umorista" aequalis "festivus homo" est? Modeste suaserim "cavillator"...

De gustibus, re vera, non disputandum est.


Vale!

Iulia sodalibus sal.

Aliam habeo quaestionem, quam iam unos dies in mente versor: Pecunia nostra nova in multis Europae terris, euro, quomodo declinatur? Dixerim ego "euro, euronis m.", sed aliquo loco inveni Caelestem Eichenseer usum esse verbo "euronus, euroni m.", quod autem meis auribus mire ac non vere Latine sonat. Quae versio est praeferenda?

Valete.

Mercurius Iuliae s. d.

Et ego declinationem a te propositam illi praefero, Iulia. Cum enim vocabula externa declinare volumus, semper declinationem clariorem, et quae facilius memoria comprehendi possit, nobis eligendam esse crediderim. Quid? Quod si vocabulum illud cum "o" excidit, genitivus eius "-onis" esto! Ceterum censeo regulas certas nobis instituendas esse, quomodo vocabula non Latina Latine declinanda sint. Valete. Transaquinci, Id. Febr.

Ericus Palmén Iuliae et Mercurio s.d.
Gratissimum mihi est, quod, quanam ratione Latine exprimenda esset communis Europaea unitas pecuniaria EURO, perscrutandum suscepistis. Redactores Nuntiorum Latinorum Radiophoniae Finnicae Generalis inde ab initio, sicut par est, pro fundamento habuerunt hanc ipsam formam aliis linguis stabilitam unumque ex nuntiis 4.1.2002 emissis ita inscripserunt: "EURO in usum receptus est". In eodem nuntio commemoraverunt transitum in usum EURONUM ingentem fuisse operationem et in plerisque terris Europae usque ad 28.2.2002 pecuniam nationalem iuxta EURONES adhiberi posse - id est EURONEM in tertia declinatione collocaverunt.
Haec lucidissima ratio redactoribus Vocis Latinae omnino non placuit, quippe qui iam duobus annis ante de eodem problemate disceptantes conclusissent novam pecuniam "simpliciter" (??) "nominandam esse EURONUS, -I m.", quod "antiquitus in usu" fuissent "hi: AUREUS, DENARIUS, SESTERTIUS, QUADRIGATUS, VICTORIATUS, SOLIDUS" etc. (Vox Latina, fasciculus 135/1999, p. 47). Omnino illos fugisse videtur talem argumentationem eo vitio laborare, quod EURO, contra ac nomina pecuniarum ab ipsis prolata, in forma vulgari fundamentali non in -US, sed in -O exit. Equidem in commentatione a me tum composita (Vox Latina, fasciculus 148/2002, p.267-269) hanc rem necnon quaedam alia palam feci, sed Pater Caelestis Eichenseer, moderator principalis Vocis Latinae, videlicet "Scripsi, quod scripsi" cogitans repudiatis EURONIBUS obstinate EURONOS adhibere perseverat (e.g. in operculo posteriore fasciculi 158/2004 eiusdem periodici legitur: "Hic discus compactus...constat quindecim EURONIS"). Valete!

Iulia Erico ac Mercurio amicis sal.

Certe, et Reijo Pitk

Iulia sodalibus sal.

Quid est "Naturwissenschaftler"/"scienist" Latine? Num "scientista"? Mihi quidem placet "scientifex". Quid censetis vos?
(Abhorreo a talibus verborum monstris ut "homo rerum naturalium peritus" - hoc puto Lexicon Recentis Latinitatis dicturum fuisse, si id verbum in indice haberet.)

Valete.

Fortasse naturalium professor? Naturalium studiosus sive peritus? Nullo modo "naturalista" Hanc vocem Germanam uno vocabulo Latine reddi posse nego. Vale. Ex castro Budensi, d. III. Kal. Dec.

Ericus Palmén Iuliae s.d.p.
Nonne NATURAE INVESTIGATOR (sive INVESTIGATOR NATURAE) optima aut saltem brevissima est elocutio, qua "Naturwissenschaftler"/"scienist" Latine reddatur? Vale!

Marcus Iuliae s.d.p.
Quamvis maxima ex parte Erico Palm

Ericus Palmén Marco Favonio s.d.p.
Nimirum INVESTIGATOR RERUM NATURALIUM elocutio omnino approbanda est. Namque ab INVESTIGATORE NATURAE, quam elocutionem ego brevitatem affectans proposui, nonnisi eo differt, quod e tribus vocabulis constat. Vale!

M. Favonius sodalibus, imprimis Erico Palm

Ericus Palmén Marco Favonio s.d.p.
Gratulor tibi: Ciceronem enim consulens PHYSICUM sive unum vocabulum, quo investigator naturae sive investigator rerum naturalium exprimeretur, repperisti. Nimirum Ciceronem legens frequenter huic vocabulo occurri, sed meridie mihi hoc problema deliberanti id in mentem non venit, cum hodiernus physicus ab antiquo semantice paululum differat. Cura, ut valeas!

Iulia Marco Erico Mercurio sal.

Gratias vobis ago maximas! Ergo si de homine loquimur, quem verbo hodierno aut physicum aut chemicum aut geologum aut biologum appellamus, physicum eum dicamus? Quomodo discrimen faciamus inter physicum Ciceronianum et physicum hodiernum?

Valete.

Ericus Palmén Iuliae s.d.p.
Subdifficile est istud problema; sed existimare ausim plurimos homines, si quid de physico disseras, contextu ad rem recte intellegendam adiuvari. Quotiens quam brevissime uno verbo aliquid exprimere conamur, cavendum nobis est, ut ambiguitatem vitemus. Haud iniuria Horatius in Arte Poetica sua (v.25-26) ita monet: "Brevis esse laboro: obscurus fio." Saepe nullum praesto est remedium nisi securitatis causa ad elocutionem paulo longiorem confugere.
Si opus esse censueris, initio breviter definire poteris, utrum antiquum in sermone tuo (vel in sequentibus lineis) designes physicum, qui etiam chemiae et geologiae et biologiae peritus fuit, an hodiernum, qui suum campum peculiarem fusius investigans a chemico et geologo atque a biologo sive investigatore vivae naturae magis differt.
Ita avertes periculum, ne quis dicta tua perperam interpretetur. Vale!