YLE Colloquia Latina

Tiberis Mercurio atque Herimanno, concivibus suis , p.s.d.
tuam sententiam, mi Mercuri, de nationalismo in Slovacia grassante probo atque affirmo. qua in re publica status minoritatum omnino tam miserrimus esse videtur, ut plane mirar, quomodo fieri potuerit,ut Slovacia in Unionem Europaeam reciperetur.num aequo animo possumus ferre, quanta arrogantia quantaque insolentia magistratus Slovacienses minoritatem zingarorum cohibeant ? quibus cum summa in egestate vivant, pecunia publica adhuc numerata dimidio minuta est eo quidem consilio,ut hac re paratiores essent ad negotia subeunda, magistratibus scilicet non ignorantibus ea negotia illis plerumque negari.qui n etiam isti magistratus ne a vi armisque quidem abhorruerunt,ut miseros coercerent.
equidem censeo res minoritatum in illis rebus publicis, quae antea socialisticae appellatae erant, communismo confecto minime in bonum versas esse. immo venenum nationalismi diu oppressum rursus erupit, pessimum quidem malum, a quo quantum odium,quanta bella orta sint,satis constat. sed multis gubernatorum nostrorum nationalismum resurgentem , dummodo communismum labefactaret, gratum fuisse bene memini. bene memini, quanto animo ac gaudio Sloveniam ac Croatiam hortati sint, ut a Iugoslavia secederent, quamvis scire debuerint eam secessionem toti regioni summae perniciei fore. sententiis eorum auditis non saeculo vicesimo exeunte,immo ineunte te vivere crederes.
quae cum ita sint, equidem democratiam tanti esse censeo, quanti minoritates suas aestimat. Sed ne in Austria quidem minoritates semper bene valent. sed de hoc alias.
vos quidem valeatis !
Tiberis

Herimannus sodalibus sal.

Cum Tiberi consentio, summum malum nationum olim communistarum nationalismum esse, propter quem perniciosam opinionem plurimas gentes, minores numero non iure, crudeliter opprimi.
Mercurio sodali et fere concivi (idem de Tiberi etiam confirmare possim) respondeo nihil apud maximos actos diurnos (in interreti visos) de Slovaciae comitiis me invenisse, quod indicat minimam Italicorum curam de novis Europeae unionis sodalibus. In illis tamen actis diurnis, quae cotidie legere soleo, didici istum Vladimirum Meciar "xenophobum et inimicum Europae" esse, sed verisimile futurum esse nationis rectorem Eduardum Kukan, Christianum democratam: rectorem vero post quattuordecim dies creatum iri.
Colloquium hoc me magnopere delectat; ab eo et ab omnibus tamen aliquot dies abero, ferias habens.

Valete ergo sodales: circa Pascha redeam!

Novocomi, pridie Nonis Aprilibus.

Mercurius sodalibus s. d.

Ecce in primo electionis Slovacae certamine centesimas 32,7 punctorum a Vladimiro Meciar collectas esse nuntiatum est, qui ita se victorem huius primi certamini declarare potest. In secundo certamine iam solummodo duo candidati inter se pugnant, Meciar scilicet et eius collega, Ivan Gasparovic, qui prius sub Meciar praesidens senatus fuerat. Uterque nacionalista, uterque invisus ac odiosus est politicis Europaeis. Satis constat Slovaciam haud adepturam fuisse aditum in societates internationales NATO ac EU, nisi Meciar ac Gasparovic in 1998 in comitiis superati essent. Valete. Non. Apr.

Herimannus sodalibus et praecipue Mercurio sal.

Sine dubio ullo condoleo exitu comitiorum in Slovacia habitis; ceterum constat civibus eius nationis pericula Unionis maiora videri quam beneficia.
Exitus talis nationes Unionis sese interrogare cogit, sicut antea exclusio Norvegiae vel Euronis refutatio apud Anglos et Danos: nonne pondus maximarum nationum, scilicet Germaniae et Galliae, nonnullos novos sodales arcet? Estne contra amor immoderatus sui suorumque morum causa diffidentiae?

Novocomi, a. d. III Idus Apriles.

Mercurius Herimanno s.

Certe dominationem "triumvirorum" (Schr

M. Favonius cunctis sodalibus Europaeis, imprimis Herimanno Mercurioque sal.
„...quae res quam aliena sit a democratia ac principiis Unionis, facile intelligi potest“: Assentior, assentior. Ceterum timeo, ne triumviri illi, praecipue autem Chirac et Schr

Herimannus Mercurio et Marco sal.

Sine dubio triumviri de quibus locuti estis nimiam potestatem habere videntur, nec se communibus legibus facile submittere cupiunt. Tamen hoc est commemorandum, Unionem singulari modo inceptam esse, non a communione gentium sed a nummo - vobis non fugiat euronem a nonnullis annis, non ab initio anni bismillesimi secundi communem Europae nummum esse -: hoc adepti sunt gubernatores maximam vim rebus oeconomicis et praesertim argentariae communi Europeae (BCE) tribuendo, cuius duces nullus populus umquam delegit; qui, rigidis aeris publici legibus oboedientes, saepe populis et nationum gubernatoribus displicuerunt. Veterum et recentium sociorum erit, per Europeum senatum post menses duos eligendum, ut vox populorum et democratarum partium praevaleant operam dare.

Mercurius omnibus s. d.

Mentione de senatu Unionis eligendo a Herimanno facta in mentem mihi incidit controversia acerba de instituto Unionis, quae necdum composita est. Quidnam vobis opinio est de intentione ecclesiae Romano-catholicae, quae christianitatem tamquam antiquam Europae traditionem textui instituti assumi velit? Valete. d. XVII. Kal. Maiis

M. Favonius cunctis sodalibus U.E. faventibus, praecipue autem Mercurio sal.

Exstat, mi Mercuri, epistularum commercium, quod priore anno ab Erico Palm

Herimannus sodalibus sal. p. d.

Ego etiam, sodales, non censeo nominandas esse in instituto perscribendo Unionis Europeae "communes Europae Christianas radices" (sic in Italia vocantur): primum, quod fundamentum rei publicae, si etiam hanc latam populorum aggregationem rem publicam quamdam vocare possumus, non in unius partis opinione sed in libero civium foedere consistere debet; secundum, quod longum nec umquam perfectum indicem "radicum" omnium Europae esset: Arabes arithmeticam, medicinam, renovatam Aristotelis inventionem et multa alia praebuerunt, gentes a Romanis nec Christianis moribus affectae (quam multae!) in Media Aetate artibus et hominum societati maxima tributa contulerunt, Illuminismus et Socialismus variis rationibus Europeis gentibus libertatis et democratiae modos intulerunt ... quis omnes divitias Europeae humanitatis, quae Christianitati adscribere non licet, enumerare posset?
Qua re de hoc institutum Europeum, quod quam celeriter probandum existimo, taceat.

Valete!

Novocomi, a. d. XVI Kal. Maias MMIV

M. Favonius cunctis sodalibus rerum publicarum studiosis, praecipue Herimanno p.d.s.

Tempore hoc meridiano utar ad epistulam scribendam. Quid ergo?

Hodie mane cum Frabricium Quattrocchi, vestrae linguae hominem, Herimanne, a territore scelerato Iraquico crudelissime necatum esse legissem, tanto luctu tantaque ira affectus sum, ut eam rem in forum nostrum quoque politicum proferendam esse censerem.

Aucta mea est ira etiam novissima stupiditate praesidis Foederatarum Civitatum Americae stolidaque fiducia atque arrogantia adminstri principis Israel: denuo enim Palaestini tantopere fracti comminutique sunt, ut via ad pacem penitus intercepta videretur esse.

Quod vero ad Palaestinorum deminutionem attinet, memoria repeto ea, quae nonnullis ante annis discipula mea Palaestina, cuius pater Neapoli Flaviae (Arabice: Nablus) medicus erat, accurate mihi narravit...

Ne pluribus vos onerem verbis, hoc mihi quidem videtur: Nisi pax iusta atque perpetua inter Israelitas et Palaestinos facta erit, neque erit pax, ut ita dicam, inter orientem et occidentem neque terrorismus qui dicitur universalis evanescet.

Quibus rebus intellectis denique quaerendum est, quid nosmet ipsi facere debeamus, quomodo nosmet ipsi rebus interesse possimus. Equidem consilii quadam inopia vexari me confiteor.

Valete.

xvi Kal. Mai.

Iulia omnibus sodalibus s.d.

De Christianitate in constitutione Europaea nescio quid sentiam.
Certas regulas oportet omni constitutioni inesse, quas iustificare e ratione non aut difficilissime potest.
Homo autem haud oboediat legibus, quas non agnoscit, quia non intellegit eas prodesse et ei ipsi. Sed quomodo docere homicidam necare esse falsum, vel cum mors illius hominis ei prosit?
Possit Imperativum Categoricum constitutioni proponere, possit sententias aliorum philosophorum, possit deum quendam proponere, problema est unum idemque: Plerique sequuntur eas leges, sed sunt semper, qui non agnoscent - vel cum non sit pars culturae eorum, vel cum aliquo modo praetereant: "Ita, illum interfeci, quia meo iure meoque fide iniuriam mihi fecit vel honorem meum fregit. Si ego idem facerem, illi idem esset ius." Sed hoc modo non possumus vivere in Europa vicesimi primi saeculi!!
Oportet intellegere homines huius generis se in terra vivere, ubi non omnia eo modo gerere possint, quo velint.
Ante annos aliquos unus e summis rei publicae Fridericus Merz locutus est de "cultura ducente Germanica". Qui cum graviter lacessitus sit ob id dictum, quod nimium nationalisticum esse damnaverunt alii, ego tamen puto re vera esse cultura ducens, quam omnes incolas Unionis agnoscere saltem, melius autem imitari oporteat. Id unum idemque est atque assimilatio et integratio, de quibus tam saepe loquuntur. Ea cultura multa traxit e Christianitate, quae regulas vivendi providere solita est, ad quod puto etiam hodie eam valere. Si autem constitutio solum Deo nititur, perfacile est aliis, Musulmanis, Iudaeis, atheistis etc., eam violare, praesertim cum pondus religionis apud Europaeis constantiter decrescet.

Ceterum et ego saepe miror quanta sit stultitia in hominibus. Gravissimum verum est in Proximo Oriente. Quid facerent Israeli, si Palaestini in regione eorum ferverent et eos opprimerent? Si denique summos viros eorum interficerent? Non puto eos aliter agere quam nunc Palaestini. Tamen non intellegunt amorem esse validiorem ultione, et semper volunt Paelestinos primum facere gradum revocareque terroristas. Non autem puto illos potestatem habere de omnibus organisationibus terroristicis, quae non desinent pugnare dum et Israeli pugnant.
Cur tam difficile est intellectu, ut ad pacem producendam semper ambis opus esse partibus et vim nonnisi vim producere??

Valete.

a.d.XVI Kal. Mai.

Marcus Herimanno s.
In actis diurnis pauca hodie legi excerpta e libro, quem Oriana Fallaci „de vi rationis“ composuit: Germanos imprimis neglegentiores esse in territoribus debellandis. Cui sententiae aliqua ex parte assentior. Librum quam primum legam. Tu quid censes?
Vale.
xiii Kal. Mai.

Herimannus sodalibus, praecipue Marco et Iuliae sal.

Me piget epistolas vestras non legisse: multa gravia profecto attigistis.
Caedes efferata Fabricii Quattrocchi me et omnes Italicos magnopere commovit, sed quaestiones plurimas inducit: quomodo gubernatoribus nostris ignota esse possunt nomina et numerus concivium in Iraquia bello deflagrante operantibus? cur nonnulli viri, nullum laborem in patria habentes, facilem pecuniam apud periculosas nationes requirunt, Americanorum bona et commercia tuentes? cur tam odiosi Arabibus facti sumus, qui vocabamur "pons trans medium mare" (sic vocem id, quod Romani "mare nostrum" appellabant)?
Nonnulla turpia vos remotos effugerunt: eo vespere, quo interfectus est homo ante tres dies abreptus, primus minister Berlusconi apud Sardiniae villam suam vix pervenerat (Mercurii die!), eius vicarius Fini feriabatur in mare Rubro, minister autem interiorum rerum (Innenminister) usque ad mediam noctem colloquebatur de Italis ereptis in emissione televisifica cum politicis quibusdam et ereptorum ipsorum propinquis (!); cognati autem Fabricii Quattrocchi domi emissionem illam spectantes certiores facti sunt de viro interfecto; iterum dico: funestum nuntium a machina televisifica cognoverunt (!!!). Nulla humanitas in homicidis, sed in rectoribus nostris?
De Israelitis et Palestinensibus iam dixi. Reputo hoc consilium praesidentis Bush, quo fines vi occupati ut legitimi agnoscuntur, novas caedes et luctus populis ambobus et multis etiam remotis illaturam esse.
De hoc etiam cum Iulia libenter consentio.
Valete omnes!

Novocomi, a. d. XIII Kal. Maias MMIV

Mercurius omnibus s. d.

Haud mirum est Iudaeos a Bush in iugulandis Palestinorum ductoribus iuvari ac caedes eas quasi iustas ac legitimas ab eo declarari: cum iste Bush sua gesta ac consilia Sharonem protegendo iustificare velit. "Pugna contra terrorismum" - fere nihil aliud proferre potest, quo occupationem Iraqui excuset: sed quis nescit in Iraquo quae nunc fiant, haud terrorismum immo revolutionem esse appellandam? Valete. d. IX. Kal. Maiis.