YLE Colloquia Latina

Gavius Soteri s. d.
amice mi Neapolitane ego nullam domum in Vesuvium construxi, quia maxime stultum id puto ut antea scripsi in hoc foro.
Vale. a. d. V Id. Dec. Samnii.

M. Favonius sodalibus sal.

Ex rebus gestis Divi Augusti (12):

Cum ex Hispania Galliaque, rebus in iis provincis prospere gestis, Romam redi, Ti. Nerone P. Quintilio consulibus [id est a.U.c. DCCXLI] , aram Pacis Augustae senatus pro reditu meo consacrandam censuit ad campum Martium, in qua magistratus et sacerdotes virginesque Vestales anniversarium sacrificium facere iussit.

Quae Ara saeculo XX effossa atque restituta praeteritisque sex annis a Ricardo Meier architecto Americano, ne quid detrimenti acciperet ex aëre inquinato, novo tecto parietibusque vitreis circumclusa natali Urbis MMDCCLIX (id est die 21 Aprilis 2006) dedicata est.

In controversia autem videtur esse, num Ricardus Meier opus feliciter administraverit: Aram enim novo illo tegumento vitreo circumclusam a locis, quae circumiaceant, longe abhorrere; „stationem benzinariam“ esse ! Equidem Aram optime nunc collustratam melius quam antea posse puto considerari atque aestimari. Vos quid censetis?

Valete. X K. Mai. Ex Rhenania inferiore.

Mercurius Marco suo s. d.

Verba tua non plane intelligo, amice. Qumodo illa ara esse potest "statio benzinaria"? Fortasse in territorio illius stationis reperta est? An sita est illa in vicinia stationis? Potesne nobis photographiam de illa ara nobis demonstrare? Vale. Budapestini, a. d. X. Kal. Maias.

Marcus Mercurio suo s.d.p.
Sunt quidam Romani, qui aedificium illud vitreum, quo Ara Pacis nunc inclusa est, „stationis benzinariae“ simile esse per iocum dicant. Equidem aliter sentio; luminosi enim instar videtur esse papilionis. Compara quaeso aedificium anno MCMXXXVIII Mussolini auctore factum (http://faculty.cva.edu/Stout/Roman/AraPacis1.jpg) cum novo illo a Ricardo Meier exstructo (http://www.urbanistica.comune.roma.it/) [imprimis "Locandina"]. Exstant alia quoque photographemata (cf. Google – Imagines). Etiam http://www.arapacis.it tibi usui erit.
Quam iucundissimum tibi exopto diem Solis.
IX K. Mai. Crefeldiæ.

Marcus Rhumaki viro vere Tusco ceterisque sodalibus pariter omnibus sal.

Et in Etruria ego----! Cum litteras tuas, Rhumak optime, eximiae doctrinae plenas animo gratissimo perlegerem (# 4953), continuo memoriam renovavi illius anni, quo primum Etruriam peragravi: Quadraginta fere ante annis commotum me esse fateor imprimis mirificis illis tumulis ex tofo excisis, qui in urbis Caere necropoli conspiciuntur. Illustrissimus inter multos alios tum mihi visus est Tumulus qui vocatur II, in quo Tumba Casae Stramento Tectae, Tumba Doliorum, Tumba Lectorum Funebrium... Quantam permultis ante saeculis diligentiam Tusci adhibuerunt in excidenda Tumba Imaginibus Ectypis Ornata (Italice „Tomba dei Rilievi“*), in qua omnis supellex Tusca ante oculos nobis ponitur: gutti, canthari, trullae, cortinae, forcipes, cultri, secures, restes, cassides, clipei, ocreae, gladii, lecti pulvinis ornati... Longum est omnia enumerare. Quicumque eam tumbam ingressus erit, is in antiquissima tempora se esse remissum putabit. Cum Caere perlustrarem, summo mihi usui erat Maximi Pallottini** libellus, qui inscribitur „La Necropoli di Cerveteri“, id est „Necropolis Caere Veteris“ (ed. Romae a. MCMLXVI). Qui vir rerum Etruscarum peritissimus videtur maximus nostris temporibus fuisse Etruscologus. Haec hactenus. Gratias tibi ago, quod te auctore parumper in Etruriam – recordando scilicet – reverti mihi licuit.

Vale, valete.
XVI K. Iul.
Ex Rhenania inferiore.

-------------------
* http://www.cs.utk.edu/~mclennan/BA/images/T-reliefs.gif
** Massimo Pallottino (1909 - 1995).

Procella illa horribilis, amici carissimi, qua nudius quintus magna Europae pars afflicta est, etiam Coloniae Agrippinae damna non levia attulit. Imprimis magna fenestra vitrea, qua frons Musei Romano-Germanici instructa erat, tam valido venti ictu percussa est, ut fragmenta in clarissimum illud opus musivum, quod a Dionyso nomen traxerat, magno cum crepitu deciderent. Equidem prorsus nescio, qua de causa Aeolus tam infenso fuerit animo in Dionysum.

Favonio aestimato sdp

Magno dolore me attritum esse scito, doctissime sodalium, cum nuntii illi horribiles in terras nostras pervenerunt. Turbo etiam in Italiam transire debebat, sed Alpes obstiterunt. Iure de Aeolo miraris. Sed ubique orbis Di tam vementi calore in nos furiati videntur, ut a mare unde fluctus, a montibus unde glacies aestu fusa provolvitur, a terra unde fruges calore natae saepius usque desubito frigore ustulantur, nunc nobis valde cavendum sit. Quis temporibu vivimus?
Sed tu qua Germanus melius nosti ea, quae populares tui opibu vestris reficiendis instruxerint: quomodo iuvemus? Nam scio cum tsunami litora insularum indicarum vexavit codices telephonorum cellularium instructos esse, quos si computabamus paullulum pecuniae daturi eramus opibus sanandis. Numquid tale et apud vos? Si ita est, oro me certiorem facias: quantum potero libentissime iuvabo.

Vale

Marcus Rhumaki s.d.p.

Non erat tanta vis illius tempestatis, ut cum vehementi maris motu, cui nomen Iaponicum inditum est tsunami, conferri possit: deo sit gratia! Imprimis arbores prostratae sunt, in horto meo quattuor abietes procerae, neque vero cuiquam detrimentum intulerunt: iterum sit gratia deo! Hodie hiems revertit... 1 C / 34 F.

Legamus Horatium (c. 1, 9):

Vides, ut alta stet nive candidum
Soracte nec iam sustineant onus
silvae laborantes geluque
flumina constiterint acuto.

Prorsus nescio, num nostris quoque temporibus id fieri possit.

Optime vale.

X K. Feb. Ex Rhenania inferiore.

Iulia Marco Rhumakique sal.
Valde doleo tempestatem tam graviter in te invectam esse: Apud me enim vix ulla vestigia cerni possunt. Credo me hic fortasse duos vel tres arbores cecidisse vidisse, sed nil pluris, sed addendum quidem est me ex illa die non ex urbe egressam esse neque quaesivisse, quid acciderit. Etiam, quod musaeum illud praeclarum nonihil damni tulit, valde doleo. Quantus furor cepit Aeolum, ut fenestra illa in illud opus Dionysicum, quod abhinc paucos annos admirata sum, deiecit!
Frigore non laboro quidem, sentio autem, quia omnes fere dies birota mihi est eundum.
Vale!

De opere tectorio sive pictura Alexandri Botticelli in arce Strigonii reperto

Archeologi Hungarici veri simile putant picturam quandam sive opus tectorium, quod in pariete palatii Johannis Vit

Novi nuncii de pictura illa, ut quidam credunt, Botticelliana

Plures sunt, qui in dubium vocent picturam illam in Strigoniensi arce repertam a Botticello esse factam. Et quidem Nicolaus Boskovits professor asserit picturam a pictore mediocri in fine saec. XV. factam esse; cum quo multi consentiunt. In diebus proximis exteri archeologi historicique liberalium artium in Hungariam venient ad conspiciendam illam picturam.

http://www.nol.hu/cikk/450222/

Valete. Budapestini, d. XVIII. Kal. Iul.

Quo nuntio tuo novissimo, optime mi Mercuri, minime me fateor inopinantem opprimi; paullum ergo exspectare nos oportet.
Sit tibi tuisque semper bene!

Iulia universis sodalibus rerum archaeologicarum curiosis s.p.d.

"Excisum Euboicae latus ingens rupis in antrum,
quo lati ducunt aditus centum, ostia centum,
unde ruunt totidem uoces, responsa Sibyllae."

His verbis Vergilius in immortali suo opere (Aen. VI. 42 sqq.) nobilissimas Cumas celebravit. Hodie, Kalendis Septembribus anni MMVII, archaeologi incipiunt in area urbis illius clarissimae, cuius adhuc praeter acropolin (i.e. antrum Sibyllae et duo templa, quorum alterum Graecum Apollini, alterum Romanum Iovi dedicatum est) nihil fere effossum est, amplius fodere. Constat tamen Cumas antiquissimam clarissimamque urbem fuisse, quae etiam ad historiam Italiae meridionalis nonnullius momenti erat. His omnibus de causis curiosissima sum, quaenam ad lucem proferantur.

Secundum Strabonem Cumae inter colonias Graecas totius Magnae Graeciae Siciliaeque antiquissima est. Profecto archaeologice confirmatum est Cumas primam coloniam in litore tyrrhenico fuisse, condita in aevo praehistorico-protohistorico circiter anno millesimo ante Christum natum a Mycenaeis, qui imperium mercennarium sibi exstruentes primum Pithecusam (hodie Ischia), dein Cumas condiderunt. Postea saeculis VII./VI. a. Chr. n. Euboeici advenerunt - nomina nominantur Hippocles Cumanus (Cumae in Euboea) et Megasthenes Chalcideus - qui urbem auxerunt et in fontibus storicis fundatores appellantur. Vixit ergo, crevit floruitque colonia, quin etiam haud minimum sibi potestatis comparavit, ita ut, cum saeculo VI./V. Etrusci imperium suum etiam in Italiam meridionalem expandere studerent, Cumanis duabus magnis pugnis contigit invasores repellere: Anno 504 in pugna pedestri apud Ariciam victores decesserunt, anno vero 474, unum annum postquam Etrusci coloniam Cumanam Parthenopen deleverunt, pugna navali in ipsis aquis Cumanis tanta clade Etruscos affecerunt, ut illi ab omnibus studiis Italiae meridionalis expugnandae abstiterint. Qua clade etiam factum est, ut populi, qui erant sub dictione Etruscorum, paulatim potentiam amitterent.
Annis bellum insequentibus iuxta deletam Parthenopen nova urbs condita est, cuius nomen Neapolis. Itaque in fontibus inveniri potest Neapolin anno 470 a Cumanis conditam esse, quod autem non omnino rectum est, quia nihil aliud est quam nova Parthenope, quae post Neapolim conditam Palaeopolis dicta est.
Serius in saeculo quinto, annis circiter 424-420, Cumae a Samnitis expugnatae sunt, anno vero 338 in bellis Samniticis sub ius Romanum in statum "civitatis sine suffragio" redactae sunt. Qui status ad melius mutatus est anno 180, cum urbs petivit accipitque statum "civitatis cum suffragio". Aevis insequentibus historia Cumarum a Romanis recta est; tempore populorum migrationis aeque ac reliqua Italia valde laborabant, anno 506 p. Chr. n. a Gothis occupatae postea sub dictionem Byzantii pervenerunt, usque anno 1216 bello deletae sunt.

Apparet Cumas imprimis tempore Graeco valde floruisse, et profecto, necropolis iam reperta est opinione nonihilo amplior, e quo etiam urbem satis magnam fuisse concludi potest. Nunc urbem inferiorem quaesitum eunt archaeologi. A Sibyllae antro si ad mare prospicias, vidi ibi potest spatium fere vacuum, ubi nonnulla suburbiae pars latere creditur, sed etiam in aliis partibus iterum iterumque amplae villae exfoduntur. Ut iam dixi, curiosissima sum, quae nontitiae mihi advenient ab amicis Neapolitanis qui etiam de historia iterum ac fusius me certiorem fecerunt.

Valete quam optime!

Gottingae, Kal. Sept.

Marcus Iuliae amicae suae praestantissimae s. d. p.
E binis litteris, quas VII Id. Sext. et hodie ad nos dedisti, summam percipio voluptatem; suavem enim memoriam mihi commovent illorum mensium autumnalium, quibus ipse a. MCLXIII primum praeclara illa loca in Campania Felici sita adii... Gratissimo animo faustissimum tibi precor hebdomadae exitum. Optime vale. K. Sept.

Phlebas sodales salutat

ephemerides Italiae hodie ample tractant de inventione Lupercalis, id est de loco ubi Lupa geminos Romolum Remumque enutriit.

Traditum est Augustus templum aedificavisse ut locum sanctum tueretur.

Nexum interretialem ostendo: http://roma.repubblica.it/dettaglio/Trovato-il-Lupercale-la-grotta-di-Romolo-e-Remo

Valete quam optume