by Spartacus on Ven 08 Oct, 2004 0.39
Spartacus Iulae, Favonio, Herimanno, Bernardo, Discipulo, Damiano, Gastoni, ceterisque sodalibus quos, propter temporis brevitatem, omittere malui s.p.d.
Id quod ad epistulam ex Heloysa attinet, sentio, ut ita dicam, nusquam feminam ullam alibi umquam tam luculente et studiossisime talem declarationem amoris, quae animum nostrorum graviter movere solet, cuicui suo fecit.
Egomet amborum litteras - id est, Abelardi Heloysaeque - una sola nocte legi. Paene lacrimabundus, somnum capere non queivi, quae cupiditas extremum sciendi non parva erat! Abelardus animum nudans vel scelum tragicum narrans vel adversam fortunam aequus tolerans, Heloysa contra, simul placide simul robore, nec omittam docte magnaque dignitate, ipsius fatum ferens: hoc cuiusvis naturam, cum legerit, frangit!
Haud miror si, istas legendo, vos tam commoti fiatis quam egomet ipse!
Curate ut valeatis.