by Rhumak on Sat 11 Aug, 2007 13.20
Omnibu dentibu ridentibu salutem
Unam stultissimam sed dignam qua rideatur habeo narratiunculam.
Quidam popinam intratus cafati lactis poculum cum crustulo poscit.
- Pro dolor - minister inquit - domine, crustulis caremus.
- Oh... hem, cedo igitur poculum lactis meri cum crustulo.
- Sed doleo, domine, ut iam dixi, crustulis caremus.
- Hmmm... afferas igitur cafae merae poculum... et cum crustulo.
- Domine, maerore flagro, sed CRV-STV-LIS CA-RE-MVS!!!
- Oh pro taedium, cedo crustulum!!!
Norice, illam trium discipulorum parum intellegi.
Valete
Πατρίους παραδοχὰς ἅς θ' ὁμήλικας χρόνῳ κεκτήμεθα, οὐδεὶς αὐτὰ καταβαλεῖ λόγος οὐδ' εἰ δι' ἄκρων τὸ σοφὸν ηὕρηται φρενῶν.
Quae tradita patribus coaeva temporis accepimus, ea nulla ratio destruet neque alta mens si repperit scientiam.
(Eur., Bacch., 201-3)