YLE Colloquia Latina

M. Favonius sodalibus, imprimis Tiberi s.
Maximas tibi ago gratias, mi Tiberis, pro litteris, quibus me, quid inter Francisci Schubert op. 4, 1 et op. 15 interesset, luculente docuisti. Quod vero ad op. 15 attinet, cras a collega petam, ut discum compactum mihi commodet.
Ceterum censeo Patibulum esse solvendum...
Vale. X Kal. Mart.

Mercurius Marco s. d.

Solvamus ergo! Equidem non minime obstupescerem, si littera I in titulo non esset. Vale. Transaquinci, d. VII. Kal. Mart.

Marcus Mercurio suo s.
I littera diligenter electa aequo animo considerare potes aenigmatis statum novissimum:

- - - I - I - - - - - - e - I - //

Ut rem perficias, cum fide pugnare te oportet .
Vale. VI K. Mart.

Mercurius Marco suo s.

Videamus D, litteram aliquantulum rariorem. Vale. Transaquinci, eodem die.

Marcus Mercurio suo s.
D quoque litteram incredibili et sagacitate elegisti et celeritate. Gratulor, mi amice.
Quid ergo?

- - - I - I - - - - - - E D I - //

Nunc rem abs te perbrevi perfectum iri puto...
Vale.

Tiberis Marco ceterisque sodalibus sal.
Investigatoribus tam raris se ostendentibus timeo, mi Marce, ne tigna huius patibuli paulatim putrescant. quod ne fiat, indagationi satis lentae me inserere velim,quamquam - dicam aperte - ullum consilium mihi deest.
sed littera O huic titulo non aliena esse videtur. quare oro detegas litteram O !
vale.
V.Kal.Mart.

Marcus sodalibus, imprimis Tiberi suo sal.
Novissimo aenigmatis statu tibi proposito spero fore, ut patibulum, quamvis paullulum putrefactum esse videatur, revirescat:
- O - I - I - - - - - O E D I - //
Patientia utamur!
Sit fausta tibi nox.

Tiberis Marco suo sal.
Quamvis timeam, ne Mercurius noster iterum indignetur, quod non ipse primus aenigma solvit, hanc ego solutionem propono:
"hominis tragoedia" , id est "az ember trag

Mercurius sodalibus s. d.

Heu me miserum! Vae mihi infortunato! Non equidem vocabulum "tragoedia" sed "comoedia" in mente volvebam, quam ob rem longe a solutione errabam. Gratulor tibi, Tiberis. Valete. Aquinci, d. IV. Kal. Mart.

Marcus Tiberi suo s.
Valde gaudeo, quod aenigma tam celeriter solvisti. Ita est: „Hominis tragoedia“, poema illud grande Hungaricum, quod etiam in scaenam deferri potest. Opus, quod Marcellus Benedek Germanice reddidit, tantum tamque profundum est, ut exhauriri non possit. Quotienscumque enim in manus sumpseris, totiens res invenies novas.
Ceterum Mercurium nostrum, cum Madáchi fabulam etiam extra Hungariam notam esse intellexerit, non mediocriter delectatum iri puto.
Obiter dictum: Intervallum omittendum esse censebam, quo aenigma paulo difficilius fieret...
Periucundum hebdomadae tibi exopto exitum.
IV K. Mart. Ad Cornicum Campum.

Salvete, sodales!

Patibula nostra, cum paene putrefacta ex animo effluxisse videantur, reficienda esse censeo. Quicumque ergo vestrum, si res parum feliciter cesserit (vid. s. nunt. 155), patibulo affigi non recusabit, fortiter accedat ad novum hoc patibulum:

_ _ _ _ _ / _ _ _ _ _ _ //

Titulus est operis, quo animi hominum mirifice delectantur.
Agitedum, sodales: Titulus Latinus? Titulus originalis?
Q.b.f.f.f.s.

Salve, Marce

hic est novum difficillimum enigma patibuli... estne in titulo littera A?

cura ut valeas

Marcus Elessari, sodali Sardo sagacissimo, salutem.

Ab A littera principium... excellentissime! Ecce aenigmatis status novus:

_ _ _ _ A / _ A _ _ _ A //

Quae littera sequetur?

Vale.

Mercurius Marco suo s. d.

Non sine laetitia intellexi patibulum a te iterum erectum. Utinam et novi sodales, ut id semper in votis erat, ad ludendum conciliantur! Quo magis gaudeo Elessarem in hoc colloquio apparuisse! Sed videamus litteram (-as) I! Vale. Varadini, quod et Varda a Hungaris dicitur, d. IV. Id. Mai.

M. Favonius sodalibus, imprimis Elessari Mercurioque s.d.p.

Verum dicis, optime Mercuri.

Quod autem ad ipsum patibulum attinet, I litteram summa sagacitate propositam esse apparet:

_ I _ I A / _ A _ I _ A //

Carnificem graviter iam afflictum esse video...

Valete.