YLE Colloquia Latina

Tulliana wrote:tamen mox - tempore eis aptissimo nimis negotiosus eris...

Non intellego. Quid, me magis inertem haberes?

P.S. Placeatne tibi pomarancias edere? Qui fructus tibi praecipue dulcis sapore est?

I. Fraga. II. Pira. III. Bacca. IV. Acini. V. Mala. VI. Tulliana.

P.P.S. Placeatne tibi Suita 3 d - dur Air a Bach composita? Ego eam diligo.

Magne. Nihil e Bach audire mihi displicet.

P.P.P.S Usque disco te exspectare... CHALEPA TA KALA

Hoccine de te dicis? Qualis es? Mihi es kalokagatha.

Dic mihi, qui canat inter inaugurandum sacro ritu coniugium suum?
/nam femina, de qua somnias non fuero, iam sum /
De fructibus: ego amo pomarancias, acinos, mala, fraga et rubos.
Qualis Tullianae sapor est, si scire licet??
Qualis sum? Si nondum nescis, roga audaciter!

Quid nunc agis? Placeatne tibi etiam chocolate album edere?

"Dic mihi, qui canat inter inaugurandum sacro ritu coniugium suum? nam femina, de qua scribis non fuero, iam sum," inquis; dic mihi, aio, quando conueniemus. Grauis autem est uox mea, ut scias; sicque non cano, sed modo cornicor, etiamsi Elvin bene imitari possum. Ecce.

Elvis wrote:Little sister, don't you kiss me once or twice,
Then say it's very nice and, Baby, run!
Oh, little sister, don't you do what your big sister does!

Vos plaudite. "Elvis aedificium exiit."
De fructibus autem: Qualis Tullianae sapor est, si scire licet?? Rogat ipsa dulcitudo de eius dulcitudine.
Quid nunc ago, rogas? Ago quod ago, totus in te. Chocolate album edo, sed utrum id amem, non possum dicere. Nonnumquam chocolate edo.
Animaduertisne ut hodie quoque inter nos rescripsimus eodem tempore? Dies duo, duo omina.
Iam est T. M. T. 11:25. Diutiusne? Numquam mihi taedet rescribere tibi, sed, ut dixi, quia scribo lente, nolo te irritare.

Mihi perplacent viri gravi voce excellentes, praecipue si feminis aut uxoribus!!! suis canere volunt. Fortasse conveniamus diebus festis Natalis Domini?
Num potes ulla pastoralia carmina cantare?
Diutius precor, ad T. M.T. 1:00, si possis!
Numquam me irritas!
Dixisti ,, Ago quod ago, totus in te " Quid venit tibi in mentem?
Cantasne inter radendum?

Quid de Ave Maria etc...
P.S. Dulcissime est tecum colloqui! Iam non possum ab illo abstinere

Tot oscula dasne mihi magis magisque ardentia, atque me maneam ratione praeditum speras? Quid dixi totus in osculis tuis, et hoc sine somno? Sine fuco ac fallaciis mecum non contendis! Non bene cano, ut iam dixi; ergo non cano, nisi uelles audire Elvin canentem, "Gloria in Excelsis Deo!" Scio meas limites.
Difficile dictu de conuentu ad diem Christi natalis, nisi mentionem loci facias. Praeter hoc de Aue, Maria...Heus! Ecce hora! Festinemus lente, mi Carissima! Quid tibi optam, scis.

P. S. Non possum tecum colloqui donec T. M. T. c. 18:00. De ominibus, utrum credam, non possum dicere, at ea animaduerto. Visitauistine umquam Americam?

Dixisti: ,,sine fuco ac fallaciis mecum non contendis!" Recte, tamen nonne grata sunt tibi talia proelia mecum?
Nihilo minus velim audire te ,,canentem" ut vim vocis tuae cognoscam. De conventu:velim te tempore festivo apud me vere ut carissimum hospitem accipere, sed si nimis festine consuetudinem nostram extendo, veniam tuam peto...
Iam possum sperare et exspectare patienter.
Vale et memento ,,cras nobis est"!

Vettius totus osculatus, iterum in osculis meis esto!

P.S. Si scire licet, dic quaeso, an superstitioni obnoxius es?
< nam iam secundam mentionem de ominibus fecisti...>

P.P.S. Gratias pro responso! Te exspectabo!
Nondum Americam visitavi, dico nondum.

Tulliana Auriculis Ocellisque Vettii Sui Saturnini s.d.p. et dat O.M.M.A

Ave! Apud me satis bene, tamen tui desiderio capta sum! Libenter cena! Quid edis? Qualis est color tuae amphorae?

Vettius, o. m. m. a., pastus etsi non quietus etc., Tullianiae suae desideranti desiderataeq. s.d.p.

Quid opus mihi somno, tot o. m. m. a. libenter acceptis atque redditis? Hypnos toi thanonti! Ergo, mi dulcis Desiderata, uigilemus.
Imprimis autem noli putare me cunctatum esse; nam unam horam ante scribere coeperam, at haec machina hodie plus solito se gerit ad me asininissime, delens quod mitterem, mittens quod delerem, et secus obstans initia mea. Odi computatra; me oderunt. Hactenus eius asininitas.
Porro ad interrogationes tuas. Edo hodie cenam pro prandio, quia heri obdormiscui ante cenarem, defatigatus, quamquam libenter, propter nostrum congressum. Ceterum non bibo ex amphora, quo uerbo exaggerato pro pocula magna utebar. Cuius uertex et fundus et manubrium sunt plastici coccinei, sed medium chalybis. Hactenus de pocula mea. Loquere tuam mentem! Nil multum hodie tibi habeo. Nonne heri tibi canuit uelut Elvis? Quod est laboriosum. An de cantoribus matrimonii pergamus disputare? An de te Americam uisitatura? Ausculto.

Vale. Quam desideraui te! Simul ac quicquam oblectamenti repperero, id habebis.

T. d. D.V.S. etiam d. iterum dat <scit quod>

Non putabam te cunctatum esse, tamen mirata sum, quod nuntium tuum tam subito deletum est. Sciebam quoque iam primum amphoram tuam pocula magna re vera esse. Dixisti:,, nil multum hodie tibi habeo." Non credo!! Potes enim loqui, ut opinor fere de omnibus rebus, a poculo incipiens usque ad artem, philosophiam etc... Nolis hodie mecum loqui? Quam ob rem iam nunc dicis ,,vale"?
Quidque nuntium a te acceptum, quoque id brevissimum et stultissimum argumentis mihi oblectamentum est. Itaque si tibi placet scribere ad me, scribe quodlibet.
Apud me ut scis iam 20: 47 est. Bibo theam viridem <nam, ut videtur salubris sit, quamquam turpis sapore suo> et cogito, quod mihi cras faciendum erit. Eheu! Nihil iocundi... Rescribe, quamquam paucis verbis... si sincere dixisti:,, quam desideravi te"

P.S. Ad computatra revertens odi et amo ea.
Qua de causa? Propter Te. Tuum computatrum est machina asinaria, meum semper inquieta machina scriptoria. Tamen odi meum, at amo tuum.

Ne finias propter me inedia tua vitam !

P.P.S De America et matrimonio nunc tecum loqui non audeo, ne irriteris.

P.P.P.S VIGILASNE VETTII? AT ASINUS TUUS?

RESCRIBE, ETSI LENTE

Lente aut omnino? Dic quaeso ante meam 1:00.

NVNC uigilo. Iterum enim Morpheos obses fui; cui, "Scisne," aiebam, "quantum me amet Aurora? Libera me statim, ne ipsa te in Chaos sempiternum mittat!"
Liberauit; adsum.
"Nolis hodie mecum loqui?" inquis. Nolito--nolito, inquam--hoc credere! Potius nolui aut tibi aut spectatoribus nostris molestus fieri, quatenus, ut iam dixi, nihil iucundum uobis hodie habeo. Nuper non multum legi praeter epistulas nostras, tamquam ipsa facta es omnis labor oblectamentumque mihi. Sed si quantitatem a me potiusquam qualitatem petis, hic habes.
Viridis thea. Bene. Optime. Sane. Viuas, o folium Serum! Linguam modo carae
delectare meae soles, alter ego!
Nescioquid hoc significet, itaque noli interrogare. Metrum saltem rectum est, nisi o in soles sit breuis, non longa.
Vellem autem te, Tulliana, interrogare qualia spectacula aut soleas spectare aut nuper spectaueris. Equidem uidi "pelliculam documentariam," ut uocatur, cuius titulus est Pons; quae attinet ad Pontem Portae Aurea apud Franciscopolin, utpote qui locus sit dilectus in toto mundo sui homicidarum. Valde triste est hoc opus, itaque ab ea te dehortor.
Ceterum quod ad computatra odi meum et amo tuum.
"Ne finias propter me inedia tua vitam," inquis. Quod si faxo, quid referet? Vtcumque sit, etsi et edo et scribere tibi simul possum, non possum simul et scribere et dormire. Inter nos igitur nemo obstat nisi Morpheus. Attamen, ut animaduerto, non ipsa blandiloquentiam suam, mei gratia, aspernaris. Hem. Vos in me conspiratis.

O. M. M. A. tibi, nisi mei gratia uigilare non potes. Vale, dulcissima. Quam primum, ut semper. Tempestas Californiae praestat, ut scias. Nihilominus, satisne notus tibi sum? Credisne me esse qui sim an quem uelles me fieri? Dic saltem quaeso quem credas me esse, et cur te tantum delectem. Praeterea, utrum sufficiam. Non possum enim quin mirar ut talis puella iucunda (tu, inquam) me dignum cuiusquam imputaret esse.

Optime scripsisti! Ut vides Tibi possum vigilare! Sed primo Morpheo gratias ago, quod te somno obscuro liberavit. Carmen tuum, sive laus folii viridis me delectat, quam ob rem iam sine taedio theam viridem semper bibam. Nuper spectavi novissime in urbe mea praeparatam Carmen atque collectionem modo actarum saltationum scaenicarum < the best of...> Putasne solum iocosa spectacula a me spectari? Si ita est, erras mi Carissime! Preterea Morpheus mihi ullo modo fallendus est! Nescio quomodo, tamen mox certissime excogitabo! Noli timere!
Notus es mihi nondum satis et, ut suspicor, numquam eris. Usque studeo Te melius cognoscere, nam operae eius pretium mihi videtur. Attamen es fere talis, ut velim id est fere perfectus: intelligens, doctus, dicax, lepore plenus, romanticus, iucundus etc...POETA MYSTICUS, quamquam procul habitans. Satisne Tibi ?
Noli mirari sed crede extemplo. Vale, in crastinum. Nunc me Morpheus rumpit. Idcirco dixi tibi solum una ex parte ea, quae vellem. Veniam peto!


Vigilabam et nulla O.M.M.A? Vettius Crudelis suae Aurorae? Non possum credere!

Gratias ago! Tene te optime et accipe <scis quae, ut semper>

D. Vettius Optimae inter ceteras Tullianae s.d.p.

Laetificas me, uolo scias, litteris tuis, etsi non intellego "At tuus asinus." Dicisne, "At tu es asinus," an quid? Tamen rideo gaudeoque lepore tuo. Volo scias etiam, praeter haec, quia nimis me laudas; numquam tantum memetipsum aestimaui. Quamobrem rogaui quod rogaui, ueritus ne tibi demum frustratio fiam, namque difficilis est uita mea. Praeterea, quantum mulieres nouerim, etiam ita rogaui. Nolo autem exanimare te, nec umquam ita uellem, etsi in fine certe scis quantum te curo. Caue igitur ne poetam mysticum cupias; namque in fine hunc nacta eris.

Decetne mihi dare o.m.m.a. tibi dormienti? Quid ultra? D. D. D. Vale, ut semper, et carpe diem! Saltem meos dies illuminas.
P. S. Carmen, pantomimus Gallicus? Nomen et omen? Te precor.

Tulliana Vettio suo aperte s.d.p.

Vettius, qui asino electronico vehitur, cotidie solet me visitare.
Ave mi laboriose Peregrinator!
Re vera nimis te laudo? Aut tu nimis verecundus es, aut verba tua fallacia. Eligo primum. Ceterum ut scias sum nec credula, nec nimis tibi oculis meis infixa, sed ut semper tibi sincere dico, quae mihi veniunt in mentem.
Velim scire, qualem aliae feminae te aestimant, tamen non est tibi dicendum. Quando nacta ero meum poetam mysticum? Quid ea sententia re vera significat??
Nunc iam e somno excitata sum, sed scias semper decet tibi dare, quae vis. ,,Quid ultra?"- rogas. Cogitare incipio.
Vita mea false facilis est, tu autem nescio quo eam mutas et alio modo mihi pulchritudinem eius illustras.
,,Carmen, pantomimus Gallicus? Nomen et omen? Te precor" ?- non intellego, explica quaeso!

Asinum ad iter para ! Exspectabo ut semper!

O.M.M.A. serius mittam!

Vettius obiter asino electrico suae carissimae Tullianae s.d.p.

Quem computes quando nancisceris iam scis te nactam esse. Tamen a poetis mysticis, ut explicare conabar, etiamsi bellis, fortibus, et proceris, nil nisi ueritatem turpem habes. Quod autem uelis scire qualem aliae feminae me aestiment, roga potius quantum aestiment poetas mysticos; alterum enim alterum soluit. Praeterea noli putare me noniam dudum habuisse ante oculos meos quid o.m.m.a. sequatur! Difficile est aliter meditatu! Nihilominus forsitan uitae nostrae, quippe quae, etiamsi solum per asinos electricos, mutuales sint, magis pulcrae fiunt. Attamen non possum credere tuam uitam secus ac pulcram esse; namque puella qualis, uita talis.
Carmen, si memini, non est felicissima fabularum. Absit omen, aiebam.

Vt semper, scis quod, quam primum.
B. M.