YLE Colloquia Latina

Salve, Sydney! Bene venias in aream nostram colloquiorum Latinorum. Petivisti, ut scriptura tua, si opus esset, corrigeretur. Primum quidem tibi suadeo, ne linguam Anglicam cum lingua Latina misceas. Pro 'from Rome' scribas e.g. 'ex urbe Roma', atque sententiam finalem, quae Latine incipit et Anglice finitur (truth takes time), male elegisti. Cetera corrigenda videbis, si nuntium tuum a me infra emendatum perlegeris: "Avete (sive: Salvete) omnes! Ego hic novus sum. Mihi nomen est Sydney. Scribo ex urbe Roma. Corrigite me, si in scriptura erravi. In schola linguae Latinae studeo." Tibi summum ardorem et successum in studiis Latinis exopto. Cura, ut optime valeas!

Ericus Palmén omnibus sodalibus, praesertim Horatianis, s.d.p. In uno e carminibus suis celeberrimis simulque serissimis (IV 7), quod Torquato dedicatum est et carmen vernum vocari solet, Horatius vitam humanam cum circuitu naturae comparat, monens omnia in natura regulariter iterari, hominum autem nemini nisi semel vivere licere:

Diffugere nives, redeunt iam gramina campis arboribusque comae;
...
nec Lethaea valet Theseus abrumpere caro vincula Pirithoo.

Similia fere Horatius iam in alio carmine multis annis ante composito dicit, quod Sestio dedicavit et quo itidem adventum veris canit, scilicet in I 4 “Solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni” etc.. In huius carminis priore parte (vv.1–12) varia gaudia vitae laudat, quae ver secum afferat; in posteriore autem (vv.13–20) ad mortem inevitabilem transit: “Pallida mors aequo pulsat pede pauperum tabernas / regumque turres. O beate Sesti, / vitae summa brevis spem nos vetat incohare longam; / iam te premet nox fabulaeque Manes /et domus exilis Plutonia…”

In archaica Latinitate in oculos incurrit praesertim exemplum Plautinum (Trinummus 869) MI ADVENIENTI HAC NOCTE AGITANDUMST VIGILIAS (pro AGITANDAE SUNT VIGILIAE). Quae forma est hic AGITANDUM Plautinum? Equidem id sub specie aevi archaici perscrutatus non necessario gerundivum, sed potius nominativum gerundii postea ex usu prope sublatum iudicaverim, cui VIGILIAS pro obiecto annectitur. Etiam apud posteriores scriptores – perraro quidem – eiusdem generis elocutiones reperiuntur: Lucretius 1,111 AETERNAS QUONIAM POENAS IN MORTE TIMENDUMST (pro AETERNAE...POENAE...TIMENDAE SUNT), Cicero, Cato Maior 2,6 QUAM (sc. VIAM) NOBIS QUOQUE INGREDIENDUM SIT (pro QUAE ... INGREDIENDA...). Etiam dativo gerundii interdum obiectum in accusativo positum annectitur: Plautus, Epidicus 605 EGO RELICTIS REBUS EPIDICUM OPERAM QUAERENDO DABO (pro …EPIDICO…QUAERENDO…), Poenulus 223 EAE NOS LAVANDO, ELUENDO OPERAM DEDERUNT (pro …NOBIS LAVANDIS, ELUENDIS…), Livius 21,54,1 EQUITES QUOQUE TEGENDO SATIS LATEBROSUM LOCUM CIRCUMVECTUS IPSE OCULIS PERLUSTRAVIT (pro …EQUITIBUS…TEGENDIS…), Ovidius, Metamorphoses 9,684–685 IAMQUE FERENDO / VIX ERAT ILLA GRAVEM MATURO PONDERE VENTREM (pro …FERENDO…VENTRI). Normales igitur regulae strictae grammaticae nonnumquam scriptoribus ideo videntur creatae esse, ut frangantur!

Occasione oblata tibi gratias ago pro pulcherrimis verbis, quibus me in nuntio tuo (nro 3423) laudavisti, simul quidem mirans, num tantis laudibus dignus sim, cum admodum raro in area nostra aliquid scribam. Te, quia ibidem elegantissima Latinitate usus crebro prope cuiuslibet generis argumenta tractas, unum censeo esse e columinibus firmissimis huius areae colloquiorum Latinorum. Cura, ut valeas!

Quod sciam, res, de qua in fine novissimi nuntii tui disseris, non est dissimulatio, sed dissimilatio (contrarium assimilationis). Illud vocabulum e.g. apud Ciceronem occurrit: "...ex omni vita simulatio dissimulatioque tollenda est" (Off.3,15,61); hoc autem posterioribus temporibus ortum biologi et linguistae terminum technicum fecerunt. In biologia eo designatur materiarum, quae in animante insunt, multum energiae continentium dissipatio, qua soluta energia in usum eiusdem animantis transeat; linguistae eo ita utuntur, ut tu explanasti, pro phaenomeno, "quo duo soni vicinitus positi absimiles fiunt" (Carolus Egger, Lexicon recentis Latinitatis, volumen I, s.v. dissimilazione). Vale!