Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Gastón - homo indoctus | 18.10.2003 - 15:21 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Salvete!
Heri, cum legerem Iuli Caesaris Comentariorum de Bello Gallico, multum risi. In quadam parte libri VI, Caesar narravit quomodo venatores alces venabantur in silvis germanorum. Num Germani aut Galli Romanos falsis relatibus ludificabantur? Eratne Caesar tam credulus? Quid putant?
Hic commentarium Caesaris transcribo.
Valete!
"[27] Sunt item, quae appellantur alces. Harum est consimilis capris figura et varietas pellium, sed magnitudine paulo antecedunt mutilaeque sunt cornibus et crura sine nodis articulisque habent neque quietis causa procumbunt neque, si quo adflictae casu conciderunt, erigere sese aut sublevare possunt. His sunt arbores pro cubilibus: ad eas se applicant atque ita paulum modo reclinatae quietem capiunt. Quarum ex vestigiis cum est animadversum a venatoribus, quo se recipere consuerint, omnes eo loco aut ab radicibus subruunt aut accidunt arbores, tantum ut summa species earum stantium relinquatur. Huc cum se consuetudine reclinaverunt, infirmas arbores pondere adfligunt atque una ipsae concidunt."
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Herimannus | 19.10.2003 - 01:19 | 1 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Herimannus Gastòn sal.
Non te indoctum sed nimis severum erga scriptorem praeclarum dixerim! Quae Caesar de feris rettulit sine dubio de alicuius narratione descendit, qui ab alio audiverat qui a viatore cognoverat ... quoties? De duce loquimur, non iam de Jacques Cousteau!
Caput XXVII libri VI Caesaris commentarii, quod transcripsisti, praecedit XXVI, ubi nominatur "bos cervi figura, cuius a media fronte inter aures unum cornu existit...", qui mihi similior fabuloso "unicorno" quam bestiae cuivis videtur, atque sequitur caput XXVIII, ubi describuntur uri velut "magnitudine parum infra elephantos", quod minime crediderim.
Hoc aliud noto: cur tam certus es caelum in Hercynia silva, quae mediam partem Europae occupabat, temporibus illis alcibus tam hostile fuisse? Etiam elephanti et leones, quos hodie in mediae Africae silvis vivunt, in Septemtrionalibus Africae regionibus manifeste Romanorum temporibus vivebant!
Vale.
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Herimannus | 19.10.2003 - 01:22 | 2 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Ignoscite:
Quae Caesar ... de alicuius narratione descendunt.
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Spartacus ® | 20.10.2003 - 02:48 | 3 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Gastone:
Scilicet doctus es, nam librum illum de Bello Gallico scriptum ab Caesare bene legere intellegereque potuisti!
Utinam satis scienciae haberem ut tales opera perficere!
Vale.
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Gastón - homo indoctus | 20.10.2003 - 18:09 | 4 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Gastón Herimmano et Spartacoque sal.
Ingnoscite mihi: oblitus sum numerum capitis scribere.
Descriptiones animalium in capitibus XXVI et XXVIII, etsi hodie fictas esse scimus, veri similis esse videtur.
Ad coelum mutandum, nescio certe quomodo coelus erat saeculo Caesaris in Europa et Africa, sed in hac pagina interretis informationem invenire potestis:
http://vathena.arc.nasa.gov/curric/land/global /climchng.html
Ex hac pagina, aevum calidum illo tempere incipiebat. Cum coelus calidus sit, Africa septemtrionalis viridior est, partim "monzonis" causa. Nunc etiam coelus mutat et Africa septemtrionalis in viridiorem vertitur. Credo tamen coelum illo tempere paucum ab hodierno differre, et causa extinctionis animalium alia esse potest.
Mutatio coelis semper magnus motor historiae fuit et semper erit.
Indoctus sum, et huius monere debeo illis qui hoc legunt et linguam latinam discere volunt. Multum facilior est latine intellegere quam scribere et alias partes Caesaris commentariorum nondum intellego, alias me intellegere credo.
Spartace, tu melior scribere potes quam ego. Credo te etiam legere melior posse!
Valete quam optime!
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Gastón - homo indoctus | 20.10.2003 - 19:20 | 5 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Ignoscite: ... et huius monere debeo illos qui...
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Herimannus | 21.10.2003 - 01:36 | 6 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Herimannus Gastòn sal.
Nisi propter coeli varietatem nec propter fabulosas narrationes, quae Caesari sola fons de feris fuerunt, qua de causa ergo putas alces Hercyniam silvam incoluisse narrari? Quaestio non inutilis est!
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Gastón - homo indoctus | 22.10.2003 - 03:08 | 7 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Gastón Herimanno sal.
Quotienscumque nuntios meos lego, errores invenio. Inter alia nomen tuum male scripsi. Ignosce mihi.
Alces in regionibus temperatis aut frigidis habitant. Cur has animalis Hercyniam silvam non incolaverint?
Credo alces in hac silva fuisse sed Caesarem eas non vidisse. Aut fortasse alces vidit sed earum nodos crurium, causa graminis longi, non vidit. Deinde aliquis ei fabulam narravit. Imaginor...
Vale!
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Marcus Favonius ® | 22.10.2003 - 12:04 | 8 | |
--------------------------------------------------------------------------------
M. Favonius cum Gastoni, Herimanno, Spartacoque, tum aliis zoologiae studiosis sal.
Equidem, quamvis nec animalium historiae peritus nec „quasi Nimrod robustus venator coram Domino“ sim, tamen vestris de alcibus nuntiis ita delectari me confiteor, ut plura cognoscere cupiam. Quid ergo?
Nescio, an duo hi loci, quos a Plinio (23-79 p.Chr.n.) et Solino (3 p.Chr.n. saec.) descripsi, in vero indagando vobis usui esse possint.
Quorum alterius, i.e. C. Plini Secundi, verba sunt haec:
„septentrio fert et equorum greges ferorum, sicut asinorum Asia et Africa, praeterea alcen iumento similem, ni proceritas aurium et cervicis distinguat; item natam in Scandinavia insula nec umquam visam in hoc orbe, multis tamen narratam achlin haud dissimilem illi, set nullo suffragium flexu, ideoque non cubantem et adclinem arbori in somno eaque incisa ad insidias capi, alias velocitatis memoratae. labrum ei superius praegrande; ob id retrograditur in pascendo, ne in priora tendens involvatur“ (Naturalis historia: 8, 39). (C. Iulius Caesar in numerum auctorum, quibus Plinius se usum esse scribit; ascitus non est: n.h. 1).
Alterius, i.e. C. Iuli Solini, qui Plinium secutus esse dicitur, haec sunt verba:
„est et alce mulis comparanda, adeo propenso labro superiore, ut nisi recedens in posteriora vestigia pasci non queat. Gangavia insula e regione Germaniae mittit animal quale alce, sed cuius suffragines ut elephantis flecti nequeunt: propterea non cubat, cum dormiendum est, tamen somnulentam arbor sustinet, quae prope casuram secatur, ut fera, dum adsuetis fulmentis innititur, faciat ruinam. ita capitur: alioquin difficile est eam mancipari: nam in illo rigore poplitum incomprehensibili fuga pollet“ (Collectanea rerum memorabilium: 20, 6sq.).
Quibus verbis vos quoque delectatum iri spero. Valete quam optime. XI Kal. Nov. Ex Rhenania inferiore.
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Herimannus | 23.10.2003 - 02:19 | 9 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Herimannus omnibus colloquentibus sal.
Marco Favonio gratissimus sum propter locos scriptorum; hoc concludere ausim: tribus in saeculis perpauca nova de alcibus cognita sunt!
Sed mecum cogito: quid est "achlin"? Inveni "aclyn" accusativum casum (aclys, -ydis, teli cuiusdam genus) atque Graece αχλύν (αχλύς, - ΰος, tenebrae), quibus nulla significatio apparet.
Valete!
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Marcus Favonius ® | 23.10.2003 - 13:23 | 10 | |
--------------------------------------------------------------------------------
M. Favonius cum omnibus alcium amatoribus, tum praecipue Herimanno s.d.p.
Res ita est, ut scripsisti, Herimanne: Quid Plinii illud „achlin“ sibi velit, quaerendum nobis est. Qua re diu multumque mecum reputata ad hunc perveni exitum, quem vobis quoque probatum iri spero:
1) ή άλκη = alces; quam vocem propinquam esse apparet vocabulo Graeco â€žή αλκή“ (= vis corporis); itaque alces nihil aliud videtur esse nisi bestia valentissima (cf. Lex. Graeco-Britannicum Liddell-Scott et Graeco-Germanicum Passow).
2) Plinius „achlin“ ab alce distinguere videtur, idque quodam errore, ut opinor, ductus; nam Latinum illud „achlin“ per metathesin quae dicitur litterarum consonantium ex Graeco „άλκην“ profectum esse puto (quod ad locutionem Graecam attinet, η = ι).
Quid vobis videtur?
Addendum: Apud Pausaniam (descr. Graec. 5, 12, 1) hoc fere scriptum reperietis: Alcem animal esse Celticum; masculi animalis supercilia cornibus ornata esse, at mulierculam hoc ornatu omnino carere. Quot et quanta verba venatorum modo ficta...
Bene valete. X Kal. Nov.
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Gastón - homo indoctus | 23.10.2003 - 14:18 | 11 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Salvete omnes!
Multas gratias tibi ago, Marco Favonio, pro verbis Plini Solinique. Haec me delectaverunt. Sed nunc multum confusus sum Erat vere Caesar tam erratus? Etsi articuli nodique sunt alcibus animalibusque similibus, fortasse verum est ut, ad feras praedatorias eludendas, haec animales arboribus pro cubilibus uti mallent.
Fortasse unicornis etiam erant!
Valete quam optime!
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Marcus Favonius ® | 23.10.2003 - 19:22 | 12 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Salve, Gastón!
Bestiarum non solum in orbe terrarum versantium, sed etiam cogitatione fictarum amicum te esse gaudeo. Itaque de animali unicorni, cuius mentionem in priore epistula fecisti, quid sentias, oro te ad nos scribas.
Quod ad te ipsum attinet, memini parietis tapeti cuiusdam, quod Nemetocennae (Francogallice: Arras) in museo municipali expositum esse legi. Fictus in eo est Vedastus quidam (Francogallice: Gastón) mansuetum faciens ursum, qui in cathedralis ecclesiae Nemetocennensis ruderibus versatus esse dicitur. Mortuus est eo ipso oppido a. DXL. A cuius viri religiosi nomine cum appellatus esse videaris, non est, quod animalium te amicum esse miremur !
Vale quam optime.
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Gastón sive Vedastus Rodericii | 24.10.2003 - 22:05 | 13 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Salve Marce!
Nescio utrum unicornes vere essent necne, sed quemdam virum superstitiosum nosco, qui unicornes fuisse dicit. Ille, cum meam incredulitatem exposuissem, mihi dixit: "Ceasar unicornes depinxit."
Nesciebat nomen meum Vedastum esse. Gratias tibi ago pro hoc. Iam tam indoctus non sum. Nomen meum saltem scio.
Loquens de ruderibus scire cupio si nomen meum etiam ex verbo "rudus" venit: rudus - rodus - rodericus - roderici - RodrÃguez (hispane)
Vale quam optime!
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Marcus Favonius ® | 25.10.2003 - 00:50 | 14 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Salve Gastón!
Tria sunt, quae hodie ad te scribam.
Illud „homo indoctus“ abiectum abs te esse gaudeo. Omnes enim nos docti sumus, dummodo ad discendum parati simus. Nescio, an Vergili notum tibi sit illud „non omnia possumus omnes“: alius ab alio discat oportet.
Tuis nuntiis adductum me esse confiteor, ut diligentius inspicerem, quid Caesar de quibusdam scripsisset animalibus. Equidem quid sit ille „bos cervi figura, cuius a media fronte inter aures unum cornu existit excelsius &c.“ (b.G. 6, 26, 1), prorsus nescio. Monoceros, rhinoceros?? Res, ut qui „venatorum modo“, ut scripsi, ficta esse videatur, neque affirmari neque negari potest. Satis de hoc.
Nunc ad Hispanicum nomen gentile „RodrÃguez“. Hispanice: Rodrigo, Germanice: Roderich, Britannice: Roderick, Francogallice: Rodrigue; nomen est Germanicum, idque conglutinatum est ex „hroth“ (= gloria) et „rik“ (= rex, princeps), Rodrigo = rex sive vir gloriosus ) ! Rodericus, Visigotharum rex, contra Arabes proeliatus a. DCCXI cecidit in pugna ad Jerez de la Frontera commissa. Quales proavi!
Vale quam optime.
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Herimannus | 26.10.2003 - 00:11 | 15 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Herimannus Marco Favonio ceterisque colloquentibus sal.
Marce Favoni, cur non perflas? Marco Boreae locum reliquisti!
Iocis interruptis, tibi confiteor illum "achlin" mihi etiam nunc obscurum permanere. Nam maxima contradictio ambabus coniecturis tuis est in illud "ch", quod Graecum "χ" convertere constat: non probabile puto Graecam litteram "κ" spiritu muniri potuisse.
Libentius unum animal duo factum esse propter Plinii errorem censeam: audivi aliquando Plinii senioris Naturalem Historiam mendis refertam esse. Invitus hoc concedo, quoniam (de hoc numquam adhuc patefeci) Plinii eiusdem concivis ego sum.
Valete!
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Marcus Favonius ® | 26.10.2003 - 15:28 | 16 | |
--------------------------------------------------------------------------------
M. Favonius cum omnibus in hoc colloquiali deversorio versantibus, tum praecipue Herimanno civi (Novo)comensi s.p.d.
Quod Favonius iucundior tibi esse, mi amice, videtur quam horribilis ille Boreas, magnae mihi est voluptati. Notam esse tibi arbitror celeberrimam illam Alexandri Botticelli tabulam, in qua „Venus nascens“ picta est summa corporis venustate praedita ac pulchritudine. Equidem lenissimo me illo vento delectari fateor, qui Floram sive Chloridem tenere amplexus flatu suo blandissimo suavissimam illam deam permulcet... Sed satis iam de hoc.
Transeamus denuo ad Plinianum illud „achlin“. Dolet mihi, quod tibi assentiri nequeo. Quid ita? „ch“ consonans aspirata: sepulcrum / sepulchrum > sepolcro! „ch“ minime consonans fricata: cf. Germanicum illud „Buche“ (fagus), Scoticum illud „loch“ (lacus), Hebraicum illud „chaim“ (vita). Qua de re v. W. Sidney Allen: „Vox Latina“, ed. alt., p. 26sq. Magno tibi gaudio fore puto etiam Catulli carmen octogesimum quartum. Controversia nondum finita est.
Vale quam optime. VII Kal. Nov. Ex Rhenania inferiore.
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Gastón - latine incipiens | 26.10.2003 - 18:19 | 17 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Gastón Marco Favonio sal.
Vere "Homo indoctus" abjeci quia nomen tam longum quam "Gastón sive Vedastus Roderici - homo indoctus" prohibitum est Dehinc nomine "Gastón - latine incipiens" utar.
Rhinocerotes in aquiloniis habitare rarum esse videtur, sed rarius monocerotes ubivis. A! Nuperrime in colloquium ivi, ubi quidam homo animales sciens uros memoravit. De alcibus et aliis bestiis interrogare non potui quoniam hora sera erat et tramen subterraneum capere debebam. Spero cito eum iterum videre.
Video meum nomen gentilem gloriosius esse quam putabat.
Gratias tibi ago pro scientia tua.
Vale quam optime!
RE: Verosimilitas in Caesaris commentariis
--------------------------------------------------------------------------------
Nuntium misit: Herimannus | 27.10.2003 - 02:21 | 18 | |
--------------------------------------------------------------------------------
Herimannus Marco Favonio et colloquentibus sal.
Mendum concedo. Sed tamen apud interretialem inscriptionem "www.perseus.tufts.edu" verbum "sepulchrum" quaesivi et cognovi id paene ignotum in rei publicae et Augusti aetate auctoribus: quare litteram "c" in litteras "ch" temporibus illis non censeo posse facile mutari, id quod contra apud seriores scriptores sicut Tacitum et Hieronymum (qui libentius "sepulchrum" adhibent) solitum erat: eodem modo forsitan Plinius.
Opinioni tuae exemplum Catulli mihi improprium videtur: siquis "commoda" in "chommoda" sub re publica mutaverat, aliquid mirum et ridiculum fecit; si autem Tacitus "sepulcrum" vel "sepulchrum" scribit, verbum idem scribit: quod antea novum, postea solitum, sicut persaepe plurimis in rebus.
Fateor ergo hypothesin tuam de metathesi verisimilem esse.
Incumbit nox atque novae hebdomadae grave pondus.
(vigilantis hexameter).
Valete!