YLE Colloquia Latina

Agricola Iuliae Tiberique salutem

Qui tulerit propriae fastidia lenta puellae
ferreus et pueri qui tulerit proprii!

Segnia torpuerant multo sopita Lyaeo
pectora Sileni segnia torpuerant

Agricolae suo sd

Conatus sum in corde tuo describere amorem:
atramenta magis te mea sympathica!

PS Agricola, utrum ultimis temporibu magis legisti? Martialem an Paulum Diaconum?

PPS quicquid in P.A.C.S. scriptum est, forsitan "qui tulerit proprii" in "quae tulerit proprii" verserim, mi bone amice...

Vale

Matthaeus Stephano qui et Rhumak salutem dicit quam plurimam

Ut verum fatear Stephane Paulum Diaconum eatenus legi ut codicem beneventanis literis exaratum inspexerim in quo aliquot versus ipsius continebantur atque hactenus delectatus sum. Ceterum haud video cur verbum qui mutare deberem. An duas mulieres invicem saeva cupidine innexas potius inducere velles?

Pomptinus Quiriti sdp

Tu dixisti (si erraro corrigito):

Ferreus, qui fastidia lenta puellae suae tulerit: optime! (necnon verissimum);
dein dixisti:
...et pueri qui tulerit (fastidia lenta) proprii"

qui = is, qui ; quae = ea, quae
ergo
qui pueri proprii fastidia lenta tulerit = is, qui pueri proprii fastidia lenta tulerit

mmmmmmmmmmm!

Matthaeus Rhumaki iterum salutem dicit

Non bene intellexi quid revera dicere voluisti sed sensus est hic fere

ferreus qui tulerit fastidia suae puellae et (ferreus) qui tulerit pueri sui (fastidia scilicet).

Vale

Nempe!!
sed ea persona, quae fastidia pueri sui aeque fert, ni paedicator, certe femina est, annon? ergo, quae tulerit proprii!!

Oh è inumano chiunque sopporti la ritrosia della propria ragazza e chiunque (omosessuale) del proprio ragazzo!

Ergo paedicator!!! e dillo! mica è scontato come dumila anni fa! le donne nun so inumane mai

Mobilior Zephiro est semper male fida puella
femina crede mihi; mobilior Zephiro est

Nempe!

sed siquis amorem hodie qui putem gerendum requirit, haec me responsurum sentiam:

Femina pura siet prolem quae recta doceto:
sit doctrix, si impura, marito;
sit doctor purus de te tibi, libera nupta,
vir: de te, si impuru', subrepta;
servitioque tuo, non libera nupta, obdura:
stat monimentum a prole futura;
candida Libertas! tua lumina operta reclude:
Diva, mariti, Diva, maritae,
Divaque vos eadem, geniti, vocet ac deleto
vincula amoris more polito:
gignite puritiam, genitae, novam et illa fugato
vincula moris amore novato.

Vale

Salvete, universi sodales!

Mensis Decembris mox aderit dies,
Natale festum quo celebrabitur.
Tranquillus illucescat ille,
omnibus afferat ille pacem

paulumque lucis, nos tenebris levans!
Annus futurus res referat bonas!
Linguae Latinae vos amicos
versibus his modicis saluto.

Iulia Erico, Phlebae, Marco Favonio, Mercurio Hungarico, Scipioni, Soteri, Mucio Scaevolae amicis suis praesentibus absentibusque quam iucundissimos dies festos natalicios toto corde exoptat!!!

Omnibu pariter seu mi augurium dixerunt seu tacuerunt, hoc meum porrigere cupio, non nominatim, sed ut uni homini unius corporis uniusque linguae, quae nostra est lingua latina.

Festis fruantur omnes Nuntii Latini
Deum Patri Saturno iure dedicatis
et iure dedicatis Filio Virorum.
Seu Numen alterum sive alterum coletis
laete precor colatis: Numen et colat vos.

Feliciter Divis

Phlebas sodalibus omnibus salutem dicit

Exopto ut frigidos dies hibernales beate agatis, ut focus domesticus vos carosque vestros calefaciat, ut vinum et risus puerorum iucunditatem vobis donet et finaliter, quod facilius est, exopto ut longae noctes ibernae lente, ut solent, in lucem vernalem transiant, et algorem Favonii dissolvant.

Valtete quam optume

A.d. VIII, Kal. Jan. - Mediolani